3-tek nefes

7 4 0
                                    

İlayda mutfaha girip tavaları aramaya başladı siz hiç annenizden nefret ettinizmi sizi bilmem ama ben etmek istedim hayatımda ilk defa annemden nefret etmek istedim ama yapamadım olmadı ben düşüncelerimde boğulurken gözlerim doldu birer birer gözümden firar eden yaşları engelleyemedim kapının çalmasıyla düşüncelerimden sıyrılıp kapıyı açtım karşımda pizzacı bana garip garip bakıyordu haklı bende olsamkendimi garipserdim sesizlikten rahhatsız olup

"Şey ben pizzaların parasını getireyim kaç paraydı" adam benim yaşlarımdaydı galiba ama bana halla aynı şekilde bakıyordu

"20tl" 5 yaşından beri para biriktirdihim kumbaramı açma vakti geldi artık iş bulmam lazım bunları düşününce gözlerim yeniden doldu

"Bir dakika bekleyin parayı alıp geliyorum" arkamı adama döndühümde istemsizce ağlamam şidetini arttırdı odama girip kumbarayı elime aldım bunu annem bana verirken deeihi şey

"Bana birgün birşey olursa ve sen yanlız kalırsan aç bu kumbarayı tamamı"

"Sana birşey olmaz ki sen beni bırakmazsın"

O zamana donünce yüzümde buruk bir ifade oluştu kendime bir kural koydum asla kimseye güvenme

Adamın aşahıda bekledihini hatırlayınca kumbarayı açtım içi tıka basa doluydu içinden 20tl alıp aşahı indim ama gördühüm manzara karşısında şok oldum pizzacı içeride bir koltuha oturmuş pizacını etrafını saran birsürü simsiyah giyinmiş adamlar televizyonun ordada annemle fotoğrafımızı elinde tutan deri ceketli bir adam ilayda ise şaşkın şaşkın bakmakla yetiniyor mutfak kapısından deri ceketli adam bana dönüp

"Naber üvey kardeş demek sende benim gibi istenmedin ben aslında seni isterler diye düsünmüştüm"

Üvey kardeşmi dedi o ama nasıl

"Sen o adamın cocuhumusun? Beni nasıl buldun? Senidemi istemediler? Nerdeler biliyormusun? Ve senin burda ne işin var baskın yapar gibi?"

Ardarda sıraladıhım sorulardan sonra derin bir nefes alıp gözyaşlarımı elimin tersiyle sildim karşımdaki adam sanki normal birşeyler yaşamış gibi ne ağlamışa benziyordu nede üzülmüşe

"Sakin ol ufaklık evet ben annenin şu dakka mustakbel eşi olan adamın çocuğuyum"

Gözlerim istemsizce yeniden doldu bunu gören adam yanıma gelip kolumdan tuttu ama fazla sert davrandıhı için canım fena acımıştı

"O adama dikkat et o bildiğin gibi biri deyil masum deyil iyi biri deyil" 

"tamamda ben bunları napabilirim bunlar annem olacak o kadının sorunu sonuçta beni terketti" bunları söylemek gerçektende çok acı vermıştı boğazımı sıkan bir el varmış gibiydi

"Annen seni terk etti diye peşini bırakacahınımı sanıyorsun seni öldürücek"

Şaşkınlıkla sahte bir kahkaha atıp

"Ne" diyebilim sadece

"Tamam saçma geliyor olabilir ozaman şunu izle" adam cebinden telefonunu çıkartıp bana uzattı bu bir videoydu ve sanırım babası önündeki adamı vurmuştu silahın sesiyle korkarak yerimden sıçradım alimdeki telefon yeri boylarken adam suratı beş karış hiçbir duygu beslemez birşekilde

" bu kim biliyormusun abim" adam kendi çocuhunumu öldürmüştü yani olamaz ben neyin içine düştüm gözlerimden yeniden damla damla göz yaşı akarken

"Benden ne istesin ki beni neden öldürsün"

"Yolundan kaldırmak şuan annen başının etini yemeye başlamıştır bile kızım kızım diye" aklıma gelen şeyle korküyla

"Ya anneme zarar verirse ya vurursa ya el kaldırırsa döverse"

Adam kolumu daha çok sıkıp azımdan ufak bir acı dolu ses kaçtı

"Beş dakikaya adamları burada olurlar arkadaşlarınıda al yürü gidiyoruz" nereye diye sormama izin vermeden sürüklemeye başlamıştı bile

Tam kapıdan çıkacakken kumsal geldi ve adamla benim arama girip kolumdaki elini çekti kumsal

"Naptıhını sanıyorsun sen adammı kaçırıyorsun " adamın sinirleri tamamen tükenmişti bu son noktaydı kumsalı kolundan tuttuhu gibi arabaya attı tam kumsala yaptıhının hesabını soracaktım ki adam

"Cafer sen mutfaktaki kızı ve şu arabadakini götür diyer bütün adamları bizimle gönder sizde ayrı bi yoldan gidin bizim otele bırakın kızları biz Sudeyi kendi evime götürüyorum" ne kendi evinemi adam gene kolumu tutunca çekmeye çalıştım ama izin vermedi

"Ben senin evine gelmem benide kızların yanına bırak ozaman"

Adam beni koltuha otutturup kendide oturdu ve kapıları kitledi

"Hem arkadaşlarını hemde kendini tehlikeye atarsın" adama garip garip baktım anlamadıhım birşey vardı

"Sen niye bize yardım edesin nerden bilebilirim beni babana götürmedihini"

"Bir biz mantıken kardeşiz iki seni babama götürücek olsaydım emin ol zorbalık yapmaktan çekinmezdim ama ben seni ikna etmek için uğraştım" haklıydı en senunda pes edip kafamı cama yasladım ve sesiz sesiz gözyaşlarımı döktüm

"Evimi nasıl buldun" aynı sakinlikle

"Pizzacı benim adamım adını zaten biliyorum soyadınıda bugün öğrendim ve sipariş verdihin pizzacıda benim" adama bakıp yüzümü astım

"Sen zaten benim herşeyimi biliyorsun ama ben senin hakında hiçbirşey bilmiyorum" adam beni göz ucuyla süzüp

"Mert kılıç 19 yaşındayım bukadar bilgi yeterli" anlaşılan fazla kaba ama şimdi onu takamayacak kadar yorgunum bugün yorucu bir gündü kafamı cama korup gözlerimi kappatım

tek nefesHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin