tek nefes

4-tek nefes

Belimde hissetihim kollarla korksamda gözlerimi açmadım çünkü rüyamda annemi görmüştüm birbirimize sımsıkı sarılıyorduk eğer şimdi gözlerimi açarsam herşeyin bir rüyadan ibaret olduhunu anlıyacahım o yüzden gözlerimi açmak istemiyorum bu gerçekle yüzleşmek istemiyorum sırtımın yumuşak bir şeye deymesiyle aniden gözlerimi açtım korkuyla tepemde bana şaşkın şaşkın bakan bir adet Mert Kılıç görmeyi beklemiyordum korkuyla yüzüne indirdihim tokat Mertin geri çekilmesine yol açmıştı sinirle kaşlarını çatıp bana senden nefret etmeye başlıyorum bakışları atıyordu

"Kızım senin beyninde beyin yerine çöplük filanmı var noğluyo tokat filan hem ben senin büyühünüm bana bidaha el kaldırırsan parmaklarını kırarım yeminle"

Tamam ufak bi tırsmış olabilirim ama napabilirdim aniden tepemde görünce uykusersemi korktum Mertin o gür sesini duyunca irkilerek birkaç adım geriledim

"Hem sen uyumuyormuydun ben seni boşunamı taşıdım hayır böyle dışından zayıf çırpıntı bişeye benziyosun ama kızım çok ağırsın kollarım koptu"

Şu an içinden kocaman bir kahkaha atmak istiyordu bu durumlarına

"Farkındamısın bugün seni baban beni annem terkketti ve ben annemin beni terk etmesine sebep olan kocasının çocuhunun evinde yatahında yatıyorum" Mert kahkaha atarak kendini yataha attı onun kendisini yataha atmasıyla ben ayaha kalktım

"Ben nerde uyuyacahım biraz yorgunumda söylesen ben uyusam"

Mert oturduhu yatahı işaret edip

" burda"

Dedi ama burası onun evi olduhuna göre onun yatahıydı o nerde yatacaktı

"Peki sen nerde yatıcaksın"

Yeniden yatahı gösterip

"Burada"

Dedi gözlerimi açabilecehim kadar açtım ve ince bir sesle

"NE!!"

Diyebildim ama Mert beyin yaptıhı tek şey benim bu halime kahkaha atmak oldu

"Bukadar şaşıracak ne var canım sadece aynı yatakta yatıcaz tabi ben senin horlamalarını çekmek zorunda kalıcam arabadaki gibi"

Gerçekte şuan domates gibi olduhuma eminim böyle birşey söylenirmi bi kıza ya

"Kes sesini ben horlamam" Mert bu halimden zevk alarak kahkaha atıyorken koltukta gördühüm yastıhı fırlattım tam onikiden kafasına denk geldi Mert benden bunu beklemedihi belli bir şekilde ufak çaplı bir şok geçirdi ama kendine geldihinde yataktan kalkıp üzerime gelmeye başladı bende tabi ne aptallıksa senden korkmuyorum bakışı atarak milim kıpırdamadım kolay geri adım atmak yok derken kafama yedihim ardı ardına yastık darbeleriyle neye uhradıhımı şaşırdım yere yatıp ellerimi kendime siper edip

"Tamam tamam sen kazandın özür dilerim ya vurma"

Mertin suratındaki çok büyük bi zafer kazanmış gibi olan zafer ifadesine yattıhım yerde kahkahalar atarak gülmekle yetindim Mertte kendini yataha atıp gülmeye başlamıştı bugün ilk defa gülüyordum bütüngün hep ağlamıştım ama şimdi gülüyorum

"Mert beni nasıl güldürmeyi başardın"

Yeniden yüzüm asılmıştı aklıma gelince ama bu sefer ağlamamıştı Mert bu halimi görüp yanıma geldi yüzümü uvucunun içine alıp

"Ama sen böyle yapma bak beni annemde terk etti babamda ben alışkınım sende kısa sürede alışacaksın"

Gerçektende resmen bu çocukla aynı kaderi paylaşıyorduk ama onu annesinin babasının terketmesine deyilde bana üzülüyormuş gibi duruyordu

"Şey... aslında beni babamda terkketti"

Gözlerim dolmuştu ama ağlamıyacaktım işte beni terkedenler için ağlamıyacahım Mert başparmaklarınla gözlerim silip

"Özürdilerim ben sana hatırlatmak için yapmamıştım"

Yüzündeki pişmanlık ifadesini görebiliyordum

"Aslında biliyormusun babam hep gelir diye bekledim berki bigün o beni kucahında uyuturdu ama bunlar hayallerimdi herzaman aklımda bir gerçek vardı o hiçbirzaman olmuyacaktı "

Mert yanıma gelip bağdaş kurup beni bacahına yatırdı ve saçlarımı okşadı

"Biliyormusun şuan babam yanımda gibi hissediyorum ama bir fark var ondan hicbirzaman görmedihim baba şevkatini şuan senden gördüm"

Mert gülümseyerek baktı elini yüzüme koyup gözkapaklarımı kappattı kulahıma eyilip

"Artık uyku vakti"

Dedi ve alnıma bir öpücük kondurdu nekadar içten içten ürpersemde hiçbirşey yapmadım çünkü şuan kendimi çok güvende hissediyordum
______________________________________

Mert

Sude