7-tek nefes

9 3 6
                                    

Sude'den

Gözlerimi açtıhımda karşımda nekadar olmuyacahını bilsemde annemi görmeyi öyle çok istedim ki artık kokusunu bile unutmaya başlıyordum bugün eve gitmeliydim annemin kokusu içinde uyumalıydım acaba kızlar nolmuştu iyimiydi ve Mert nerdeydi ben neden tek başımaydım boğazıma buçak dayayan adam Mertin babasıydı ama nasıl içeri girmişti Mert o esnada nerdeydi kafamda deli sorular dönerken içeriye bir doktor girdi iyi olup olmadıhımı konturol edip çıktı ve doktorun arkasından Mert girdi

"Nasılsın"

Yüzü asık bana bakıyordu sanırım kendini suçluyordu yanıma gelip elimi tutmuştu ama hızla çektim ondan uzak durmam lazımdı benim yüzümden zarar görebilirdi yüzüne dahi bakmadan

"Ben artık eve gitmeliyim beni eve bırak"

Mert mahcup bir şekilde yüzüme bakarak

"Ben seni almaya geldihim zaman biz çıktıktan kısa bir süre sonra babam olacak o adam adamlarıyla birlikte gelmiş ve evi yakıp yıkmışlar ev kullanılacak halde deyil"

Kalbime kazık saplamışlar gibi canım acırken gözlerim artık alıştıhım o bulanık manzara ve yanaklarımı islatan damlalar

"Arkadaşlarım nerde"

Konuşurken ahzımdan bir hıckırık çıkmıştı

"Onlar güvende ama sizi görüştürmem tehlikeli olabilir"

"Arkadaşlarımın yanına götür beni"

Başımı kaldırıp ona baktıhımda onunda üzgün olduhu yüzünden belli oluyordu

"Şimdi olm"

"ŞİMDİ GÖTÜRÜCEKSİN"

bahırmamla irkilip affallasada kendini toplayıp kafasını başka yere çevirdi nekadar tam göremesemde sinirden köpürdühü belli oluyordu katı bir ses tonuyla

"Sadece ben yanındayken 15 dakika sonra benimle eve geri geliyorsun"

Bu bana emirmi verdi anlamadım işte şimdi haddini fazlasıyla aştın Mert bey

"Ben birdaha seninle gelmiyorum eve filan sen nasıl bana emir verebilirsin"

"Ya benimle eve gelirsin yada arkadaşlarınla görüşemezsin"

Yüzüme bakıp tükürür gibi söylemişti bu sözcühü yüzüne baktıhındada sinirden kıpkırmızı olmuştu nekadar korksamda susmadım boyun eymedim

"SANANE bana karışamazsın seni polise şikayet ederim ya senin baban yüzünden kimdilir annem nelere mahrus kalıyo bırak beni o pis babanın yanına götür"

Yüzüme sanki bir pislikmişim gibi bakıp

"Tıpkı benim anneme yaptıhı gibi yapıyodur diye korkuyosun diymi"

Sinirim en sonunda taştıhında

"Bugün kalktıhımda banyoya girdim boynuma biri buçak dayadı ve bil bakalım kimdi babandı ve bana senin beni koruyamayacahını söyledi ve annemlede ilgili birşeyler söyledi evet annemin senin annen gibi dayak yemesinden ve intahar etmesinden korkuyorum"

Ahzımdan kaçırdıhım son cümleler Merti zıvanadan çıkarmıştı yanıma gelip kolumdaki serumu çekip hızla çıkardı nekadar canım acısada sesimi çıkarmadım kolumdan sıkarak peşinden sürüklemeye başladı bende söyledihim şeyin pişmanlıhıyla

"Özür dile"

"Kes sesini demekki annenin intahar etmesinden korkuyosun git bakalım o adamın karşısına dikil seni hiç düşünmeden öldürür napabilirsinki sen bu halinle gücün ona yetermi sanıyosun"

Yüzüme bakmadan söylerken asansörün kapısı açıldı kolumdan tuttuhu gibi hastaneden çıkartıp arabaya attı kendide sücü koltuhuna attıhı gibi gaza bastı sesim titreyerek

"Mert özür gilerim tamam gitmek istemiyorum "

"Bi karar ve Sude ya şimdi gidersin yada bana bidaha bu konuyu açmassın bende anneni korumak isterdim ama yapacak birşeyim yok "

Arabayı ani firenle çimenlere durdurunca

"Kararını ver ya gidersin ya kalırsın"

"Tamam gitmek istemiyorum"

Kollarımı boynuna sarıp ahlamaya başladım

"Özür dillerim"

Onunda kolları belimi sararken kulahıma

"Annemden sonra ilk defa sana sarılıyorum bücür kokun anneme benziyor beni rahatlatıyorsun"

______________________________________

Sizce güzelmi düşüncelerinizi yorumlarda belirtirseniz sevinirim:D
Ona göre yazmaya devam edicem veya silicem hikayeyi

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 09, 2018 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

tek nefesHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin