Ormandaki Vampir

Bölüm 1 - Kardeş

Media: Barış Manço - Gülpembe

(Bu arada söyleyeyim, kızımızın adı Yağmur, kardeşinin adı da Mete.)

~~

Bu gece hiç uyuyamamıştım. Yazın hava akşamları bile sıcaktı buralarda. Telefonumdan en sevdiğim şarkıcının şarkısını açıp, kulaklığımı da takmıştım. Google'a 'Vampirler Hakkında Bilinmeyenler' yazdım. Ve Vampirler'i araştırmaya başladım.

Acaba vampirler gerçekten var mıydı? Vampirler hakkında o kadar film izleyip kitap okumuştum ki... 

Ama halen vampirler hakkında araştırıyordum...

Bu düşünceler ile yatağıma uzandım acaba vampirler gerçek olabilir miydi vampir olmak güzel olurdu bence en kötü ne olabilirdi ki? Ama eğer vampir olursam güneşe doğru düzgün çıkamayacaktım. Güneş hep baş düşmanım olacaktı. Sadece güneş gözlüğü, şapka, güneş kremi vs vs kullanarak dışarı çıkacaktım... 

Ve hayatım boyunca kan mı emecektim? Ama vampir olursam filmlerde olduğu gibi bir çok özelliğim olacaktı... 

Hem güneşi çok seven biri de değilimdir zaten. Peki kan emmek... Ya da ailem, onlar ne düşünür acaba? Kızarlar mı? Ama zaten umrumda da değildi zaten. Babam, ben 5 yaşındayken annemden ayrılıp gitmişti. Annem ise kardeşim ile bana doğru düzgün bakmıyordu. 

Elinden gelse evde atacak... Ve kardeşime çok iyi bakmam lazımdı çünkü o daha küçüktü...Kardeşimi çok seviyorum. Çünkü o benim her şeyim. Onsuz yaşayamam. Vampir olmak kardeşimden uzak duracaksam olmayım daha iyi. Çünkü onun bana ihtiyacı var...

Ben tam düşüncelere dalmışken odama kardeşim Mete girdi. "Abla ben odamda tek başıma yatamam, korkuyorum. Beraber yatalım mı?" dedi.

"Tamam. Gel bakalım meteor." dedim ve gülümsedim.

***

Kardeşim uyuduktan sonra bende uyudum. 

Sabah yine annemin o bağıran sesi ile uyandım. Bu kadın bağırmaktan ve emir vermekten başka bir şey bilmez mi bu kadın diye geçirdim içimden. 

Kardeşimde bu yüzden her sabah korku ile kalkıyordu yataktan. Neyse. Yine bizden kahvaltı kurmamızı istemişti. 

Ondan şikayet edemezdik sonuçta o bizim annemizdi. Her ne kadar bizi sevmese de...

Kardeşim ile tuvalete gittik ve ilk o yüzünü yıkadı, sonra ben. Sonra diş fırçalama yarışması yaptık. Her sabah böyle bir yarışma yapardık.

Neyse. Ben tuvaletten çıktım, kardeşim tuvalette ihtiyaçlarını gördü. Sonra ben tuvalete girip ihtiyaçlarımı gördüm.

Kardeşim Mete odasına gidip giyinecekti ve aşağı kata inip mutfağa gidecekti.

Ben de giyinip mutfağa inecektim.

Giyindim ve mutfağa indim.

Kardeşim Mete de beni bekliyordu.

Beraber kahvaltıyı kurmaya başladık.

Kahvaltı hazırdı. Annemi de çağırıp kahvaltımızı yapmaya başladık.

***

Hepimiz karınlarımızı doyurduktan sonra kardeşim Mete ile birlikte kahvaltı masasını toplamaya başladık.

Kahvaltıyı toplayıp salona geçtik. 

Annemi yakın bir arkadaşı çağırmıştı. Bu yüzden evde değildi.