Ormandaki Vampir

Bölüm 3 - Ormandaki Eski Kulübe

Tam gaz devam :D

Bu bölümde birazcık sapıklık var. (Sonuna yakın çok fazla sayıda sapıklık vardır)

Bu arada benim (MELİS) doğum günüm :DD

(05.08.2018)

simge_kryl ~~ Simge_Melis ~~ GMMGMEEM ~~ MedixPAD

~~~~

Ama bu günlük farklı idi. Çünkü o günlükte yazı yoktu. Sadece elle çizilmiş bir harita vardı. Harita bu evden başlayıp hiç bilmediğimiz bir yere doğru gidiyordu. 

Mete bana dönüp "Abla bu haritanın gösterdiği yere gidelim mi?" diye sordu. 

Bende kabul edip Mete'yi hazırlanması için odasına gönderdim. Bende hazırlandıktan sonra salonda buluştuk. 

Yanımıza bir küçük çanta çantanın içinde 3-4 şişe su, bisküvi ve 2 el feneri koyup evden dışarı çıktık. Kapıyı kilitleyip yola koyulduk. 

Epey bir yol yürüdükten sonra biraz durup dinlenmeye karar verdik. Bir ağacın yanına oturup dinlendikten sonra yürümeye devam ettik.

Biraz ileride orman gözüktü. Bizim o ormanın içinden geçmemiz gerekiyordu. Hava kararmaya başlamıştı. El fenerlerimizi açıp el ele ormanın içine doğru yol aldık. 

En sonunda haritanın bittiği yerdeydik. Haritanın bittiği yerde ormanın ortasında eski küçük bir kulübe vardı. 

Kulübenin kapısını açıp Mete ile yavaşça içeri girdik.

İçerde küçük bir ışık yanıyordu.

Biz salona bakıyorduk, televizyon açıktı. Birden içeri yarı çıplak bir adam girdi.

"Abla gözünü kapat..!" dedi Mete.

"Siz kimsiniz ve evimde ne arıyorsunuz?" dedi sert bir sesle, adam.

Bu adam bana bir yerden tanıdık gelmişti.

Ses tonu, mavi gözleri, beyaz teni, siyah saçı... Evet bu, o adamdı. 

Ama babaannemin bu çocukla ne alakası olabilirdi ki? 

Çocuk kazağını giyip geri geldi. 

Ama bizden uzak durmaya çalışıyordu. Hatta bize bakmamaya çalışıyordu. 

"Şey, bizim babaannemiz Sündüz Hanım'ı tanıyor musunuz? Evde bir harita bulduk ve b-" diyecekken lafımı kesti adam.

"Evet, babaannenizi tanıyorum. Daha fazla soru sormayın." dedi adam.

"Pekii... Adınız ne bu arada?" dedim. Biliyorum çok meraklıyım...

"Sana, daha fazla soru sorma dedim!" diye bağırdı adam.

"Iıı peki. Biz kalkalım en iyisi.." dedim

"Çok iyi fikir. Bakın kapı orada." dedi adam, kapıyı göstererek.

Ulan, bu adam ne odunmuş bee...

Kapıdan tam çıkacakken, adam sessiz ama bizim duyabileceğimiz bir şekilde "Serkan. Adım Serkan" dedi. 

Sonra sesini yükselterek bir daha beni rahatsız etmeyin dedi. Bizde tamam deyip çıktık. 

***