Bedfellow → Jikook

"Seul'e kaçmak"

Jimin'in ağzından

Kucağımdaki Mochi'yi bir yandan severken bir yandan da düşünüyordum. Ailem ne kadar benim doktor olmamı isteseler de ben veteriner olmuştum. Çocukluğumdan beri hayvanları ayrı bir seviyordum ve başka meslek cazip gelmiyordu. Şimdi de açmak istediğim kliniğe karışıyorlardı. Kliniğimi Busan'da başından beri açmak istemiyordum. Çünkü artık yeni bir hayata atılmak istiyordum ve burası bana dar geliyordu. Hem Seul işlek bir şehir ve kliniğim daha çok ilgi göreceğini düşünüyordum.

Her neyse. Zaten her şeyi hazırlayarak şimdiden Seul'de bir ev sahibi ile konuşmuş para işini halletmiştim. Seul'de oturan arkadaşlarımla da klinik işini halletmiştim. Onlarla beraber ortak olmuştuk ve onlar kliniği satın almışlardı. Şimdi geriye sadece benim Seul'e gitmem kalmıştı.

Mochi'yi kucağımdan alıp yatağına bıraktım ve üstümü değiştirmek için dolabın karşısına geçtim. Üstüme siyah ince bir kazak giyip altına da siyah kotumu giydikten sonra evden çıktım. Annem ile babam kapı sesini duyduklarını düşünmüyorum yoksa bu saatte nereye gittiğimi sorarlardı. Evet bir meslek sahibi bile olamama rağmen nereye gittiğime karışıyorlardı.

Barın önüne geldiğimde tanıdık bir kaç kişiye selam verdikten sonra barmenden sert bir şeyler istedim. Sonuçta biz Busan çocuğuyuz. Barmenin verdiğini içerken rahatlamaktan çok sinirlendiğimi hissediyordum.

Saat kaçtı? Veya bu içtiğim kaçıncı bardaktı bilmiyordum ama bildiğim bir şey varsa o da çok sinirli ve kendimde olmadığımdı.

Sarsak adımlarla bardan çıktıktan sonra eve doğru yol aldım. Eve girdiğimde kapıyı sertçe çarptım. Çarpmamla annem yanıma gelmişti. Sinirden gülüyordum.

"Bu saatte dışarda ne işin var?" diye çatık kaşlarla sorunca daha da gülmüştüm.

"İçtim." diyerek omuz silktiğimde sesini yükseltmişti.

"İçtin mi? Jimin! Hiç sorumluluk sahibi değilsin!" diye bağırdığında sarhoşluğun etkisiyle yarım yamalak duyuyordum.

Odama girip kapıyı arkamdan kitledim. Annem hala bağırıyordu ama duyduklarımı anlayamıyordum. Yatağıma girip yorganı kafama çektim, bir süre öyle durdum. Ve o an karar verdim.

Yarın Seul'e gidecektim ve gerekirse evden kaçacaktım.

.....
Öhm,

Bu kitabı iki kişi yazıyoruz ve umarım beğenirsiniz 💜
Konu için baya düşündük ve eğlendik ilk bölümler böyle olsa da ilerleyen bölümlerde umarım seversiniz~