DÜŞMAN☮

5☮

Selam,multimedia'da Aslı'nın resmi var. İyi okumalar :) (Bu bölüm Kerem'den )

BU ARADA BÖLÜM ŞARKISI DAVİD GUETTA: DANGEROUS...

"Aslı ortaya çık,yemin ederim sana birşey yapmayacağım. O gün gördüklerin küçük bir yanlış anlaşılmaydı." diye bağırdım. Ama bosuna,kız görünmemeye ısrarlı.....Tamam bunu onlar istedi.

"Tamam çıkıyorum. Ama emin ol,sana kötü birşey yapmak istemedim" diye bağırdım ve kapıyı actım ama dışarı çıkmadım. Kapıyı tekrar kapattım ve saklandım. Fısıltılar duyabiliyordum:

"Gittimi sence?"

"Bence giti,baksana hiç tıkırtı yok"

"Umarım gitmiştir."

"Tamam hadi çıkalım"

Tamam,kızlar tuzağıma düştüler.Simdi yanlarına gitme vakti. Yavaş hareketlerle perdenin arkasından çıkarlarken bende yavaş adımlarla onlara doğru gittim. Her yer karanlıktı,onlara ulasmama çok az kaldı. Onlarda kapıya doğru yöneldiler ve bende Aslının kolundan tuttum. Hazal denen su kız o iğrenç çığlığını attı. Hadi ama bu kız benim sınırımı bozuyor. Hazal denen kıza dönüp "Sen çık" dedim sertçe. Bana tek kasını kaldırıp baktı ve o cirtlak sesiyle "Allah Allah ne yapacağıma senmi karar vereceksin?" dedi. Aslının kolunu bırakıp hazalin kolunu aldım ve ters çevirdim diğer elimle de sacını tutup "çıkıyormusun Hazalcık?" dedim. Aslı gelip kolumu tuttuğunda yalvarma sesiyle bana bakıp "Tamam rahat bırak kızı,Hazal'da çıkıyordu zaten,değilmi Hazal?" dedi. Sonra Hazal'ın kolunu bıraktım ve geri çekildim. İste tamam artık yalnız kaldık ve Aslıyı tuzağıma düşürebilirim. Aslı ve Hazal uzun bir süre konuştuktan sonra Hazal sinirli bir şekilde kapıyı çarpıp gitti. Uyuz oldum su kıza ya. Fazla şımartılmış.

Aslı kollarını göğsünde birleştirip tedirgin bir şekilde yanıma yaklaştı. Bende kırmızı koltuklarda oturuyordum. Oturmak yerine ayakta duruyordu,kibarlık edip "Oturmayacakmısın?" dedim. Sert bir şekilde "Ya sen aptalmısın,ne istiyorsun benden ne?Ben hiçbirşey yapmadım,o gün gördüklerimizide Hazal ile beraber unuttuk karakola bile gitmedik!!" dedi. Ayağa kalkıp ellerini tuttuğum gibi geri çekti,büyük bir kahkaha atıp kafamı yana yatırdım " Uzaktan bakınca saf gibimi duruyorum?" dedim

"Ya bak biz gercekten o gün gördüklerimizi U-NUT-TUK!" dedi. Kolunu sertçe tutup kendime çektim.Kolları fazla yumusaktı.

"Eğer beni dinlersen sana herseyi anlatacağım,o gün gördüklerin fazla sacmaydı,eğer uslu bir kız olursan sana herseyi anlatacağım!!" dedim.

"Tamam" dedi ve uzunca bir nefes aldıktan sonra devam etti "Ama oturalım,korkudan dizlerim titriyor" dedi. Kırmızı koltuklara oturduktan sonra ben konuşmaya başladım

"Bak Aslı aslınd-"

"Dur bi dakika sen benim ismimi nasıl öğrendin?"

"Eğer dinlersen herşey bu hikayenin içinde" dedim ve devam ettim "Ben Kerem.Kerem Atasoy,üniversiteyi bitirip polis oldum."

Yalan söylüyorum,KAHRETSİN!!!

"O gün gördüklerin asayiş şubeden gelen bir operasyondu.Biz normal polis degiliz.Bi nevi gizli dedektifleriz.Öldürülen adam kaç yıldır aranıyordu zaten. Hem öldürülmesine biz sebep olmadık. Düşmanlarından biri sanırım öldürüp kaçmış." dedim. Kız inandı gibi galiba,hemen söze girip "Peki o uzun kaslı adamlar,o mafya babası gibi duran adam.Onlar kimdi?"

"Bak dediğim gibi biz normal polis değiliz,öyle polis kıyafetleri giymeyiz. O dediğin uzun kaslı adamlara biz BODYGUARD diyoruz. O mafya babası gibi dediğin adamda amirimiz. Şimdi bana azıcıkta olsa inandınmı,bu arada isim konusuna gelince senin hakkında büyük bir araştırma yaptım." dedim masum bir sekilde. Kız eliyle alnını ovuşturduktan sonra "Ya inandım ama bu olanlardan sonra yani ben bir hafta boyunca başka seyler düşünmüştüm . Siz bir mafyasının haraç kesiyorsunuz,tecavüz ediyorsunuz ve benzeri seyler gibi düşünceler beynimi kemirdi. Yani bu düşüncelerimden hemen kurtulacağımı sanmam. Her neyse benim dersim var çıkmam lazım Polis Kerem" dedi ve sırıttı. İs tamam kız inandı. Şimdi geriye tek kalan sevgili olmak. Aslı kapıya doğru ilerledi bende arkasındaydım. Bir an arkasına dönüp "Şey beraber çıkmayalım,yanlış anlarlar şimdi." dedi. Elimle tamam işareti yaptıktan sonra ilk önce o çıktı sonra ben. HERSEY YENİ BAŞLIYOR.

~~~~~

ASLI'DAN

Söylediklerine inanmıştım. Ama kafamda hala deli sorular vardı. Söyledikleri yalanmıydı,yoksa vatana millete hayırlı bir polismiydi? Bunları düşünürken sınıfa girmiştim. Bu ders aslında pek önemli değil bahar şenliği için seçilen kisilere ses dersi verilecek. Sirama oturduğumda Hazal yanıma gelip " Ne dedi sana " dedi fısıltılı bir sekilde. Bende sessiz bir sekilde kulağına eğilip " Ders bitince anlatırım" dedim. Önümü döndüğümde hoca bize bakıp " kızlar sessiz olun,dersi dinlemek istemiyorsanız çıkabilirsiniz" dedi. "özür dileriz hocam" dedim ve derse odaklandım.

Dersten çıktığımızda çantamı toplarken Hazal yanıma yaklaşıp "hadi kantine inelim de orada anlat" dedi. Çantamı Hızlıca alıp kantine indim. Masaya oturduğumda Hazal'da kahveleri alıp yanıma geldi. Masaya oturduğunda yavaş yavaş hem kahveyi ictim hemde olan biteni anlattım. Hazal bana dönerek " valla bana pek inandırıcı gelmedi" dedi. Masaya iyice sokuldum ve "Ama ben inandım yani ne bileyim samimi geldi bana"dedimHazal gözlerini devirerek ''kızım sen safmısın? Daha yeni gördüğün çocuğa niye hemen inanıyorsun'' dedi.Tam Hazal'a cevap verecektimki arkamdan ''Aslı!'' diye bağıran Kerem'i gördüm.Hala gitmemişmiydi? Sandalyeyi itekleyip yanına gittim.

''Ne oldu,sen hala gitmedinmi?''

''Ya ben sana birşey sormak istiyorum?''

''Evet.Sor''

''Cumartesi boşmusun?''

''Evet-de neden?''

''Bişeyler yaparız diye düşünmüştüm''

''Tamam.Telefon numaranı ver.Ben seni ararım'' dedim ve telefonumu çıkardım numarasını aldım.Oda benimkini aldıktan sonra gitti.Geri Hazal'ın yanına gittim ve konuştuklarımızı söyledim.

''Telefon numaranı mı verdin?Sana inanmıyorum şu an!!' Derken suratıma bön bön bakıyordu.

'' Ne,ne var?''

''Mutluluklar dilerim'' dedi ve kahkaha attı.

Şuan hiçbirşey umurda değil.Tek düşüncem CUMARTESİ GÜNÜ...