Bir tanem ol(Tamamlandi)

Yeni baslangiclara

   Yan bahçeye başımı uzattım Ayşen ablaya seslendim kahvemi tek başıma icmeyecektim.Karikoca cilveserek bahçe kapısından içeri girdiler.

Biran onlara imrenerek baktım bu yaşta hâlâ birbirlerine aşkla sevgiyle bakıyorlardı.

     Ayşen abla ve Mustafa abiye aklimdaki projeden bahsetmenin tam sıradaydı .Basladim anlatmaya ;köylünün yaptığı el işlerini

değerlendirmek istiyorum,örneklerin bazılarının resmini çekmiştim, birinde orta sehpanin kenarlarında Mustafa abinin el oymasi agac işlerini

kullanmıştık,diğeri tek kişilik koltukta bayanların hazırladığı el işlerini kumaşın içine yerleştirmişti ikisi bir  arada çok güzel duruyordu.Bunlar

kişiye özel tasarımlar olacaktı, bu el işlerini ve agac oymalari tüm ev aksesuarlarinda kullanabilirdik.Konuştukça konuştum dilim damagim

kurulmuştu,geçen saatlerin bile farkında değildim.Mustafa abi eğildi alnimdan öptü sarıldı,güzel kızım sen köyümüze gönderilmiş bir

meleksin,sen insanlara bir umut bir nefes olacaksın

    -    Sen sunumları hazırla ben köylüyü toplar konusurum.

  -Bu işler için bize bir yer gerekli.Aşağıda ki gül bahçesi var ya.
 
  -Evet.

  -Orada ki mekruh bina koyun ortak mali,bakalım orayı kullanılabilir hale getirebilir miyiz.

  -Orası kaç metre kare?

  -Eskiden köyün ahırı idi orası rahat 500 metre kare vardır.

  -Abi bana bırakırsan orayı adam ederiz.

-Sen ne istediğini şöyle ben köylülerle konuşayım.

-Sen koyluleri toparla bana bir hafta ver,ben size hayalimdeki yerin cizimini yapar sunumla birlikte aciklarim.

   GECE yarısını geçmişti vedalasarak ayrildik ,heyecandan gözüme uyku girmemişti,sabahı zor ettim. Çalışmalarla ilgili sunum hazırdı zaten

Istanbul da kaldigim gecelerde hazırlamıştım.

  Hem atölye hem de show room olarak kullanılacak alan pekâlâ ahırımız olabilirdi,Sabah sessizce ahıra doğru yol aldim berbat haldeydi ama

şimdiden gözümde canlanıyordu,burası harika olacaktı. Güldüm bir ikide inek figürü ekledik mi eskileri yad ederdik,unutmadan birde öküz

ekleyelim dedim,baktıkça Yağız efendi yi hatırlarım, kıkırdayarak evin yolunu tuttum ,kanepeye uzandım.

    Ön bahçeden gelen çocuk seslerini duydum,birisi kalın bariton sesiyle çocuklar sessiz olun annenizi uyandiracaksiniz.Güldüm

birileri bana sürpriz hazirliyordu anlaşılan uyuyor numarasi ile gözlerimi kapadım ,kapı sessizce açıldı, yakisikli kocam yine mis gibi kokuyordu,Haydi

bahar yüzlüm dedi.Beni hep böyle seviyordu.Nicin dedigimde seni bir bahar günü tanidim sen bana baharı getiren kadınsın ,bahar geldi sen geldin derdi.

Yine kanepede uyuyup kalmissin, diyerek kucakladı beni , göğsüne yasladim başımı, küçük kızım yine uyutmamisti beni, saçlarımdan öperek banyoya

taşıdı, amacı beni rahatlatmakti ama yine dayanamamistik birbirimize ,onu ne kadar sevdiğimi bir kez daha hatırlattı bana saçlarımı kuruturken.

   Gözlerim faltaşı gibi açıldı, bu nasıl bir ruyaydi ,ben böyle rüyalar görmezdim ,birden içim cız etti keşke gerçek olsaydı.Ersin den

sonra erkekleri de bir aile kurma ozlemine de kendimi kapamış,tek başına da mutlu olmanın yollarını bulmuştum.Sevmezsen

üzülmezsin ,o yüzden erkeklerden hep uzak durdum,ne demişti Ersin "babanın parası olmasa senin yüzüne kim bakar.koskoca bir yıl

boyunca beni sever gibi yapmış sonra da daha zengin ve kimsesiz bir kadın bulunca terk etmişti beni,senin babanın ölümünü

bekleyemeyeceğim demişti."

   Ah Ersin ah ,bana bir aile kurmanın hayalini bile cok gördün ,artık hayal bile kuramayan biri yaptın.

      O da ne dışarıda ki sesler kesilmemişti,kesin kafayı yedim,rüya ile gerçeği karıştırıyorum.Yok ama sesler kesilmemis tersine

artmıştı.Ellerimle saçımı düzelttim ustumdekilerle yatmıştım,önce dışarıya bakmalı sonra da güzel bir duş almalıyım anca kendime

gelirim ,tekrar huzurlu mutlu Duru olurum,bu maskeyi seviyorum insanlar güler yüzünü görünce içindeki acıları görmüyor.

    Kapıyı usulca açıp başımı uzattım,Ayşe teyze ile Yiğit ön bahce de masa hazırlıyordu,arkadan sessizce yaklaştım,sarildim havaya

kaldırarak etrafımızda döndürdüm.Küçük mesleğim çığlık çığlığa bağırıyor kahkahalar atıyordu. Ileride arabanın içinde öfkeyle bizi

izleyen Yağız dan habersiz bir mutluluk tablosu ciziyorduk.Sinirle gaza bastı,uzaklaştı.Iyi ki de bunu gormemistim.

     Tam bir sürpriz masasiydi,bana 15 dakika müsaade edin diyerek yukarı çıktım,keyifle aldığım kısa duşun ardından Yiğit için

giyindim.Aşağıdan mis gibi kahvaltinin kokusu geliyordu,yan bahçeden sesimizi duyan Ayşen ablalarda bize katıldı.Yigitim

konuşuyor,gülüyor,egleniyordu.Öğleden sonra bisikletlerimizi alıp köyün alt tarafinda ki düzlüğe indik,1 saatin sonunda Yiğit bana

bisiklet sürmeyi öğretmişti.

-Aferin iyi öğrencisin.

Burnunu sıktım.

-Sen de iyi bir ogretmensin.

-Hergün bineriz değil mi?

-Bineriz kuzum ama benim işim olduğunda da arkadaslarinla binersin.

-Çok mu işin var?

-Bu sıralar biraz yoğun olabilir ama birkaç aya rahatlarim.

-Sen de mi babam gibi çok çalışacaksın ,seninlede mi görüsemeyeceğiz.

-Hayır yakisikli benim işim o kadar yoğun değil hem çoğunlukla köyde çalışacağız belki sende yardım edersin.

-Gerçekten mi?

-Gerçekten ,oyalama beni hadi dogru eve.

    Bir hafta sonra Mustafa amca sözünü tutmuş, köylüleri köy odasına toplamıştı. Hazırladığım sunumu onların anlayabileceği tarzda tek tek anlatmıştım,herkesin gözlerinin içi gülüyordu. Çoğunun ise ihtiyacı yoktu,ama bir ise yaratmak istiyorlardı,gençlere iş kapısı olur tekrar köylerine gelirler diye umut ediyorlardı.

  Sen geldin köye hayat gelecek ,tıpkı bahar ayı gibisin cemre oldun düştün köyümüze. .yaz grlecek meyve vereceksin .

  Duyduğum sözlerle utançtan kıpkırmızı olmuştum,bu güzel sozleri beklemiyordum.

Asıl siz bana farkında olmadan yeni bir hayat verdiniz ben size teşekkür ederim.Eski bina için çizdiğim planı verdim,bu sizin ellerinizden öper insaat isinden hiç anlamam diyerek oradan mutluluk la ayrıldım. Evet yanliz ama mutluydum.Simdi etrafim insan doluydu,onemseniyordum.Bu guzel insanlarla mutlu olmayı öğreniyordu,burayı, bu insanları seviyor ve sevildiğimi hissediyordum.

    

.

  -