8.8.18
15 görüntülenmenin geldiği gün daha ne kadar güzel olabilir ki...😇
Evin içine girdikten sonra evin hiçbir sorunu olmadığı hatta fazlası olduğu ortaya çıktı.Annemin evinde içinde didiklemediği köşe başı kalmadı.Evinde elbette bazı kısımlarından sözgelimi bazı canlılar çıktı elbette.Bu bakımsız her evin hazin sonu sonuçta.Neyse Ruhi amcayla annem eve gelir gelmez istediğim odayı seçmemi söylediler.Bahçeyi ve caddeyi gören evin ön kısmındanki odalardan birini seçtim.Odam çok küçük değildi hatta büyük bile denebilirdi.Annem seçtiğim odayı gördükten sonra ''Güzel seçim Minnie'ciğim.Bu evin gördüğüm en büyük 2.odası.''dedi gülerek.Ben de ona tebessüm ettim sevindiğimi belirten bir biçimde.
Evi yerleştirmemiz bittikten sonra annemle Ruhi amca beni yeni okulumu görmeye götürdüler.Okulun giriş çok ilgi çekiciydi.Giriş bir kitaplık gibi tasarlanmıştı ya da ben onun gibi bir şeye benzettim.Okulun içi de dışı gibi içinin de tasarımı harikasıydı.Her yerin ayrı bir albenisi vardı.Anneme dönüp ''Anne sizi tebrik ediyorum nasıl bu kadar güzel bir okulu seçtiniz bilmiyorum ama ayakta alkışlanasınız var.''dedim gülerek.Annem de güldü.
Okulu gezmemiz bittikten sonra resmen kayıtlarımı yaptırmak için müdürün odasına uğradık.Müdür bana ''Umarım karşıma okulda fazla gelmezsin genç kız.''dedi hınzırca gülerek.Koltuğundan kalkıp Ruhi amcaya gerekli evrakları uzattı.Ruhi amca son imzayı attıktan sonra müdürün odasından yeni bir insan olarak çıkmış gibi hissediyordum.
Okuldan çıktıktan sonra hemen Ayşegül'ü aradım.O da benim için çok sevindi.Okulumun iyi olmasını yoksa buluşamayacağımızı söyledi gülerek.Devamında yaklaşık 3 saat'e yakın Ayşegül'le konuştuk.İnsan arkadaşıyla bir kere konuşmaya başladı mı çenesini tutamıyor sanırım.Telefonunu kapattığımızda ikimizin de uyuduğunu tahmin etmek zor değildi.Çok geç saatlere kalmış üstelik annemin iki defa uyuyor muyum diye bakmaya gelip hepsinde numara yapmayı başardığım için artık gerçekten uyumalıydım.
Sabah uyanıp kahvaltı masasına gittiğimde annemle,Ruhi amca masaya oturmuşlardı.''Günaydın Minnie'm .''dedi annem.Ruhi amca da içten bir günaydın dedi.Annem hemen lafa girerek''Minnie'm senin burada da eskrime devam etmeni istiyoruz,sen de istiyor musun?''diye sordu.Aslında çok sevindim ama çok istekli olduğumu göstermemek için bir az düşünür gibi yaptım hatta annem ''Minnie'm istemiyorsan gitmeyebilirisin.''dedi tebessüm ederek.''Neden olmasın ki?''dedim ve hemen ben de ona karşı tebessüm ettim.''Harika o zaman yarın başlıyorsun.''dedi heyecanlı bir sesle.''Yarın mı?''diyerek şaşırdım bu kadar yakın beklemiyordum.''Kıyafetim yok,biliyorsun eskisi küçük geliyor biliyorsun 5 yıl az bir süre değil?''diye de ekledim.Evet 17 yaşındaydım minyatür bir kız olduğum için kıyafetin büyüyüp küçülmesi beni çok etkilemiyordu.Ergenlikten önce ise resmen bir parmak kızdım.Sınıf fotoğraflarında en öndeki kızdım hep.Minik küçük kız.''Biz kıyafetini ayarladık birtanem.Sen merak etme her şey hazır.'' dedi annem.
Kahvaltı ettikten sonra dışarı ev için birkaç şey almaya gittik.AVM'ler dahil birçok yere gittik.Mağazalardan birini dolaşırken gözüme bir kamera takıldı.O kadar güzeldi ki gözümü ondan alamıyordum.Annem kameraya baktığımı görmüş olacak ki ''İstersen alabiliriz.Hem sana yeni okul hediyesi de olabilir birtanem.''dedi.Mağazaya girdik.Kamerayı aldık ama size mutluluğumu tarif bile edemem.Hayatımda sadece telefondan acemi resimler çeken ben aniden bir kameraya aşık olmuştum.Acaba bu ergenliğin etkilerinden miydi?Muhtemelen...Kendi kendime güldüm.
Minnoşlar hepinizi kocaman öpüyorum.😘😘
Bölüm sonu...
