👑 Vazgeçilmezim 👑 [Tamamlandı]

Bölüm 4. 🌟 Kötü Sürprizler.. 🌟

Eveeet yeni bölüm geldi. Bakış sayıları artıyor gün geçtikçe ama beğenme ve yorum neredeyse yok. Hayalet okuyucu olmayın lütfen. Yorum bırakmayı, hikayeyle ilgili düşüncelerinizi yazmayı ve beğenmeyi unutmayın.
Esmira 💕

Selim'in Leylayı gördüğü günün üzerinden 3 gün geçmişti. Savaş Selime Leylayla ilgili ne öğrendiğini sorduğunda Selim bir şey öğrenemediğini söylemişti. Çünkü eğer şimdi bunu söylerse Savaş hemen Leyla'nın kapısına dayanacaktı. Bu durumda Saygınerler'le olan anlaşması da bozula bilirdi. Bu yüzden şimdilik susmayı tercih etmişti.
Bu arada Saygınerler Selim'e gereken yatırımı yapmış ve Selim üretime başlamıştı bile. Bir ay içinde üretimi bitirip lansmanı düzenleyecekti. Ve o zamana kadar Savaşa Leylayla ilgili hiç bir şey söylemeyecekti. Savaş zaten anlaşma için Leyla'nın da imza attığını bilmiyordu. Bu yüzden Selim'in işi kolaydı.

Saygınerler Yalısı
Leyla duyduğu seslerle uykusundan uyandı. Sesler aşağıdan geliyordu. Leyla hızla üzerini değişerek aşağı indi. Aşağıya indiğinde Mert babasının odasının önünde durmuş çaresizce içeriye bakıyordu. Leyla hemen odaya baktı. Odada doktor ve hemşire vardı. Galiba babasına bir şeyler oluyordu. Panikle sordu hemen
"Mert ne oluyor burda? Babama bir şeyler mi oldu yoksa?"
M -" Bilmiyorum Leyla. Aniden fenalaştı. Hemşire bir şey yapamayınca hemen doktorunu aradık"
Leyla çok korkmuştu. Hemen içeri girdi. Babasının gözleri kapalıydı. Hemşire onu hemen dışarı çıkardığında Leyla olanları kapı aralığından seyr etmeye devam etti.
Babasının kalbi durmuştu. Doktor önce eliyle kalp masajı yaptı, fakat işe yaramamış olmalı ki elektro şok yapmaya başladılar. Ama yine de bir işe yaramıyordu. Leyla dayanamadı ve aniden "Kurtarın Lütfen" diyerek çığlık attı. Mert onu sakinleştirmeye çalıştı fakat kendisi de kötü durumdaydı. Leyla şok geçiriyordu, akşam babasıyla konuşmuştu. Durumu iyiydi. Bunu beklemiyordu. Birden doktorun durduğunu gördü. Bundan korkarak içeri daldı, Mert de arkasından girdi odaya.
L -" Ne oldu. Geldi mi kendine?
Doktor bey üzgün ve mahçup şekilde Leyla'nın yüzüne baktı. Ardından
"Başınız sağolsun" diyebildi sadece.
"Ne?" diye bağırdı Leyla. "Nasıl başınız sağolsun be? Başınız sağolsun ne demek?"
Leyla kendini kaybetmiş durumdaydı. Ellerini doktorun göğsüne vurarak bağırmaya devam etti. Mert'se şaşkın halde olanları izliyordu. Sanki donup kalmıştı yerinde. Ne yapmalı, ne söylemeli bilmiyordu. İnanamıyordu gerçekten, babasını kaybettiğine inanamıyordu. Yalnızca hemşire Tarık beyin yüzünü kapattıktan sonra anlaya bildi olanları. Leylaya baktığında Leyla hâlâ ağlayarak doktorla kavga ediyordu.
L -" Ya nasıl ölür? Dün gece iyiydi. Konuştuk biz. Güldü, sohbet etti. İyiye gidiyordu durumu. Ne oldu birden? Neden kurtaramadınız?"
Doktor kısık bir sesle açıklama yaptı
"Bakın Leyla hanım, biz geldiğimizde babanızın kalbi durmuştu. Kurtarmak için elimizden geleni yaptık. Fakat biz size her şeye hazırlıklı olun demiştik. Babanız yıllardır kalp hastasıydı. Ama son bir ayda durumu daha kötüleşmişti. Üzgünüm.."
Leyla doktorun söylediklerini dikkatle dinlemişti. Ardından babasına baktı. Yüzü kapatılmıştı. Naaş'a yaklaşarak eliyle yavaşça yüzünü açtı. Hafifçe yüzüne dokundu sonra. Hala sıcaktı..
Mert Leyla'nın kötü durumda gördüğünde onu kolundan tutarak dışarıya çıkardı. İkisi de yıkılmıştı, ikisi de kötüydü. Fakat şimdi en az biri güçlü durmak zorundaydı.
"Bitanem, kendini toparla lütfen. Babamız çok hastaydı. Böyle olacağını biliyorduk zaten. Lütfen güçlü ol. Babamın sana dediklerini hatırla"
Leyla bunları duyduktan sonra babasının söylediklerini aklına getirdi. Güçlü ol demişti babası. Eğer aranızdan göçüp gidersem hep güçlü ol. Haklıydı babası.. O Leyla Saygıner'di. Güçlü olmak zorundaydı. Yalnız kaldığında doyunca ağlayacak, yasını tutacaktı. Ama şimdi olmazdı. Az sonra insanlarla dolardı burası. Her kesin arasında ağlayamazdı.
Mertin yanından bir şey demeden ayrıldı ve kendini banyoya attı. Banyoda ki aynadan kendine baktı. Dağılmıştı.. Elini yüzünü yıkadı çabucak. Kendine acımaya zamanı yoktu şimdi. Mert ne kadar güçlü dursada onun da desteğe ihtiyacı olduğunu düşündü. Yalnızca Mert ona destek olamazdı. O da abisine destek olmalıydı. Kurulandıktan sonra banyodan çıkarak odasına gitti. Hızla üzerine siyah birşeyler giydi. Sonra yeniden aşağıya indiğinde Mert telefon görüşmesi yapıyor, cenaze işlemlerini hall ediyordu.