ALBAR🖤

21 2 0
                                    

Bugün içimde bir huzursuzluk var neden bilmiyorum gece hiç uyumadım saat 4.30 ve ben hala yatağımın üstünde oturup düşünüyorum .İçimden bir ses Baranla aramızın bozulacağını söylüyor çok korkuyorum .İçim rahatlasın diye ılık bir duş aldım ve Kaanla Badeye baktım hâlâ uyuyorlardı okul kıyafetlerimi giyip evden çıktım .Bu saatte dışarıda kimse yoktu rahat rahat gezebilirdim.Sahil kenarına gidip oturdum telefonumu çantamdan çıkarıp Baran'ı aradım bir kaç kez çaldıktan sonra açtı .
-Günaydın sevgilim .
-Uyuyamıyorum Baran içimde kötü bir his var .
-Bitanem sen iyi misin ?
-Sahil kenarındayım yanıma gel .
-Sakın bir yere kıpırdama hemen geliyorum .
Bana ne oluyor böyle diye düşünüp dururken yaklaşık yarım saat sonra Baran yanıma geldi .Hissettiklerimi ona da anlattım ve beni teselli etmeye başladı .Güneş yavaş yavaş doğuyordu ve biz güneşin doğuşunu izliyorduk .Omzuna kafamı koydum ve gözlerimi kapattım .Dalgaların sesini Baranın kokusunu ve şuan olduğumuz durumu düşündüm içim rahatlamıştı .Galiba ben ilk defa kaybetme korkusu yaşıyordum .Çünkü bir hafta önce lunaparka gittiğimizde Cansunun orada olduğunu ve Mert'in Cansuya yardım ettiğini öğrendim .Barana aşık iki kız vardı ve Baran o iki kız arasından beni seçmişti .Şanslı olduğumu biliyordum ama Cansunun da Baranı sevmesini ona aşık olmasını istemiyordum ..
                       .      .      .
Okula geldik ve derse girdik .Cansu daha yeni gelmişti ve gözü direk Barana kaymıştı .Kıskançlığımdan gebersem de onların gözünde bu duruma düşmek yerine içime atarım daha iyi diye düşündüm .Dersler geçip gitti Baran beni eve bıraktı .Akşam yemeğinde babam yarın hikaye yarışmasının son gün olduğunu söyledi .Hemen odama çıkıp ufak tefek düzeltmelerimi yaptım .Son olarak kitabımın adı kalmıştı ve ben uzun süren düşüncenin ardından kitabımın adını bulmuştum . Ertesi gün büyük bir heyecanla yazdığım kitabı flaşa atıp aşağıya indim güzel bir kahvaltının ardından okula geldik .Babam bütün okulu tiyatro salonuna çağırdı .Yarışmaya yaklaşık 40 kişi katılmıştı çok heyecanlıydım .Herkes yerlerine oturdu ben en ön sırada Baranın yanında oturuyordum .Yanımızda da Mert ve Sima vardı .Yarışmaya katılan adayların hikayeleri teker teker gösterildi .Sıra benim hikayemdeydi .
Alya Çetinel 'in hikayesi ALBAR🖤
Hikayem gösterilirken Baran bana bakıp gülümsedi ve yanağımdan öptü .Ayrıyetten hazırlamış olduğum hikayemin filmi de vardı .Kısa bir film oluşturmuştum .Baran ve benim fotoğraflarımdan oluşan ve araya küçük videolar saklamış olduğum bir film .İzledikten sonra herkes ayağa kalkıp alkışlamaya başladı .Kalbim küt küt çarparken ellerim titreye titreye sahneye çıktım .Yarım saat süren oylamanın ardından birinci olmuştum ve hikayem kitap olucaktı .Babam'ın bana getirmiş olduğu plaketi aldım .Çok mutluydum ve bugünün tarihe kazınmasını istiyordum .Arkadaşlarımla sarıldıktan sonra Baranla göz göze geldik .
-Bu ikimizin hikayesi mi??
-Evet bitanem ikimizin hikayesi .
-Seni çok seviyorum ve hep seveceğim .
-Bende seni çok seviyorum ve hep seveceğim hayatımın anlamı .
Bugün de böyle bitmişti kitabım en kısa zamanda çıkacakmış ve imza günlerim olacakmış .İyi ki böyle mükemmel bir aileye, mükemmel dostlara ve mükemmel bir sevgiliye sahibim .Tek duam şudur ki inşallah herkes benim gibi bir şansı hakeder.

(Lütfen oy vermeden geçmeyin!!)

ALBAR {Wattys2018}Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin