Shades [ Completed ]

Shades 11*

Zawgyi

လက္ကိုင္ပန္ကာေသးေသးေလးတစ္လံုးသည္
လွပေသာ နဖူးျပင္ေပၚက ဂနၱ၀င္ေျမာက္စြာ
က်ဆင္းေနသည့္ ေခြၽးသီးေခြၽးေပါက္
တစ္ခ်ိဳ႕ကို..မတားဆီးႏိုင္ေခ်...။

ရာသီဥတုက..အပူႀကီးမဟူတ္ေပမယ့္..
အလုပ္ပင္ပန္းတာေၾကာင့္ ..လူက
ေတာ္ေတာ္ေလးႏံုးခ်ိေနပံုရသည္..။

ပိုဆိုးတာက..ဒီေန႔မွပဲ.. ႐ိုက္ကြင္းေတြက..လႈပ္လႈပ္႐ွား႐ွား..
႐ုိက္ကူးရတာေတြ မ်ားတာမို႔..
ခနၶာေသးေသးက...ေမာပန္းတုန္ယင္ေနသည္..။

"hyung..အရမ္းပင္ပန္းေနလား.."

"အင္း...ေဆးအ႐ွိန္ေၾကာင့္ ထင္တယ္..
ေခါင္းလဲ မူးေနာက္ေနာက္ျဖစ္ေနတယ္.."

ပက္လက္ကုလားထိုင္ေပၚမွာ..
ေခါင္းေလးမွီထားကာ..နားထင္ကို..လက္နဲ႔ ႏွိပ္နယ္ေနသည့္
ပံုစံက..ေတာ္ေတာ္ေလးကို..
အဆင္မေျပသည့္ပံု ေပါက္ေနသျဖင့္...
သက္ျပင္းေမာတစ္ခ်က္..ခ်မိလိုက္သည္...။

အလုပ္ေတြ ႐ႈပ္ရတဲ့ၾကားထဲ...သဘာ၀မက်သည့္ပဋိဇီ၀
ေဆးတစ္ခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ ခပ္ယဲ့ယဲ့ျဖစ္ေနသည့္...
ခနၶာကိုယ္ကို..ျမင္ရတာ...
အားမရ..။

မျဖစ္ႏိုင္သည့္ကိစၥႀကီးကို...မလုပ္ေစခ်င္လို႔..
မလုပ္ပါနဲ႔ အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ..
တားျမစ္ၿပီးခဲ့ေပမယ့္...ေခါင္းမာသူပီပီ..
hyung က...သူလုပ္ခ်င္သည့္..ကိစၥကို..
အဆံုးထိဆက္သြားရန္....ၾကံရြယ္ထားသည့္
ပံုပင္...။

ဒါေပမယ့္..ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ပဲျဖစ္ျဖစ္..
တားျမစ္ခြင့္ေတာ့ ႐ွိေသးတယ္မလား...။

ထို႔ေၾကာင့္
ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေသးေသးေလးတစ္ခုကို..ျမဲျမဲ
ဆုပ္ကိုင္ၿပီး နားခ်ဖို႔ရာအတြက္..
hyung ေဘးနားေလးမွာ..ကပ္ထိုင္လိုက္သည္..။

"တစ္ကယ္ႀကီး..ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္တာလား
hyung ရယ္..
အနၱရာယ္မ်ားလြန္းတယ္ေလ.."

ေကာ္ဖီေအးေအးေလးတစ္ခြက္..လက္ထဲ..
ထည့္ေပးလိုက္ရင္း..နဲ႔..
စကားစလိုက္ေတာ့..
hyung ဆီက..သက္ျပင္းခ်သံ ခပ္ဖြဖြၾကားလိုက္ရသည္...။

"သူ႔အတြက္..ဘ၀မွာ..အေကာင္းဆံုး..
လက္ေဆာင္ေလးေပးခ်င္ရံုသက္သက္ပါ..
Hun ရယ္..."