Shades [ Completed ]

Shades 4..

Zawgyi

ဟိုလူ..ခရီးထြက္သြားၿပီးသည့္ေနာက္..
ပထမဆံုး..မနက္ခင္း..။

ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေတြၾကားထဲကေန..ေခတၱခဏ
ေလး..လြတ္ေျမာက္ခြင့္ရသည့္..
ခံစားခ်က္ကေလးက..
ေခတ္စကားနဲ႔ ေျပာမယ္..ဆိုရင္..
စေတာ္ဘယ္ရီသီးေလးလို..ခ်ိဳၿမိန္သည္ေပါ့...။

ပံုမွန္႐ွဴေနက်..ေလထုကပင္..
ဒီေန႔မွ..႐ုတ္ရက္ႀကီး...ၾကည္လင္ၿပီး
လန္းဆန္းေနသလို...။

အေပ်ာ္ဆံုးကေတာ့...ထမင္းစားပြဲထိပ္မွာ..
သတင္းစာတစ္ေစာင္ဖတ္ၿပီး..အလုပ္႐ႈပ္ခ်င္
ေယာင္ေဆာင္ေနမည့္ ပံုရိပ္တစ္ခုကို..
မျမင္ရတာ..ေတာ္ေတာ္ေလး
ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းသည္..။

မဟုတ္ရင္..မနက္ကတည္းက..
စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြ ၾကားထဲ..ေဘာင္
သြင္းေနခံေနရတာနဲ႔ပဲ..
ဘ၀ႀကီးက..ေတာ္ေတာ္ေလး..ခါးသက္သည္
ေလ...။

ဒီေန႔ေတာ့..သာမန္လူသားတစ္ေယာက္လို..
ကိုယ့္ဘ၀ကို..စိတ္တိုင္းက်..ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရ႐ွိ
ေနပါသည္...။

"အန္တီ..၀က္အူေခ်ာင္းေတြ က်န္ေသးတယ္
မလား..နည္းနည္း..ထည့္ေပးပါဦး.."

"ဒါေပါ့..Chan ေလး..စားဖို႔..အမ်ားၿကီး..
ေၾကာ္ထားတယ္..."

ကြၽန္ေတာ့္ေတာင္းဆိုသံေၾကာင့္
ေဘစင္နားမွာ..ဟင္းသီးဟင္းရြက္မ်ားကို...
ေႁခြေနသည့္...၀၀ဖိုင့္ဖိုင့္
ကပၸလီအမ်ိဳးသမီးႀကီးက...လုပ္လက္စကို..
ခ်က္ခ်င္းရပ္ကာ..ကြၽန္ေတာ့္ပန္းကန္ထဲကို
ရဲေနေအာင္ ေၾကာ္ထားေသာ..၀က္အူေခ်ာင္း
ေတြ..လာထည့္ေပးသည္..။

"အမယ္..Chan ေလး..ဒီေန႔ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္
ေနတယ္ထင္တယ္.."

"ေသခ်ာတာေပါ့..ဒါေပမယ့္..ေပ်ာ္တာက
ေပ်ာ္တာသက္သက္..
အန္တီကိုျပံဳးျပတာက..ခ်စ္တာသက္သက္..
မတူဘူး.."

"ဟုတ္ပါၿပီတဲ့႐ွင္.."

၀က္အူေခ်ာင္းလာထည့္ေပးသည့္..အမ်ိဳးသမီး
ႀကီးကို..ႏွစ္လိုဖြယ္ရာ..အျပံဳးတို႔ေပးလိုက္ေသာ
အခါ..အမ်ိဳးသမီးႀကီးက..
ကြၽန္ေတာ့္ဆံပင္ေတြကို..ခပ္ဖြဖြေလး
ထိုးဖြသြားသည္..။

အေဖအေမ..ဘယ္သူရယ္လို႔..သိခြင့္မရခဲ့
သည့္..ဘ၀မွာ..ဒီအမ်ိဳးသမီးႀကီးဟာ..
ကြၽန္ေတာ့္ဘ၀အတြက္ေတာ့..အေမ
တစ္ေယာက္လိုပင္..။