MAFYA ? "SON GAZ DEVAM "

"NASIL ?"

"Günaydın ela hanim başınız ağrıyor mu ?"

"Biraz ağrı var o kadar "

Ekin diğer tarafta elimi sıkıca tutuyordu belli ki doktorun konuşmasını bitirmesini bekliyordu. Doktor elindeki dosyaya birkaç not aldıktan sonra odadan çıktı.

"Hayatım nasılsın öyle korktum ki anlatamam ki hare aradigin da buraya nasıl geldim bilmiyorum. Simdi nasılsın tansiyonun falan mi düştü acaba gerçi doktor kan falan da aldı ama daha sonuçlar çıkmadı çıksın da bi "

"Bide bana çok konuşuyorsun dersin sen telaş halindeyken gerçekten beni bile geçebilirsin bu konuda . Canım bi anda kalktım falan ondan başım dondu galiba sonra da bayıldım gerçekten önemli bisey yok doktorda gelince söyler zaten."

Kolumdaki serum bittikten sonra gelen hemşire doktorun birazdan uğrayacağını ve sonuçlarimin çıktığını söylemişti. Gelse de çıksak artik lütfen hastane de hasta olarak bulunmak isteyeceğim en son şeyler arasında yer aliyor gerçekten. Daralıyorum.

Doktor odaya gelinde bi tomar kağıt ile girdi. Yüzü hissizdi. Hic bir duygu barindirmiyordu âdeta.

"Ela hanim bu aralar hic halsizlik ve erken yorulma gibi durumları yaşadığınız oldu mu?"

"Hayır imm belki ara sıra ama hemen geçmişti."

"Bakin yapmış olduğumuz genel testler fakat bazı özel testler daha yapmamız lazim ama şuan için söylemem gereken sadece kendinizi fazla yormamaniz bugün kalan testleri de yaptığımız da size kesin birşey diyebilirim."

Neler oluyordu simdi ya ne demek başka testte yapacaz falan hasta miyim ben ?

Doktorun ardından ekinde hemen geliyorum diye çıkmıştı hayır ben doktorla konuşmaya gittiğini anlamadım sanki .

~~~~~~~~~~~~~&~~~~~~~~~~~~~~~~~
EKİN VE DOKTORUN KONUŞMASI

"İçerdeki konuşmanizdan ne çıkarmamız gerekiyor doktor "

"Bakın ekin bey henüz konuşmak için çok erken"

"Bi cümle ezberleyip mi geldin doktor anca henüz erken henüz erken bak ben sinirli bi adamım ve şuan konu çok derin anlayacağın ya simdiaçık açık konuş yada ben seni ikna edeyim ha?"

"Ekin bey sinirlenmenizi anlıyorum fakat tekrardan bahsetmek isterim ki henüz kesin birşey değil ancak ela hanımın lösemi olmasından şüpheleniyoruz bakin tekrar diyorum şuan için sadece bir şüphe bu o yüzden bazı testler daha yapmamız gerekicek ve test sonuçları anca bir hafta içinde alabiliriz o zamana kadar bazı ön ilaçlar vereceğim onları kullanıp kendine dikkat etmesine yardımcı olun lütfen "

Lösemi mi ? Hayır ela hasta olamaz o güler yüzünün solacagini düşünmek bile beni yerlebir ederken bunun sonucuna Allah göstermesin nasıl dayanabilirdim ki ben ? Peki simdi içeri girince o cadıya bu durumu nasıl belli etmeden durucam? En iyisi kesinleşmeden ona bisey belli etmemekti. Derin bir nefes alıp odaya girdim.

"Hazırlamışsın hayırdır yolculuk nereye ?"

"Ekin duvarlar üzerime gelmeye başladı 5 dakika bile daha duramam burada ya "

"Doktorun birazdan yine uğrayacak receteni vermeye o zaman sorarız ona gore cikariz tamam mi simdi o yatağa geri don hemen ! "

"Uffff tamam bu arada sen doktorla ne konuştun?"

"Sen beni mi takip ediyorsun?"

"Doktorun hemen ardından çıkıp gittin mantıken doktorla konuşmaya gittin başka bi seçenek pek yok biliyon mu "

"Bu zekana hayranım biliyorsun değil mi "

"Biliyorum tatlım. Ee ne dedi daktir "

"Halsizlik olabilir o cadıya de bi süre yataktan çıkmasın çıkarsa da sadece koltuğa uzanmak için çıksın dedi . O gözlerini hic devirme dediklerine dikkat edilecek o kadar."

"Hi hi peki "

Hiçte kabul etmiş gibi bi hali yoktu ama isterse kabul etmesin yapmak zorunda ben onunla daha yıllarca beraber olmak istiyorum. Henüz çok erken Allahım lütfen onu bizlere bağışla lütfen.

~~~~~~~~~~~~~~~~&~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
SONUÇLARIN AÇIKLANACAĞI GÜN..

Saatler geçmiyordu. Belki de hastaneye geleli yaklaşık 2 saatte olsa sanki 2 senedir bu koridor da bekliyormuşum gibi .. sol yanım ağrıyor ve doktorun ağzından çıkacak o iki cümle beni derinden etkileyecek Allahım lütfen güzel birşey desin bana lütfen ..

Elinde evraklarla koştura koştura gelen doktor eli ile odaya geçmemi istedi . Ayaklarim geri geri gitsede bunu duymak zorundaydım. Bunu yapabilirim. Yapmalıyım..

"Ekin bey biliyorum 1 hafta beklemek bile omrunuzden omur aldı fakat ne duyarsanız duyun lütfen kendinizi kaybetmeyin hic birs..."

"Doktor zaten zor duruyorum ac su kağıdı ne diyeceksen de artik "

O zarfı açtığı zaman inanılmayacak kadar yavaş geçmişti . Boğazım yanmaya başlamış ve kalbim yerinden sokuluyormuş gibi hissetmeye başlamıştım. Lütfen.. Lütfen..

"Ekin bey bunu söylemek benim içinde gerçekten çok zor fakat .. tahmin ettiğimiz gibi ela hanim lösemi hastası  ancak daha başlangıç evresinde buda bizim için büyük bir avantaj gerçekten hemen tedaviye başlarız elimizden gelenin en iyisi yapmaya çalışacağız buna emin olabilirsiniz"

Daha fazla duramazdım. Aniden odadan çıkıp hastanenin otoparkına inip arabama bindim. İçimde ki öfkeyi atmalıydım. Direksiyona pes peşe vurduktan sonra anlimi direksiyona bastırdım.

Hislerimi dışarı vurmak o kadar zor o kadar can yakıcıydi ki bağırıp cagiramiyordum bile .. Onu hasta bitkin bir şekilde görmek ve elimden yaninda olmaktan başka birseyin gelmemesi canımı daha da yakıyordu. Bu hayatta mutluluğu çok geç bulmuş biriyken erken kaybedenler arasına hızla giriş yapabilirdim. Onu hayat enerjimi kaybetmek istemiyordum. Peki bunu elaya nasıl söyleyecektim. Kanser olduğunu nasıl söyleyebilirdim ki... Daha kendim kabullenememişken..