Yasmin kantinde arkadaşlarını sessizce dinlerken iç çektim. O hep böyleydi, sadece susar ve gülümserdi. Gülümsemesi bülbülleri dile getirirdi. şarkılar, şiirler susardı. Onun tebessümü konuşurdu. Öyle güzeldi.
"Gökhan, gidip konuşsana." Onunla konuşmak mı? Onun karşısında bülbüller dile gelirdi de, benim dudaklarım mühürlenirdi. Dilime kilit vurulurdu. Konuşamazdım ki.
Hem, zaten o konuşmayı sevmezdi. Gülerdi benim Yasmin'im. Güzel gülerdi.
"Yapamam." Dedim. Yapamam. O orada öyle güzel gülümserken ona bakmadan duramam.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
hate me, break me
Short Story-tamamlandı öyle güzel gülme geceme, Ay'ı kahrediyor güzelliğin
