1 ay sonra
gözümü açtım saat yediyi altı geçiyordu eyvah işe geç kalıyorum diyerek yataktan fırladım o anda Hakanda gözlerini açtı.
"hayatım noluyor" diye uykulu gözlerle bana bakıyordu bense geç kaldık bak saate diye bağırarak o'nu kaldırmaya çalışıyordum birden bana bakarak gülmeye başladı bu iyice telaş yapmama ve sinirlenmeme neden olmuştu.
-keser misin artık şunu ?
-ama hayatım hahha...
- geç kaldık kalksana yoksa yine patrondan bir ton azar işiteceğim.
-şapşalım benim gel buraya diye beni yatağa çekiştirdi.
-Hakan aşkım saçmalama lütfen şimdi sırası değil geç kaldık diyorum sana!
-şebeğim bak bir saate?
gözümü ovuşturup tekrar saate baktım saat altıyı yedi geçiyordu o anda ikimizde kahkahalarla gülmeye başladık.
Geç kalmamazı kutlamak için mis gibi çay demledik, yumurta haşladık, ekmek kızarttık. Kahvaltımızı bitirdikten sonra Hakan'ı işe yolladım. Ardındanda masayı toplayıp bende evden çıktım.
...
İşteyken Hakan aradı. Akşam yemeğe gidelim mi diye sordu. Bende olur dedim o sırada amirimiz bana bakarak sinirlice telefonumu işaret etti. Bende Hakan'a kapatmam gerekiyor diyerek kapattım.
...
Yemekteydik. Ben önümdeki enfes uskumruya odaklanmış durumdaydım. Hakan konuşmaya başlayınca ilgimi ona yönelttim.
-Neşe'm ben sana sormadan bişey yaptım yani şey mutlu olacağını düşündüm.
-Yani bitanem?
-Bugün emlakçıyla konuştum. Sana daha konforlu bir yaşam sunabilmek için evi satılığa çıkardım. Yani daha büyük bir ev alalım diye.
Aniden sinirlendim. Nasıl bana sormadan böyle birşey yapmıştı bizim sözümüzü unutmuş muydu yoksa?
-Nasıl yaparsın Hakan? Unuttun mu orası benim ilk yuvamdı. O evde çocuklarımızı büyütecektik, o evde yaşlanmayı hayal etmiştik. Benim için bizim için maneviyatını biliyordun!
-Tamam Neşe.
Sonra sustuk. Sessizlik kavgamızı eve kadar sürdürdük. Surat asarak. O'na sinirliydim. Eve gidince direkt yatağa geçtim.
...
Sabah sarılıyor vaziyette uyandık. 'Günaydın' dedim. O da 'Günaydın sevgilim, dün için üzgünüm düşüncesizlik ettim. Birazdan ilk işim emlakçıyı arayıp vazgeçtik demek olacak. Ama tabi ondan önceki işim seni gıdıklamak.' Diyerek gıdıklamaya başladı. Ben ise zaten çoktan onun kalbini kırdığım için pişman olmuştum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gitmeni istemiyorum
AcakÇoğu zaman başımıza gelen olayları en büyük derdimiz sanırız... diye klasik bir cümleyle başlamayacağım o başımıza gelen olay bizim büyük derdimizdir başkalarının değildir ve zaten onları hiç ilgilendirmezde.
