Almira ne olursa olsun ,ona yaşatılanları
Ödetecekti.
Ne olursa olsun hepsini teker teker ödetecekti.
Ve o bunları yaparkes siyah olmaktan korkmuyordu ; Çünkü geçte olsa anlamıştı :
Beyazlar siyahın içinde yok olmaya mahkumdu
ve o , bu sefer yok o...
Lütfen buraya başladığınız tarihi yazar mısınız ? :)
12 ocak 2018 sabah saat 3.47
Akşam ile gündüzün arasındaki o ısız ve ürkütücü saatlerde. Gökyüzü hala güneşten nasibini almamış, zifiri karanlıktı .
Yıldızlar bile küsmüştü geceye, öyleki o ihtişamlı parıltıları sönmüş cılız bir ışık süzmesi bırakmıştı arkasında.
O gece diğerlerinden farklıydı... Yas tutuyordu gökyüzü Karalara baglamıştı ,tek ışık kaynağı olan ay bile saklanmıştı bulutların arkasına.
yağmur ufak ufak atıştırırken bir hareketlilik ceryan eti boş sokakta. Cadenin girişindeki o kör noktada ,bir gurup genç birbirlerini ite kaka atıkları yersiz ve yüksek desibeli kahkahalar eşliğinde belirmşti cadenin girişinde .
Kızlı erkekli bu karma gurubun yaptıkları boş ve yersiz gürültüden rahatsız olan yaşlıca bir kadın ,sinirle evin penceresini çıkmış , genç çocukları azarlamak için ağzını açmıştı ki gördükleri nedeniyle yüzünü buruşturarak çıktığı gibi geri girdi içeri .
Kafayı çektikleri her halinden beli olan bir gurup serserini korkutmuştu onu ,buna ragmen hayıflanmaktan da geri kalmamıştı tabi.
Aslında böyle zengin bir muilte bu durum olduça abzürt kaçsada yaşlı kadın bunu umursamadı . Onun yerin yeni çıktığı sıcacık yatağına dönmekle meşguldü çünkü.
Gurubun en önünde ilerleyen siyah saçlı ,iri yarı genç biraz önce pençereye çıkmasıyla ; girmesi bir olan kadının olduğu yeri alaycı gözleriyle süzdü .
Dolgun dudakları tehlikeli bir sırıtış ev sahipliği yaparken yanında ilerleyen ve kahkahalarla arkasındakilerle konuşan kızı tek bir hamleyle kolunun altına aldı. Sardı ince bedeni iri kolarıyla .
" hadi şu işi bitirelim"
Ve işte her şey genç adamın dolgun iki dudağının arasından çıkan bu cümle ile başlamıştı.
Bu cümle ile genç adam bir ailenin ölüm fermanını imzalamış; Genç bir kızın hayatını karartmış , onu hayaleri , umutları ve tüm masumluğu ile canlı canlı mezara gömüştü.
Ancak bundan kimsenin haberi yoktu veya , kimsenin umrunda değildi .
"O zaman istikamet eziğin evi !! "
Gurubun en arkasında yükselen ses ile bir kaç kişinin bakışları o tarafa döndü .
Sarışın ve içki nedeniyle zar zor yürüyen genç adam düşmemek için bir elini arkadaşının omuzuna atmış diğer elini ise havaya kaldırarak gür sesiyle bağırmıştı .
Arkadaşları onun bu haline kıkırdarken gidecekleri yer çoktan beli olmuştu.
Sadece bir kaç saat sonra olacak olan yıkım , katliam kesinleşmişti.
🌫🌫🌫🌫🌫🌫
"Anne "
Genç kız tombul elini kalbinin üstüne koyarken bir saniye bile ayırmamıştı gözlerini annesinden.
"Buramda bir sıkıntı var "
Duru, sebepsizce dolan gözlerini ardı ardına bir kaç kez kırpıştırdı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bogazında oluşan yumru cümlesini yarıda bırakmasına sebep olmuştu, rahatlamak adına derin nefesler çekti cigerlerine ne yazıkı hiç bir işe yaramamıştı bu hareketi . Kalbindeki bu her geçen saniye daha da güçleniyor nefes almasını dahi zorlaştırıyordu .
Sanki biri kocaman eleriyle kalbini sıkıyor , boğuyordu onu .
Bir kaç zorlu yutkunmadan sonra devam etti yarım bıraktığı cümlesine
"Sanki kötü birşey olacakmış gibi. "
(Kısa olduğunun farkındayım ama merak etmeyin bu sadece olayın görünen yüzü ;) )
