PROLOGUE

53 3 0
                                    

"Hey, Klei. Look, I'm here. Hindi na siya dadating. Let's go home." pagmamakaawa nito na sumama na ako sa kanya na umuwi, kumalas ako sa hawak niya.



"You should go home, anyway. Hindi ko kailangan ng awa mo." sambit ko rito.




"Klei, alam kong malaki ang kasalanan ko sayo, and I do regret it. Pero sana naman kahit ngayon lang. Klei, just for now. Makinig ka naman sa akin. Hindi na darating si Flynn, that's why I'm here. He texted me na hindi na s'ya makakapunta rito and I don't know why. Please?" akmang hahawakan nito ang kamay ko pero mabilis ko 'tong iniwas.





"Then, that's it? Thank you for your concern, Charl. But I can manage myself, so pwede ka nang umuwi."




"Klei, I don't understand."




"Umuwi ka na."




"Klei, ano ba si Flynn sa'yo?"








Napatigil ako sa huli niyang sinabi. Where did that words came from?












"Who cares?"




"You love Flynn, don't you?"




Matagal na katahimikan ang bumagabag sa aming dalawa at matagal tagal bago ko mabitawan ang salitang sana hindi ko nalang sinabi.

















"Want to know the truth? Now, listen...."










"........Flynn is just a trash for me, yung tipong ayokong makita dahil lagi nalang sumusulpot sa harapan ko. At alam mo yan, Charl. Hindi ako pumapatol sa mga taong immatured at isip bata. I'm here because gusto ko lang linawin ang nararamdaman ko. Then I had realize na........ Flynn is just nothing to me. I don't like him, nor love him. Hinding hindi ako papatol sa mga lalaking gaya niya. So, you have no rights na pagdudahan ang mga nararamdaman ko..." huling salitang binitawan ko at naglakad na palayo sa kanya. At sa paglalakad ko, natanaw ko ang isang lalaking hindi ko inaakalang nandito, and then I realize.......











He heard everything. Everything what I've said. Parang gusto kong ibalik yung mga oras na binitawan ko ang mga salita na alam ko sa sarili ko na hindi totoo, at ninanais kong baguhin 'yon.




"Flynn........"













"A-aaaah, hehe. Hello, Kleimilabs. S-sige, uuwi na ako, may emergency. G-goodnight Klei, ingat." at nagmadali na itong tumakbo.








"Sorry for doubting. Gusto mo na bang umuwi?"







Pangalawang beses.....






Pangalawang beses ko na na magmahal ng masaktan ng sobra. And right now is different.






My heart broke into tiny pieces and torn apart......





*******
NanKookHun

Thousand Steps To Her Cold HeartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon