ikaw ra

Chapter two

Two
                 ...................
.....??????

                    “PAPA”

“PA” ingon nahi”

      Sa pagkataranta namo amo dayong gisugod si papa sa ospital. Sa dihang na’abot nami sa ospital gi sugat mi dayon sa mga nurse nga nagtambay sa nurse station, gibutang nila si papa sa ospital bed ug gisulod sa emergence room.

Ning sulod dayon ang doctor sa ER kung diin nahimutang si papa. Naglingkod ko sa gawas sa ER ug ni’abot ang duha ka-oras ni gawas na ang doctor.

“kamo ang pamilya sa namatay ??”ingon sa doctor”
“y-yes”ingon ni ate”

“we did our best para mabuhi ang pasyente apan”the doctor pause awhile”apan wah na namo natabang ang ijang sakit.”ingon sa doctor”

“o-nsay sakit doc ??”pangutana nahu sa doctor”

“your father has a cancer ug wah na kini natabang pa namo, hing kanat na ang mga cancer sa ijang tibuok lawas”ingon sa doctor”
“tell me your laying doc ??!! baskog pa si papa ganiha!!”ingon nahu sa doctor”

Ning duol ang doctor nahu ug ijang gihagod ang ahung likod.
“all have to do is to take the fact na wah na ang imong papa”ingon sa doctor ug ni lakaw na”

Ni duol si ate nahu ug ija kung gipalingkod sa lingkurana.

“I have something to tell  you”ingon ni ate”
“unsa na ??”pangutana nahu ni ate”
“we did our best para mabuhi si papa, among gidala si papa sa illio para didto imagamot ang ijang sakit pero lala na ang ijang cancer, so we decided na ibalik ngari si papa”ingon ni ate”

“what ??”kulot noong ingon nahu ni ate”
“dugay nang na’ay cancer si papa, ug dawat na ni papa nga pipila na laman ang ijang mga inadlaw dri sa kalibutan” ning ginhawa ug lawm si ate, una ning sulti ug usab” papa decided na dili ka sulti’an, dili cija ganahan nga malu’oy ka nija ug dili pud cija ganahan nga pasaylu’on nimo cija kay tungon naluoy ka nija”ingon ni ate”

“but, but I have a right !!!! amahan nahu cija !!”ingon nahu kang ate nga naghilak na”

Hing tindug ko ug ni sulod sa ER na,a gihapon ngadto si papa sa ijang gihigda’an apan gitakpan na cija ug habol.

I walk toward on my father ug sa dihang nakaduol naku nija nakahilak ko, realite strike me. Dapat d I ahung gipasaylo si papa bisan pa ug dako ang ijang sala sa among pamilya, ahung gi-buklat ang kumot nga nagtabon sa ijang nawng, I was crying the whole time na nagtan’aw ko kang papa.
I know it’s to late para mangayo ug sorry, bisan pa ug mo hilak ko diri ug bato dili na madungan ni papa ang ahung sorry, because his died !! ahung gi-yapos si papa while I was crying very hard.

…………..

It’s almost ten in the evening nang naka-uli mi gikan sa ospital, naka-set-up na ang tanan. Ni saka ko sa ahung kwarto para magilis ug sa dihang ni balik naku sa sala ahu nang nakit’an ang lungon ni papa.

I walk padung sa lungon ni papa ug sa dihang na’a naku sa atubangan sa lungon ni papa wah naku nakapuggong sa ahung paghilak. I cry harder than ever, hapit natana ko kalimot sa pagkamatay ni mama, jah karon si papa na pud ??? how can I forget them ???

“pa .. imo tana kung gisulti’an !!! ang unfair nimo ouy !!”I said while crying”
“everything while be going fine, Yan. Dili mo hatag ang ginoo ug pagsulay kung dili ni nimo kaya”ate said”

Wah ko mitubag sa giingon ni ate, tigi ra ko ug hilak. Nalu’oy ko ni papa kay namatay cija nga wah nahu napasaylo.

“sorry for everything papa” I said nga nag-hilak gapon”