Soojin ve Miyoung konuşurken Haewon ise sessizce sohbeti dinliyordu.Onun yalnız kaldığını farkeden Chanyeol,konuşmaya başladı.
"Ee Haewon?Sen neler yapıyorsun?Ah gerçi biz çoğu zaman birlikteyiz ama,sorayım dedim."
Chanyeol'un sözleri Jihun'u germişti.
"Oh,siz beraber mi çalışıyorsunuz?"
Yongguk'un tepkisine Soojin eşinin koluna girerek cevap verdi.
"Hayatım,dergide görmüştüm de sana göstermiştim ya,ne çabuk unuttun."
Jihun ve Miyoung hariç herkes gülmeye başladı.
"İyiyim,Chanyeol.Peki ya sen nasılsın?"
Haewon'un gülümseyerek cevap vermesi Chanyeol'u mutlu etmişti.
"Ben de iyiyim,sağol."
Yüksek gürültüden dolayı pek fazla sohbet ortamı oluşamıyordu.
Jihun Haewon'un belini kavrayarak yakınına çekti.Chanyeol'un bunu farketmesi uzun sürmemiş,üstüne Jihun ile göz göze gelmişlerdi.Sadece birbirlerine gülümsemekle yetinmişlerdi.Haewon,Jihun'un bu daraltıcı tavrından rahatsız olmuş ve kurtulmak için bir bahane bulmuştu.
"İzninizle,lavaboya gitmeliyim."
Haewon kalabalık arasında ilerlerken Chanyeol da buradan kurtulmak istedi.
"Benim de bir telefon görüşmesi yapmam lazım." diyerek masadan uzaklaşıp Haewon'un peşinden gitti.Diğerlerinin göremeyeceği bir yerde Haewon'un kolundan tuttu.
"Haewon."
"Ne var?"
"O Jihun aptalı seni rahatsız mı ediyor?Eğer öyleyse--"
"Hayır,etmiyor.Hem öyleyse ne yapacaksın?O benim eşim.Bunu aklına soksan iyi edersin."
Chanyeol Haewon'un lafları yüzünden burnundan soluyordu.Tuttuğu kolundan çekip kızlar tuvaletine soktu.
"Ne yapıyorsun ya?Beni böyle zorla alıkoyamazsın.Kendine gel."
"Asıl sen kendine gel." dedi Chanyeol sinirli sesiyle.Haewon'u duvarla arasına aldı.
"Sırf bana olan hırsın için bunları yapmaktan vazgeç.Benim inadıma kendi canını yakıyorsun,yapma."
Haewon Chanyeol'un gözlerine bakmamakta ısrarcıydı.Çünkü bakarsa,orada kaybolacağından korkuyordu.
"Seni çok özledim." dedi Chanyeol başını Haewon'un omzuna koyarak.
"Bir an bile olsun aklımdan çıkmıyorsun.Yıllardır,şarkılarımı senin için yazıyorum ben.Belki birgün dinlersin ve beni farkedersin diye.O berbat geceden beri her yerde seni aradım Haewon.Ama tek bir izine bile rastlamadım.O baban olacak adam--"
Kapının açılmasıyla içeri giren kız çığlık attı.
"Rezalet!Bu ne böyle!Hemen çıkın buradan!"
"Özür dilerim." Chanyeol ellerini kaldırıp tuvaletten çıktı.Kız Chanyeol'un arkasından son kez baktıktan sonra Haewon'a döndü.
"O Park Chanyeol muydu?"
"Hayır,hep benzetirler." dedi Haewon yapmacık bir gülüşle.
Kız aynaya döndüğünde Haewon hızlıca arkadan sıyrılıp tuvaletten çıktı.Dar koridorda Chanyeol'la karşılaşmayı beklemiyordu.
"Nerede kaldın?"
"Sen beni mi bekledin?"
"Evet.Ne var bunda?"
"Miyoung duymasın.Onu aldattığını falan zannedip bana dadanır sonra." dedi Haewon alaycı tavrıyla.
"Hala anlamadın değil mi?"
"Neyi?"
"Miyoung'la evliliğimizin formalite olduğunu."
Haewon duyduğu şeyle yutkundu.
"Nasıl yani?"
"Şirket istedi.Çevredeki insanlar bizi çok yakıştırıyordu.O da ünümün artması için beni evlenmeye ikna etti."
Haewon kendi evliliğininde Formalite olduğunu,aslında Jihun'u sevmediğini ve onunla Chanyeol'u unutmak için evlendiğini söylemek istedi.Ama yapamadı.
Etrafta onları dinleyen birkaç insan farkedince Haewon endişelendi.
"Bunları konuşmak için iyi bir yer değil."
Chanyeol'u yakasından çekerek kulağına yetişmeye çalıştı.
"Bizi dinliyorlar aptal."
Chanyeol'un gözleri kocaman açılırken hızla oradan uzaklaştılar ve masalarına ilerlediler.
"Nerede kaldın?"
Jihun endişeyle sorduğunda Haewon biraz sinirlenmişti.
"Jihun,lavabodaydım işte."
"Siz beraber miydiniz?Aynı taraftan geldiniz de." dedi Miyoung kolları bağlı bir şekilde.
Bu ayrıntıyı unutmuşlardı.
"Telefon konuşmamı lavaboda yaptım,dışarıya çıkmak için birsürü insanı ezmem gerekiyordu." dedi Chanyeol rahatça.
Haewon onun durumu kurtarmasına sevinmişti.
"Hayatım,bakıcı aradı.Yoora huysuzlanmış.Gitsek iyi olacak." dedi Soojin Yongguk'a dönerek.
Yongguk başıyla onayladı ve masadakilere döndü.
"Biz kaçıyoruz çocuklar.Malum,evli ve çocuklu olunca heryerde rahat rahat gezinemiyorsun." dedi şakayla.Soojin bunu duyup Yongguk'un koluna vurdu.
"Görüşürüz."
"Güle güle!Bize de gelin."
Masada Jihun,Haewon,Miyoung ve Chanyeol kalmıştı.
Miyoung Chanyeol'un kulağına eğildi."Burası kafamı ağrıttı,gitsek mi?"
"Buraya gelmek isteyen sen değil miydin?" dedi Chanyeol sırıtarak.
"Evet ama şimdi eve gitmek istiyorum."
"Geç oldu." dedi Jihun lafa girerek.
"Biz gitsek iyi olacak."
Elini önce Miyoung'a sonra da Chanyeol'a uzattı.
"Görüşmek üzere."
"Tabii her zaman." dedi Chanyeol sırıtarak.
Haewon Miyoung'la el sıkıştıktan sonra Chanyeol'la sıkıştı.Elleri temas ettiği an göz göze geldiler.
"Yarın görüşürüz." dedi Chanyeol gülümseyerek.
"Görüşürüz." Haewon da gülümsedi ve elini çekti.
Günün sonunda ikisininde bildiği tek bir şey vardı.
Chanyeol ve Haewon usta birer oyuncuydu.
Uzun zaman oldu~
![](https://img.wattpad.com/cover/106878700-288-k781827.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Formality||Park Chanyeol
FanficŞimdi ikisi de evliydi.İkisinin de bambaşka hayatları vardı.Fakat kader onları tekrar birleştirebilecek miydi?Onları bu formalite hayattan kurtarabilecek miydi? 220417 boyxgirl