~AUBREY~
After lunch Clent and I decided to go back to school. Nagpaalam ako kay Clerey na nalulungkot dahil aalis daw agad ako. Akala pa daw naman niya magkakaroon talaga siya ng mommy kahit one night lang.
"Bye, baby Clerey. I had a good time talking with you. I am glad to meet you baby so just take care of yourself okay?" paalam ko sa bata.
"Mommy Aubrey, when you will come back? Can you sleep with me even once?" malungkot na tanong ni Clerey si akin.
"Don't worry, princess if mommy Aubrey has a free time she will gonna visit you," wika naman ni Clent na siya mismong sumagot sa tanong ng anak.
"Really dad? I will wait for you Mommy Aubrey. You too just take care of yourself."
Nakasakay na kami ni Clent sa kotse niya at ni isa sa amin ay walang bagsasalita. Nakakabinging katahimikan ang pumapagitna sa aming dalawa. Pero maya-maya lang din ay umimik si Clent.
"Thank you for making my daughter happy, A. At least I saw her happy because of you."
"You are welcome, President. It's my pleasure seeing your daughter happy. If you don't mind where is...," hindi ko na naituloy ang sasabihin ko ng mapagtanto ko na masyado ng personal ang tanong ko sa kanya.
"Where is the mother of Clerey? She is sick and we can't be together right now but I am still hoping that she will be okay and be with us soon because I love her so much," tuloy ni Clent sa itatanong ko sana sa kanya.
Bakit ganon? nasasaktan ako sa narinig ko sa kanya tungkol sa ina ni Clerey. Nasasaktan akong malaman na may iba ng minamahal si Clent at yun ay ang ina ng kanyang anak. Wala akong laban sa babaeng mahal na mahal niya kung sakali.
"I am sorry about it, President," hinging paumanhin ko sa kanya.
Namuo muli ang katahimikan sa pagitan naming dalawa.Tulad ng una nakinig na lang ulit ako ng music. Habang si Clent naman ay seryoso sa pagmamaneho. Natulog na lang ulit ako para hindi nakakaboring ang biyahe.
~CLENT~
Tulad kanina nakatulog na naman si Aubrey sa biyahe namin pabalik ng school. I stared at her looking at her like there is no tomorrow. I really miss my love of my life. I really miss to hug her everytime I want. I really miss to kiss her everytime she is with me. Nahihirapan na ako sa sitwasyon naming dalawa. Ang hirap-hirap tanggapin na hindi ako kilala ng babaeng mahal na mahal ko at ina ng anak ko. It's not easy to pretend that I am okay but the truth is I am standing strong for my daughter and if the time comes that Aubrey will be okay I am still here waiting and loving her over and over again. Ginising ko na siya ng nasa loob na kami ng school.
"A, wake up. We are here."
"hmm....," ungol lang ang sagot niya.
Hinayaan ko na lang muna siyang matulog at hayaan na gumising siya ng kusa. Pinagmasdan ko na lang siya at hinaplos ang kaniyang pisngi. Hahalikan ko ulit sana siya ng marealized ko kung gaano siya nahirapan kanina ng gawin ko iyon sa kaniya. Tulad ng dati nagtimpi na lang ulit ako sa pananabik ko sa kaniya.
"Kanina pa ba tayo dito Mr. President?" tanong ni Aubrey sa akin ng magising na siya.
"Yeah maybe a half hour."
"What half hour? Sorry. Ganon na pala ako katagal nakatulog."
"It's okay, A. Sige na bumalik ka na ng classroom ninyo. May be the meeting is already done kaya wala ka ng aabutan dun," pahayag ko sa kanya.
BINABASA MO ANG
MR. President I LOVE YOU NA!
Romancedefine crush..... kapag anjan siya hindi ka mapakali at kinakabahan ka na kunyari gusto mo ng kainin ka na lang ng lupa.. pag wala siya at di mo nakikita hinahanap-hanap mo. kapag may kasama siyang iba feeling mo nag-seselos ka pero wala ka namang k...
