Hoseok poszedł do pracy z przygotowanym dla niego obiadem, do czego nie był przyzwyczajony. Poszedł także do pracy z cieniem zwanym Yoongi, który pomógł Hoseokowi w małych zadaniach, które trzeba było wykonać, nawet bez pytania.
Hoseok westchnął, obserwując, jak Yoongi organizuje swoje szuflady, odkładając pracę, którą trzeba było wykonać. Robot wiedział, co należy zachować, wyrzucić i jak posortować dużą powierzchnię papieru, bez narzekania.
Hoseok nie wiedział, że Yoongi obliczył, co jest potrzebne, by złagodzić Hoseoka, zanim rozpoczął wielki plan i że to wszystko po prostu mu się spodoba.
Yoongi spojrzał krótko na Hoseoka, zauważając, że się na niego patrzy, kontynuował dalej swoją pracę. Mały uśmieszek wlazł mu na usta, ale stłumił go, nie chcąc wywołać podejrzeń Hoseoka.
Hoseok zwrócił swoją uwagę na pracę, słuchając cichych dźwięków szumu serca Yoongiego.
Zaśmiał się trochę, od środka. Tylko, że nie można tego doświadczyć jako człowiek...Żadne ludzkie serce tak nie brzmi.
-
"Yoongi." Hoseok powiedział ostatecznie po spędzeniu godziny słuchając ciągłego szumu Yoongiego. Pokój nagle skąpał w słabym blasku, gdy Yoongi otworzył oczy.
"Tak?"
"Co robi funkcja towarzystwa? Jak się zmienisz?" Zapytał Hoseok, nie wierząc, że rozważał włączenie tej funkcji. Nie mógł także uwierzyć w to, że jeszcze nie pozbył się Yoongiego.
"Tryb towarzystwa został stworzony dla ludzi, którzy chcą mieć relacje ze swoim robotem. Ustawienie sprawia, że robot jest tak blisko człowieka, jak to możliwe, aby stworzyć poczucie prawdziwej relacji. " Powiedział Yoongi, mówiąc dokładnie, to co dostarczył mu komputerowy mózg. "Tryb domyślny to tryb, w którym uruchamia się robot, i jest on wtedy najbardziej robotycznym robotem, jakim może być. Aktywując tryb towarzystwa, twój towarzysz straci wszystkie swoje cechy jakie posiada robot. Jednak uzyska pewne cechy człowieka."
"Samotność i pożądanie seksualne to zauważalne zmiany." Hoseok westchnął, zastanawiając się, czy kiedykolwiek będzie miał dobry sen. 'Twój robot będzie musiał dzielić łóżko z człowiekiem i będzie wymagał zaspokojenia jego potrzeb seksualnych. Bangtan Incorporated nie ponosi żadnej odpowiedzialności za szkody wyrządzone Tobie lub Twojemu robotowi, jeśli nie spełnisz tych wymagań.'
"A nie ma innego sposobu, żeby w nocy zablokować ten szum?" zapytał Hoseok.
"Nie." Hoseok westchnął i zapalił lampę, patrząc na to, gdzie stał Yoongi.
"Jak włączyć to ustawienie?" Tak samo jak Hoseok nie chciał radzić sobie z aktywnym seksualnie robotem, chciał spać, a to życzenie przeważyło nad drugim.
Yoongi z drugiej strony nie mógł uwierzyć, jak łatwo Hoseok zrobił to za niego. Nawet nie musiał niczego wymyślać.
"Jest specjalne złącze USB, które można włożyć. To doda funkcję towarzystwa stworzoną dla twojej osobowości. " Hoseok wstał z łóżka, żeby wziąść USB, ale Yoongi prześcignął go, wychodząc przed drzwi, zanim Hoseok zdołał założyć szlafrok.
"Więc po prostu mam to włożyć w twoją szyję?" Hoseok zapytał, kiedy Yoongi wręczył mu małe USB. Yoongi skinął głową i odwrócił się, pozwalając na włożenie USB.
Kiedy już wsadził to do środka, Yoongi na krótko wyłączył się, gdy jego system uruchomił się ponownie, zmieniając rzeczy, które wymagały zmiany.
"Mogę teraz spać?" Spytał Hoseok, kiedy Yoongi odwrócił się do niego. Yoongi skinął głową patrząc, jak Hoseok westchnął i wskoczył z powrotem do łóżka. "Zamierzasz tam stać, czy też wejdziesz do łóżka?"
Yoongi podskoczył nieco, zdając sobie sprawę, że chwilowo przestał myśleć i wskoczył do łóżka. Owinął go niezręcznie ramionami.
"Dobranoc." Powiedział Yoongi, powoli zamykając oczy.
"Branoc." Hoseok wyłączył lampę i zmarszczył brwi z powodu dziwnego uczucia, że ktoś z nim śpi. To było dziwne, ciepło i waga ciała.
Hoseok nie był pewien, co o tym sądzi.
