HAZAR

-4-

Gün batımında lunaparktan çıkarken gondolda tuttuğu elimi hala bırakmamıştı Hazar ellerimize bakıp yavaşça gülümsedim kafamı kaldırdığımda göz göze geldik oda bana içimi ısıtan güzel bir gülümseme verdi.

Elimi yavaşça bıraktı ve motoruna doğru ilerleyip içinden onunkine nazaran daha küçük olan kaskı çıkardı ve yanıma geldi kaskı yavaşça taktı kafama ve ''evinizi tarif edersin bana'' dedi. ''ya bak gerçekten bırakmana gerek yok ben şuradan atlarım bir minibüse giderim yolunu uzat-'' derken ''Asel lütfen hem belki evini öğrenmek istiyorumdur gülümsedi ve devam etti belki seni sabah ben alırım.'' dedi

''hımm öyle diyorsan'' dedim ve motoruna doğru ilerlemeye başladık. bu seferki yolculuğumuzda hızına dikkat ederek gittiği için mutluydum. 

Evimin önüne geldiğimizde ''burası'' dedim ve oda motoru yavaşça durdu. Motordan inip bana döndü ve kaskı çıkardı ''iyi akşamlar diyelim o zaman'' dedi gülümsedim ve yanağını öptüm ''iyi akşamlar dikkat et kendine hava karardı.'' dedim. Göz kırptı ve ''ederim hadi geç oldu'' dediğinde yavaş adımlarla kapıya doğru ilerledim ve anahtarımı çıkarıp içeri girdim.

Annem kapı sesine gelip ''kızım saat kaç oldu neredesin sen?'' diye sorunca '' ee şey anne kızlarla okul çıkışı lunaparka gittik de ondan birazcık geç gelmiş olabilirim'' diyince ''kızım haber verseydin keşke merak ettim'' dedi ve devam etti ''hadi yardım et bana baban gelir birazdan sofrayı hazırlayalım'' diye bitirdi.

''Peki üstümü değiştirip geliyorum anne'' dedim ve odama geçtim.  sonrasında babam geldi ve akşam yemeğimizi yedik saat geç olduğunda ise odama geçip yatağıma uzandım ve bugün olanları düşündüm elimi tutuşu benim için korkması bakışı bile farklıydı hazarın ve bana gerçekten çok iyi geliyordu.

Sabah alarm çalmadan 10 dakika önce rahat bir şekilde uyanmıştım dün o kadar yorulmama rağmen dinlenmiş hissediyordum kendimi tuvalete gidip işlerimi hallettikten sonra üstümü değiştirdim ve telefonumu  şarjdan çıkarmak için prize ilerledim.

Telefonu aldığımda çalmaya başlamasıyla şaşırmıştım kayıtlı olmayan bir numara arıyordu açtım ve ''efendim'' dedim ''Asel Hazar ben telefon numaranı Rabia'dan aldım'' dediğinde şaşırmıştım telefon numaramı alacağı ve beni arayacağını düşünmemiştim hızlı bir şekilde cevap verdim ''iyi yapmışsın günaydın Hazar'' dedim ''ee ne zaman çıkarsın diye sorunca ''çıkarım birazdan neden ki?'' diye cevap verdim ''sanırım biraz erken geldim on beş dakikadır kapıdayım çıkmayınca arıyım dedim'' dediğinde hızlı bir şekilde cama koştum aşşağıdan bana bakıp gülümsedi ve el salladı ''ah keşke daha önce haber verseydin iniyorum hemen'' dedim  ve telefonu kapatıp hızlı bir şekilde kot ceketimi üzerime geçirdim ''anne ben çıkıyorum görüşürüz'' diye seslenip dışarı çıktım.

Beni gördüğünde yaslandığı motordan yavaşça ayrıldı ve bana doğru ilerledi yanıma geldiğinde beni belimden tutup kendine çekti ve sarıldı boynuma doğru ''günaydın'' diye fısıldadı ''günaydın'' dedim ve ayrıldım ''beni alacağını tahmin etmemiştim deyince ''e dün söylemiştim ya hadi binelim'' dedi ve kaskı alıp yavaşça kafam taktı ve motora bindik okula doğru olan yolculuğumuz başladı.

Okula geldiğimizde önce hazar ardından ben motordan indim Hazar saatine bakıp ''derse beş dakika kalmış gidelim hadi'' dedi elini belime koydu ve okula girdik.

Keremlerin bahçede olduğunu görünce Hazara dönüp ''uğrayalım yanlarına sınıfa birlikte geçeriz'' dedim kafasını olumlu anlamda salladı. Yanlarına gittiğimizde Rabia ''ne o birlikte gelmeler falan dedi imalı bir bakış atarak bende gülümsedim ve tam bir şey yok diyecekken Hazar yavaşça elimi tuttu ve ''daha adını koymadık ama aramızda bir şey olduğu bir gerçek'' dedi ve gülümsedi o sırada şevvalin ufak çığlıyla hepimiz ona döndük.