SONUM SEN OL

0.5

Multide Demir

İyi okumalar..

Demir'in ağzından..

  

Biraz önce ne yapmıştım ben? Alya'yı mı öpmüştüm, durduk yere?! Nedenini hiçbir şekilde bilmiyordum. İçimden geçeni yapmıştım ve bir anda yapışmıştım kızın dudaklarına. Bunu başka birçok kıza yapmıştım evet ama Alya farklıydı. Kafam çok karışmıştı. Arabayı çalıştırıp hızla sürmeye başladım.

Her zamanki mekanıma gitmeden önce Sancak'a mesaj çektim. Tek kalmak istemiyordu ve kafa dağıtmaya ihtiyacım vardı. Yaklaşık on beş dakika sonra sahile vardığımda Sancak'ın arabasını görüp ben de arabamı durdurdum. Yanına doğru ilerlerken kafam hâlâ allak bullaktı. Alya'ya değişik şeyler hissetmeye başlamıştım ama aramızda bir şeyler olsa bile evleneceğim kız zaten hali hazırdaydı.
Onu kullanmış gibi olmak istemiyordum. Zaten buna kendisinin de izin vereceğini zannetmiyordum çünkü benden baya baya gıcık alıyordu farkındaydım. Aslında  bu halleri çok hoşuma gidiyordu.

Elimi sahile doğru oturan Sancak'ın omzuna koyup ben de yanına yerleştim. Sancak bana dönüp içten bir gülümsemeyle karşılık verdi. "Hayırdır lan, noldu durduk yere buraya çağırmazdın?" hafiften gülerek söylediği şeyle bakışlarımı denize çevirip "Başım belada" dedim. Ciddi olmadığım belliydi ama gerçeklik payı da vardı. O kıza bir şeyler hissetmemeliydim ya da akışına bırakmalıydım bilemiyordum. "Kız meselesi galiba?" diyip sırıttı. "Aynen bir kız var. Ama başka kızlar gibi değil. Öyle sıradan biri de değil. Çok güzel abi. Ona bakınca her şey duruyor sanki. Bana sinirlendikçe aşk şiirleri okuyor gibi. Ne bilim oğlum değişik bir şey işte." Huh! Sonunda içimi birine dökmüştüm. Kafede gördüğümden beri içimde farklı şeyler olmaya başlamıştı.
  "Sorun ne peki? Sevgilisi falan mı var?" Aslında onu hiç düşünmemiştim, olabilir miydi? İhtimali bile sinirlerimi çekmeye yetmişti. "Onu bilmiyorum aslında ama asıl sorun benim şu annemin bulduğu kız, yani beşik kertiğim. Anlatmıştım ya hani." Büyük bir of çekip elime aldığım taşı denize fırlattım.

Ben kolay kolay sevemezdim, aşık da olamazdım. Neydi bu şimdi, nerden çıkmıştı bu kız?! Birkaç taş daha fırlatıp Sancak'a döndüm. "Kızı öptüm." dedim. Sancak bana ne halt yedin der gibi bakıp geri önüne döndü. "O ne yaptı, tokat mı attı?" 
"Hayır önce şaşırdı kaldı sonra bir şey demeden arabadan indi. Ama niye yaptığımı bilmiyorum birden oldu işte."
Saçlarımı hızla karıştırıp tekrar arkaya attım.

Kız resmen bana büyü yapmıştı. Zihnimde sadece o vardı şu an.  Acaba bir daha karşıma çıkar mıydı, yüzüme bakar mıydı ya da cumartesi gelecek miydi? O ihtimali silsem daha iyi olurdu. Geleceğini hiç zannetmiyordum.

"Getirdin mi bir şeyler?" Sancak kafasını olumlu anlamda sallayıp arabasından aldıklarını getirmeye gitti. Elinde siyah bir poşetle döndüğünde biraları çıkarıp içmeye başladık. Kapağını biraz eğilip arka cebime koydum. Oldum olası biriktirirdim. Hızla elimdekini kafama diktim. Kafamı biraz dağıtsam iyi olacaktı.

Alya'nın ağzından...

   Sabah sabah bu gürültüyü çıkaran her kimse kafasını kopartmak istiyordum. Yastığa kafamı biraz daha gömüp sesleri duymamaya çalıştım. Ama olmuyordu. Sinirle çarşafı fırlatıp ayağa kalktım, gözlerimin kararmasına alışmıştım. Biraz bekleyip tekar doğruldum ve atletimi çıkarmadan elime geçen ilk tişörtü giydim. Altımı da çıkarıp üzerime bir eşofman geçirdiğimde hala sinirliydim. Merdivenleri hızlı hızlı inip salona daldım. İçerde iyi giyinimli birkaç kadın ve bir oğlan görmemle gözlerimi ovup tekrar baktım. Bu saatte ne işleri vardı. Gözlerimi anneme çevirdiğimde bana kaşları çatık baktığını gördüm. Elimi yüzümü bile yıkamamıştım, paspal gözüküyor olmalıydım. Kaçar adımlarla ve sahte gülümsemeyle kapıya ilerledim. Kapıdan çıktıktan sonra çaktırmadan annemi dinledim. "Kusura bakmayın gece çok iş yaptı tabi. E haliyle geç uyanmış,  uyku sersemi işte." diyip çok yapmacık bir şekilde kahkaha attı.