Danielli Ace Ocampo, isang campus nerd. Isang mayamang nerd. Kapatid niiya si Mitchiru Ace Horca, isang campus heartthrob. Sila ang nagmamay-ari ng Sunshine Academy at mayroon rin silang kumpanya.
Danielli studied at Blue University before but beacu...
Nakakaimbyerna si Ate Kilay!Nagpatuloy lang ako sa pag akyat papuntang kwarto ni Mitchiru.Nang nasa harap na ako ng pintuan niya, hindi pa ako kumkatok binuksan na agad nito ang kanyang pintuan.
"What now?" tanong nito sakin
"Mitchiru diba napag usapan na natin ito? Sa uwian lang tayo magsasabay. And now gusto mo akong sumabay sayo bukas papuntang school? Hey, don't you know that there's this someone na nagpost ng photos ko with you and with Josh! Mainit ang tingin nila saakin! They're calling me Bitch, malandi and slut! You know I'm not that girl right?! Mitchiru why can't you understand me? Why are you so self-centered? Don't you know that because of what you're doing I'm hurt?!" mahabang pag explain ko sakanya.
"Sorry but you're still coming with me." sabi nito sabay sarado ng kanyang pinto!What the hell?! Sa hinaba haba ng sinabi ko yun lang sasabihin niya? Argh! Sinubukan kong buksan yung pinto niya kaso naka lock na. Nakakabwisit naman oh! Mas lalo ako nitong pagiinitan ng mga fangirls niya. Hays, bahala na nga! Pumasok na ako sa kwaro ko at agad natulog.
*KINABUKASAN*
Alas 3 palang gising na ako. Nakabihis na rin ako. Gagawin ko yung ginawa ko noon. (A/N: Remember noong Chapter 4) So Katulad nga noon dahan dahan kong binuksan ang pinto ko, at dahan dahang bumaba kaso habang bumababa ako biglang kumalam ang tiyan ko.Shems, kailangan ko pa palang mag breakfast.Sa 7/11 nalang ulit ako magbrebreakfast katulad noon. Tumuloy ako sa aking paglalakad.
"Ang aga mo ah" cold na sabi nito. Nagulat ako kaya agad ko tinignan ito. Nakita ko si Mitchiru na nasa sofa hawak ang phone niya na parang naglalaro. Nakauniform na rin ito.Tinignan ko lang siya at hindi nagsalita tsaka nagpatuloy lumakad.
"San punta mo?" napahinto ako ng nagsalita ito.
"Hindi pa bukas ang school ng gantong oras."dagdag pa nito pero hindi ito nakatingin saakin dahil sa phone pa rin niya siya naka tingin. Mukhang naglalaro yata siya.
"Ahm, magjo jogging lang ako. Tama, magjo jogging lang ako"kinakabahan kong sagot sakanya.And sa answer kong yun mas lalo akong kinabahan ng tiningnan niya ako ula paa hanggang ulo.
"Magjo jogging kang ganyan ang suot mo?" tanong nito saakin. Tiningnan ko ang suot ko and Shit! Hindi ko naalala na naka uniform nga pala ako! Bigla akong hinila ni Mitchiru papuntang garahe.Pinagbuksan niya ako ng pinto na siyang ikinagulat ko, dahil this is the very first time na pinagbuksan niya ako ng pintuan.
"Hey what are you doing? Sakay na kung ayaw mong ako pa ang magpasok sayo." sabi nito kaya pumasok na agad ako.
Habang nasa biyahe kami . Wala pa ring imikan. San nga ba kami pupunta eh 4 am na. Halos 1 oras yata kami bumabyahe.
"Ahm Mitchiru san ba tayo pupunta?"tanong ko sakanya kaso parang wala yatang narinig ang mokong kaya tumahimik nalang ako. Kaso hindi ko talaga kaya eh. Nakakabingi!
Pinasakan ko ng earphones ang tenga ko tsaka plinay ang LOVE MAZE ng BTS.Habang nakikinig ako sa music na ito, biglang tumunog ang phone ko. Pagtingin ko nakita kong si Josh papla yung nagtext
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ano naman kaya sasabihin nitong lalakeng ito? And very important daw ah. Ano naman yun? Hays, my Gosh ang tagal na namin bumabyahe ah! 4:22 na! Wala ba tong balak kumain at pumasok?
Nagulat ako ng bigla kaming huminto sa isang hindi Familiar na lugar. Lumabas si Mitchiru tsaka tumayo sa harap ng sasakyan ng nakatalikod. Ano nanaman ba ito? Lumabas na rin ako ng sasakyan tsaka lumapit sakanya.Malawak ang lugar na ito, tanaw mo ang buong siyudad mula rito.
"Uy, Anong ginagawa natin dito? Tsaka Hindi ka ba nagugutom? Kasi ako gutom na gutom na ako. " sabi ko rito, sino bang hindi magugutom eh 1 oras kaming bumabyahe!
" Stay here. May kukunin lang ako sa likod. Diyan ka lang! Wag kang gagalaw." sabi nito sakin sabay lakad papuntang likod ng kotse. Ano nanaman kaya kukunin non sa likod? And the F?! Kailangan talagang hindi ako gumalaw? Ilang saglit lang ay bumalik siya sa pwesto ko ng may dalang blanket at basket. Inilatag na niya yung blanket tsaka sya umupo roon.
"Sit right here." sabi nito habang inihahanda yung pagkain. May Pancakes and sandwiches, and orange juice . My gahd siya gumawa niyan?Hindi pa rin ako umupo dahil natameme talaga ako.
"Hey, diba sinabi mo gutom ka? Why don't you seat and eat with me?"alok nito saakin. Bigla ulit kumalam ang tiyan ko. Shems!Nakakahiya! Nakita ko siyang ngumisi.Umupo na rin ako kaagad, magiging choosy pa ba ako? Gutom na ako. Kumuha ako ng papar plate tsaka tinidor. Nagulat ako ng nilagyan ni Mitchiru ang plate ko ng Pancake at nilagyan ng Juice ang cup ko.
"Ahm, thank you. " sabi ko sabay subo ng pancake. Hmmm, ang sarap, ibang iba siya sa pancake na niluluto nila manang. Basta kakaiba yung lasa.Sumubo pa ako ng pancake until nakita ko yung sandwich. Kukuha sana ako ng isa kaso pinigilan ako ni Mitchiru.
"Hindi pwede sa'yo yan" maikling sabi nito.
"Huh? what do you mean? Eh tinapay lang naman ito na may palaman"takang tanong ko sakanya.
"That's chicken sandwich. So hindi pwde sayo yan." sagot nito saakin. Allergic nga pala ako sa chicken. Buti nalang pinaalala niya saakin. Nagpatuloy nalang ako sa pagkain ng pancake na nasa plate ko.
"Ahm, so why are we here, by the way?" tanong ko sakanya.
"This place is so special for me. Very special. Every time na may problema ako dito ako pumupunta. I like to what sunset and sunrise here, This is also the perfect spot for stargazing. " page-explain nito saakin. Ilang minuto pa ay natapos na rin kami. Tinulungan ko siyang magligpit ng mga gamit tsaka inilagay sa likod ng sasakyan. Sumakay na kami at agad naman niyang pinaandar ang kotse. Tinignan ko ang orasan and it's already 5:40! shems! Malapit ng mag 6 baka mamaya malate kami! higit isang oras pa naman ang binyahe namin papunta dito!
"Don't worry hindi tayo malelate. I know a shortcut, just trust me" sabi nito sakin na parang nabasa ang mga iniisip ko. Fine. I'll just trust him. Mas kabisado naman niya itong lugar eh. Wala pang 20 minutes ay andito na kami sa school. Wow! shortcut talaga ah! Nang nasa Parking Lot na kami kitang kita ko nanaman ang mga fangirls niya. Bigla nanaman akong kinabahan. Paano kung maulit nanaman yung pinaka ayaw ko nang mangyare noon?
"Hey, Wala ka bang planong bumaba ng sasakyan?" nagulat ako ng nasa labas na siya at nakabukas na ang pintuan ko. Bigla akong lumabas. Nakita ko ang mga Fans niya na nagbulungan nanaman. Mas nagulat ako ng isara na niya ang pint, hinawakan ang kamay ko tsaka ako hinila maglakad. Habang naglalakad kami sa Hallway, todo tingin ang mga Fangirls niya sa kamay namin. Siyempre hindi mawawala diyan ang mga bulung bulungan. Kailan paba mawawala iyan? Bigla ko inialis ang kamay ko sa pagkakahawak ni Mitchiru, tsaka tumakbo papuntang CR. Nagulat ako ng may biglang pumasok at......
