Hoofdstuk 1

64 6 2
                                    

Vandaag was het megasaai op school. Eigenlijk is een schooldag altijd saai. Leraren die chagrijnig zijn en ons er de schuld van geven.

Leerlingen die kwijlend op hun tafel liggen te slapen. Hoe kan deze dag nog spectaculairder worden....

'TRING!!!' Nee ik ben bijna klaar, stomme bel. Ik ga gauw weer verder met mijn tekening en trek me verder niks meer aan van de leerlingen die de klas uitlopen. 

Toen ik eindelijk klaar was keek ik om me heen. Er zaten allemaal leerlingen me aan te staren. Sommige zag ik fluisterend dingen over mij in elkaars oren te zeggen. Andere zag ik me van top tot teen met een scheve grijns bekijken.

'Cloë, ik denk dat je beter naar je volgende lesuur kunt gaan'. De lerares stond voor de klas en keek me streng aan. Snel stond ik op en liep ik de klas uit.

Even later kreeg ik een preek bij wiskunde. Gelukkig niks ernstigs. Aan het einde van het lesuur rende ik de klas uit en ging buiten op een bankje me brood eten.

Vanuit mijn ooghoeken zag ik al een tijdje dat een jongen naar me keek. Hij merkte dat ik hem had gezien en liep naar me toe.

'Dit was je vergeten'. Het was mijn tekening. 'oh eh.. Ja d-dankje ik vroeg me al af waar eh die was'. stotterde ik onhandig. 'Je kan best goed tekenen'.

Ik keek hem aan. Ik krijg bijna nooit complimenten. En al helemaal niet van knappe jongens. Jezus wat een spetter! 'Dankje'. weet ik eruit te krijgen.

In plaats van weg te lopen gaat de jongen naast me zitten. 'Mijn naam is Michael btw'. Waarom blijft hij hier zitten? Zo interessant ben ik nou ook weer niet.

We begonnen tegen elkaar te praten en tot mijn verrassing hadden we heel veel gemeen. Hij houd ook van tekenen, hij volgt zelfs schilderles. Hij is best wel goed als ik mag zeggen.

Ik bekijk hem nog eens goed. Zijn bruine haar ziet er warrig uit. Het staat hem eigenlijk wel heel goed. En als je in zijn blauwe ogen kijkt kan je nergens anders meer aan denken.

'Hoe kan het dat ik jou nog nooit op school heb gezien, zo'n mooi en intelligent meisje kan toch niet zo verborgen zijn geweest?' zegt hij ineens.

'Bedoel je mij?' roep ik verbaasd uit. 'Wie anders er is hier verder niemand.

Wacht er is hier niemand? Shit de lessen zijn alweer begonnen, we moeten opschieten! Ik zie je in de volgende pauze wel weer. Doei!' En weg was Michael.

Zachtjes zei ik nog doei maar hij was al te ver weg. Ik sta langzaam op en probeer me te herinneren naar welk lokaal ik moet maar het enige waaraan ik kan denken is Michael.

Wat is hij knap en van alle mooie meisjes op school is hij geïntresseerd in mij! MIJ!

Na een kwartier ben ik eindelijk bij het goede lokaal. Ik word van alle kanten aangestaard maar het boeit me niks. Ik ben verliefd.

Het hele uur ben ik alleen maar hartjes met C+M aan het tekenen. Mijn BFF leunt een stukje naar me toe en kijkt aandachtig naar wat ik aan het doen ben.

Ineens zegt ze wat 'Wie is M is dat je vriendje!' maar ze zegt het zo hard dat iedereen zich verbaasd omdraaid en me aanstaart.

Ik word zo rood als een tomaat en doe me schrift snel dicht. Ik staar voor me uit en probeer me op het bord te concentreren.

Ik hoor jongens fluiten en de meisjes gniffelen zacht met elkaar. Mijn BFF blijft me aanstaren tot het einde van de les.

Als we allemaal naar beneden lopen komt ze naast me lopen. 'De volgende keer mag het wel iets zachter, Laura! De hele school hoeft het niet te weten!'

'Srry, ik dacht dat je dat voor de grap had opgeschreven'. 'Waarom zou ik dat in hemels naam doen!'

'Je hoeft niet zo boos te doen hoor'. 'Je weet toch dat ik van je hou schatje'. zeg ik plagerig.

We lopen samen verder de gang door en botsen bijna tegen Michael op. 'Oh sorry!' roep ik verschrikt.

Ik kijk in zijn blauwe ogen en voel me meteen weer relaxed. laura kijkt naar mij en Michael.

Een glimlach verschijnt op haar gezicht. 'Ik zal jullie tortelduifjes wel alleen laten'. Met die woorden loopt ze snel de trap af.

We kijken elkaar aan en schieten spontaan in de lach. Hij kijkt me aan en geeft me dan gauw een kus op me wang.

Nou wat vonden jullie ervan? Het spijt me dat het zolang duurde voordat ik het volgende hoofdstuk uploadde.

Ik probeer me best te doen maar ik heb een beetje weinig inspiratie.

En als jullie het een leuk verhaal vonden vote dan asjeblieft

Justnaomi

Anthem of the AngelsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu