Biegnij, biegnij, biegnij.. Jeśli się zatrzymasz, to zginiesz. Widzę to, widok zza krat. Uda mi się? Musi. Skupiam całą swoją energię na kratach, no dalej, wiem, że potrafię. Dlaczego.. dlaczego to nie działa!! No dalej, dalej, dalej, DALEJ! Opadam przy kratach. Nie dam rady.. Na policzkach czuję łzy. Dalej.. Łapię się krat.. moje oczy.. stają się złote, czuję to.. Powietrze dookoła się zmienia, moje włosy falują na wietrze, który wytwarzam. Czuję to, powiew wolności.
Znalazłam się w białym korytarzu. Idę przed siebie. System bezpieczeństwa się włączył, drogi ucieczki zostały zamknięte.. nie dla mnie. Czekałam na ten moment tyle lat.
CZYTASZ
Potwór, który chciał być człowiekiem.
KurzgeschichtenJestem normalną dziewczyną, mam 17 lat, wspaniałą i kochającą rodzinę, wspaniałych przyjaciół, żyje pełnią życia.. Heh, to tak oczywiste kłamstwo, że aż sama bym w to uwierzyła, gdybym się nie znała.
