Budzę się, dokoła mnie są czarne ściany, białe meble i to niebieskie łóżko, na którym się obecnie znajduję. W kącie pokoju zauważam stojące lustro. Podchodzę do niego ostrożnie. Czy to ja..? Białe skołtunione włosy, sięgające prawie do ziemi, szare, wyblakłe oczy, drobna postura. To ja, nowa ja. Bez kajdan i złotych oczu. Już nie jestem potworem. Słyszę kroki dochodzące zza drzwi. Odwracam się i widzę, jak przez nie wchodzi wysoki mężczyzna. Powoli wszedł do środka i podał mi ubranie. Długa niebieska sukienka i białe majtki. Zaprowadził mnie do łazienki, gdzie mogłam się umyć i przebrać. Dziwny człowiek, nie odezwał się ani słowem, o nic nie zapytał. Naprawdę dziwny człowiek.
CZYTASZ
Potwór, który chciał być człowiekiem.
Krótkie OpowiadaniaJestem normalną dziewczyną, mam 17 lat, wspaniałą i kochającą rodzinę, wspaniałych przyjaciół, żyje pełnią życia.. Heh, to tak oczywiste kłamstwo, że aż sama bym w to uwierzyła, gdybym się nie znała.
