1. BÖLÜM

12 3 6
                                    

Üniversite'nin ilk günü heyecanla yurttan çıktım ve üniversitenin yolunu tuttum. Allahım lise bitmişti ve üniversiteyi çok farklı hayal ediyordum, iki gün okul, gece gezmeleri, eğlenceli arkadaşlar ve daha neler neler. Evet umut yıllardır hayalini kurduğun üniversiteyi kazanmıştın İstanbul Üniversitesi Mimarlık fakültesi Mimar UMUT GÖRKEM söylemesi bile havalıydı. Bende havalıydım annemden gelen bir yakışıklılığım vardı, saçlarım hafif dalgalı, 178 boyunda ela gözlüydüm cazibeme kapılmayan kız görmemiştim. Kendimden emin bir şekilde sınıfa girdim, ortalara oturdum zaten sınıf anfiydi, etrafa bakındım sonuçta yeni arkadaşlıklar kurmalıydım. Tek tabanca olmayı seviyordum ama yalnızlıkta sıkıcıydı. Etrafa bakarken birde ne göreyim afetül devran gibi bir hatun  demek isterdim ki gözlüklü bir kız beni kesiyor, bende ona bakıyorum ama bana neden bakıyor diye bakarken daha çok cesaret alıp yanıma geldi ben rüya dedi. bende umut dedim kız o kadar sevindi ki kekelemeye başladı yakışıklılığımın kötü etkileri var tabi diye sinsi bir gülüş atarken rüya efe geliyor dedi. Ben orada kala kaldım bu kız benim için değil efe denen züppeyi görünce kekelemeye başlamış gururum incinmedi değil ama rüya bana kiminle arkadaş olmam hakkında bilgi verdi. Efenin yanına gidip selam ben umut dedim ve o da kendini tanıttı bugünlük bu kadar arkadaşla tanışmam yeterli diyerek efeyle sınıftan çıktık rüyada peşimizden geldi. Ama rüyayı sevmiştim güzel olmamasına rağmen cesurdu bu da benim ilgimi çekmişti bi ara onunla beni düşündüm fena olmazdı. Efe ye nereye gidelim diye sorduğumda bana gel kahve içeriz dedi, aklımda tilkiler dolaşırken daha neler diyip sinsice güldüm olur dedim o sıra yaşamakla yaşamamak arasında karar veremeyen rüya bana uyar dedi. rüya hakkındaki düşüncelerimi bırakıp gelsen ne değişecek dedim içimden sonuçta kızın kalbini kırmayalım. bir şartım var fal bakarsan dedi umut... rüya umutun gözlerine baka kaldı erkeklerde fal baktırıyor mu ? zaten siz kızlar dünyanın sadece kendi etrafınızda döndüğünüze inanın, bizde yaşıyoruz dedi. Rüya yutkundu diyecek bir laf bulamamıştı, orada öylece kala kaldı. Efe ortamı toparlamak için playstation da var oynarız dedi. umut içinden ben yurtta kalayım elin oğlu ev tutsun birde üstelik öğrenci evine playstation alsın hayat bu kadar kötüydü işte o an anlamıştı (küçük emrah müziği çalmaya başlar)

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 17, 2018 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Yalan Rüzgarı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin