Suplado meets Abnormal

Mama?

Francis Mendoza POV

Pagkatapos mag CR ni Marga. Nagkanya kanya na kaming daan.

Habang nagmamaneho ako, Tunog naman ng tunog yung phone ko.

Gusto ko sanang sagutin kaso nagmamaneho ako.

Edison Mendoza POV

Shit! Dad! Answer your phone!

Arghhh!! Daaaaaddd!!

Abuela is here.

Dad please.. Come home.

Francis Mendoza POV

Pagbaba ko sasakyan, Agad akong sumakay sa elevator at naglakad patungo sa Room Number ko.

Naalala kong may nag text nang text sa akin kanina pa. Pagkabukas ko ng phone, Bumungad sa akin lahat ng text ni Edison.

Pero ang naka agaw pansin sa akin ay ang...

*Dad please... Come home*

Flashback*

Nasa trabaho ako nang may inabot sa akin ang secretary ko na isang sulat.

*Dad please... Come home*

Its from my son Ed.

I always tell to my son that, Home is not a house, Its a family.

And I know what he meant.

At a young age, He already experience having difficulties on having seperated family.

Never had a chance to spend a happy and complete family gatherings, Christmas, even on Family Picture.

Its always me, my mom and him.

And its always Him, And my Wife, Marga.

He never experience having a family portrait, who only includes me, him and the love of my life, The mother of my son, Marga.

End of flashback

Napapunas ako ng luha nung naalala ko ang mga nakaraang paghihirap ni edison, Mabuo lang ang pamilyang inaasam asam niya.

"Francis, Anak? Andyan ka ba?"

Napaayos ako ng tayo at napatingin sa isang matandang nakatayo sa harap ng pintuan ko.

"Mama?"

"Oh francis, San ka ba nanggaling? Kanina pa ako katok ng katok dito."

"Pasensya na ma. Bat nga pala kayo napadalaw ma?"

"Gusto kitang kausapin tungkol sa anak mo."

"Bat po si edison?"

"Hindi mo ba ako papapasukin?"

"H-ha? M-magulo sa loob ma. May pinapaayos ako dun eh."

"Sige, Dederetsuhin kita. Pagsabihan mo ang anak mo. Lumalaki na siyang bastos. Atsaka, Huwag na huwag mo na siyang papayagan gumala nang walang bantay. Si athena lang ang babaeng puwede niyang i-date o yayain sa labas. Pag linabag niya ang utos ko?, Alam niya na ang mangyayari."

"S-sige po ma, Kakausapin ko po siya bukas."

"Bakit, Hindi mo ba alam kung nasaan si Edison?"

"H-hindi ma. Baka nasa Mama niya. Tatanungin ko na lang si marga mamaya."

"Hindi, Wag mo na ding kakausapin si Marga. Kaya lumaking bastos ang anak mo, Dahil lumaki sa kanya."

"Ma!"

"Huwag mo akong pagtaasan ng boses Francisco!"

"Sige po ma."

Hinalikan ako ni Mama sa pisngi saka umalis.

Napahilamos naman ako ng mukha atsaka kumatok.

"Ed, Open the door. "

Unti unting binuksan ni Edison ang pinto.

Madilim ang paligid, at ilaw lang sa labas ng kwarto ang nagsisilbing ilaw.

"Ed where are you?" I reach for the lights and turned it on.

Tumingin ako sa paligid at nakita ko si Ed sa may likod ng pinto ng kwarto.

"Shes gone. You can come out now"

Lumabas siya at lumapit sa akin.

"Hows your date with mom?" Kumuha ako ng dalawang beer atsaka binuksan

"How'd you know I have a date with her?"

"She keeps on texting me that she'll be out tonight with you." I handed him the beer and sat down.

"Oh, Well, It turned out to be simple and yet sweet. How bout you? You keep on calling earlier?"

"I ruined your date didnt I?"

"No son, You didnt. By the way, Your mom misses you"

"Yeah, I miss her too"

"So son, Who is this ivy?"

"Shes lovely. You gonna like her."

"You loved her already? Is this the girl from the charity event? Yung babaeng tinanan mo?"

"Dad! Hindi tanan yun!, Nawala kami."

"Nawala daw. May nangyare?"

"Nangyare na ano?"

"Dont act innocent son. We are both Man. You know what I mean."

"Well....." I looked at my son and he simply smile and shook his head.

"Ohh! Ed, Tanan na tawag dun."

"Dad, Hindi nga tanan yun kasi hindi ko naman siya itinakas."

"Sus. Pero nak, Ito lang maipapayo ko sayo." Sinenyasan ko siyang lumapit at bumulong. "Always use protection"

"Dad! It just happend one night. And I havent contacted her."

"Just always remember son, Pag ready na kayong magpamilya. Home is not a house---"

"Its a family. I know..."