That Sudden Tibok Ng Puso [Book 1]

❤Chapter 44❤ Always Behind Of You

Kath's POV

"Ugh. Di ka ba napapagod ?" reklamo ni Arthur. Kanina pa kasi kami sunod ng sunod sa tinuturong direksyon ng compass. South-East naman ang tinuturo neto ah. At tsaka kanina pa kami naglalakad, di pa din kami dumadating sa kung saan man nakalagay si Art. "Pahinga kaya muna tayo." reklamo ulit ni Arthur na hingal na hingal na.

"'Di pwede. Magdidilim na, dapat mapuntahan na natin si Art. Tsaka delikado na din kung maabutan tayo ng dilim." i said tapos nagpatuloy sa paglalakad.

"Fine." sabi niya. Sumunod lang naman siya sa akin.

Sa di naman kalayuan, may nakikita akong liwanag.

"I think we're here." i said.

"Ahh. What a relief." sabi niya. Pagod na siguro tong lalaking to.

Pinuntahan namin yung liwanag. Actually, di lang pala siya liwanag. May bench pa sa gitna. Ganito na ba ang panghohostage ngayon ? With matching Light Bulbs ?

"I think this thingy doesn't look like having a hostage." he said.

"What do you mean ?" tanong ko. May tinuro naman siya sa bandang kaliwa niya. Tinignan ko naman kung sino yung tinuturo niya.

"Fre?" I said when I saw Art standing a distance from us. "Ano to ?" tanong ko. Ngumiti lang siya at lumapit sa akin.

"So. This guy was Art. Right ?" sabi ni Arthur sabay lapit sa akin. I just nodded. But when Art saw Arthur, the smile on his face suddenly vanished.

"Bakit ?" tanong ko kay Art.

"Who is he ?" tanong ni Art.

"Actually Fre..." Napatigil ako nung napansin ko yung kamay niyang parang gustong manuntok ng tao.

"Napagkamalan mo ba siyang ako ?" tanong niya.

"Actually Fre..." Masamang magtago ng lihim at lalong masama ang magsinungaling, "Oo Fre. Napagkamalan ko siyang ikaw." sabi ko sa mahinang boses. Tumingin naman siya kay Arthur.

"Oy. Pwede ka nang umalis. 'Di ka namin kailangan dito." Art suddenly said that thing. Si Art ba tong nasa harapan ko ?

"Woaw. Woaw. Woaw. After what I did to your Girlfriend ?" Arthur said. Parang naaamoy akong masamang hangin ngayon ah.

"What ? What did you do to her ?" Tanong ni Art sa maangas na boses. Nagbago na siguro siya. I'm not sure.

"Actually..." Baka kung ano pang sabihin ng lalaking to.

"Walang nangyari sa amin Fre." I inserted. Binigyan ko naman si Arthur ng umalis-kana-look at thank-you-look tapos umalis naman siya. Naramdaman ko ang katahimikan sa buong paligid dahil na rin siguro sa palalim na ang gabi at dahil na rin wala pang nagsisimulang magsalita sa aming dalawa. Nakatayo lang kami at nagtitigan. Yung pagtitig na parang wala nang bukas. "By the way." Pamutol ko sa katahimikan. "What are you doing here in the middle of the forest ? Tsaka di ka ba natatakot Fre ? Gabi na oh" I said. But instead of answering me, he guided me to the seat and he faced me.

"Let me spend this night together with you." he said. Umayos lang ako sa pagkakaupo ko.

[ Now Playing : When I Saw You by Bumkey (English Version) ]

🎵 When I saw you,

I only thought of you girl,

When I Love You, hmmm.🎵