Gece yarısı, senden gizlice içip tezgâhta unuttuğum hapları görünce deliye döndün.
'Bunlar ne?!' diye sorarken gözlerinden yaşlar süzülüyordu.
'Hatırlamam için' diyemedim.
'Doktor verdi, uyku düzenim için.' Sinirle kutuyu dışarı fırlatıp biraz sakinleşmeye çalışıyorsun.
Sonra yanıma gelip sıkıca sarıyorsun bedenimi ağlarken.
'Bu aptal ilaçları kullanmanı istemiyorum. İlaca ihtiyacın yok senin, sevgilim.'
Vardı, sevgilim. O güzel yüzünü hatırlamam için ihtiyacım vardı. Fakat bilmiyordun.
Sana karşı gelmedim, zaten;
Vaktim daralıyor, sevgilim. Ölüm kapıda bekliyor.
YOU ARE READING
─ 298『Bir Sanat Galerisi Ama Melodisi Ölüm Kokulu°Kihyuk✅』
Fanfiction"Karanlıktan korkutuğunu bildiğim için sana güneşi, ayı, ve yıldızları bıraktım; sevgilim. Olur da ay ışığı girmeyen evimizde, karanlıkta kalırsan diye bir de fener bıraktım. Artık karanlıktan korkma, olur mu?' " [Tamamlandı]
