Gerçeği bilmiyorsun

18 3 1
                                    

Galiba o gelmişti....

Evet annem gelmişti. Neden şimdi gelmişti peki?
Ben şok içinde dikilirken annem beni farkedip sarıldı.

"Kızım yavrum seni çok özledim. Herşeyi anlatacağım güzelim benimle gelmek isteyeceksin. Yavrum benim....

-Hey hey orada dur bakalım. Birincisi bana hiçbir şey anlatmana gerek yok çünkü umursamıyorum. İkincisi seninle hiçbir yere gelmeyeceğim. Üçüncüsü bu düğünü neden durdurdun?

O da beni taklit ederek;
"Birincisi sana ve babana herşeyi anlatacağım. İkincisi benimle gelmeyi sen isteyeceksin. Üçüncüsü babanı seviyorum ve evlenmesini istemiyorum."

Tam ağzımı açtım konuşacaktım ki o sırada babam yanımıza gelerek:
'Sen ne cüretle buraya gelirsin. Ayrıca sen kimsin ki benim düğünümü bozuyorsun.'

"Murat hayatım ben seni çok seviyorum. Herşeyi anlatınca beni affedeceksin. Dinle lütfen beni sevgilim."

Konuya Burçin abla da dahil olmuştu.
'Bana bak kadın sen benim kocama hayatım,sevgilim diyemezsin seni yolarım.'
Burçin ablanın icinden bir mahalle karısı çıkmıştı. Onu daha önce hiç böyle görmemiştim. Babamda görmemiş olacak ki salak salak Burçin ablaya bakıyordu.

Olaya el atmanın vakti gelmişti.
-Baba ve Burçin abla nikah masasına gidin ve nikahınız kıyılsın hadi daha fazla rezil olmayalım herkes bize bakıyor. Merve hanım sizide içeri alalım. Sonra konuşuruz.
Anneme Merve hanım demek garip olmuştu.
"Ama kızım...
-Amasi falan yok Merve hanım. Birazcık hatırım varsa içeri geçin ve oturun.
"Peki kızım öyle olsun seni bekliyor olacağım."
Annem içeri geçmişti. O sırada çoktan nikah kıyılmış ve babam Burçin ablayla öpüşüyordu. Herkes alkışlamaya başlamıştı bende alkışladim tabiki. Can en önde annesiyle oturuyordu. Aralarında birşeyler konuşuyorlardı. Onları rahatsız etmek istemedim. İçeri gittim ve annemin karşısına oturdum.

-Anlat bakalım ne anlatacaksın.

"Kızım ben sizi terk etmek istemedim. Zorunda kaldım. Gerçeği bilmiyorsun."

-Nasil ne ? Kim zorunda bıraktı seni? Gerçek ne?

"Yavrum baban gelsin o da duysun."
O sırada babam içeri girmiş bana kızgın yüzle bakıyordu.

'Sen bu kadını nasıl dinlersin? Nasıl eve alırsın? Ben artık seni taniyamıyorum Yaz.'

"Kızımın üstüne gitme Murat. O almadı ben girdim eve kapı açıktı"

'Sen karışma Merve. Ben seni taniyamıyorum artık Yaz.'

-Günlerdir bana kızım demediginin farkında mısın baba?

'Konumuz bu değil yaz.'

-Tamam baba bundan sonra kızım deme bana. Çünkü ben annemle gideceğim....


Bakalım Yaz gerçekten gidecek mi?
Bende bilmiyorum 😁
Umarım beğenmişsinizdir. Oy ve yorumları unutmayın ❤️

Yaz'ın HikayesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin