XVIII

572 22 0
                                    

Hindi ko alam na posible pala itong mangyari. Bigla-bigla ay nakakaramdam ako nang kung akong masakit sa akin. Kung saan ispesipiko ay hindi ko matukoy.

It felt weird. Sa tagal ng panahong nasa iisang lugar lang ako, ngayon ko lang naramdaman ito.

Then I saw Hendrick, my nephew. Kalong-kalong ito ni Ate Liane na siyang dumalaw sa akin ngayong araw. Where was Jessica? Sa tingin ko ay mawawala lahat ng mga nararamdaman kong ito kung makikita ko lamang siya...

~•~•~•~•~•~

Even though the past haunted me for the last couple of nights, I have to toughen myself up. I must finish this all. Hindi ako uuwi hangga't hindi nauubos ang lahat ng treath sa buhay ng asawa ko. I knew after all of this, Jessica would not be scared anymore. Iyon naman talaga ang gusto ko.

I didn't bother to call Wilson and Gerard this tine. The last time was a mistake. May mga pamilya na ito at hindi ko kakayaning mawalan ng ama ang mga anak nila dahil sa sinangkot ko ang mga ito sa kalokohang ko.

Si Gagory na lamang ang siyang inabala ko. Paumanhin kay Lily at kay Girl Kano ngunit alam kong masamang damo ang isang ito, hindi ito basta matutumba. At isa pa, wala siyang personal na issue kay Lucho Samonte. Kung saka-sakali, walang magiging conflict of interest kapag isinama ko ito.

I, too didn't have a personal issue with the old man but he wanted my wife dead so as my best friend, Wilson. And if that was not personal enough, I didn't know what.

Plus, he killed the King and his wife. As a former soldier of this country, it was my duty to serve the monarchy in whatever form I could. In this situation, to avenge Their Majesty's deaths.

We called Matt and the other guys in the bureau to plan our attack. I was not easy for Lucho Samonte has exaggeration when it comes to guarding his "fortress".

Napakaraming bantay nito, tila takot na takot. Pawang inaasahan na niyang may aatake talaga sa mansyon niya ano mang oras upang singilin siya sa mga kasalanang ginawa niya.

"You're leaving." Sabi ni Jessica. Mabilis kong isinukbit ang baril na hawak ko sa aking likuran nang bigla siyang pumasok.

"I am."

"Where to?"

"Somewhere."

"Mason please, just tell me the truth. Saan ka ba talaga pupunta?" Tanong muli nito, bakas ang pagaalala at lungkot sa kanyang tinig.

Kay bilis kong panghinaan ng loob nang nakita ko siyang ganoon. Where I was about to go tonight might be a one way ticket for me, I was aware of that.  Maaaring hindi na ako makabalik pang muli sa kanya.

Dapat ay umalis na ako kanina pa at hindi na nagpaabot pa sa kanya. That tone of hers, that was closest thing to begging I could ever get from Jessica. I knew that. She would never beg. Not to me, not to anyone. At sadyang epektibo iyon, pawang ayoko na ngang umalis pa.

Pumatak na ang luha sa aking mata. I never had a drop tears coming from since my mother died, together with my distant father who died that night in the cruise ship that they were in. Still, it hurts so much.

"Please, don't leacw." She said. The first time I actually felt that she meants saying 'please' to anyone. As if she already knew that there was huge chance that she might not gonna see me ever again. I kissed her lips for the last time.

"I love you, don't you ever forget that." I finally said.

"If that's true then stop this nonsense right now and stay." She said, crying as well. Lalo akong naghihina sa nasasaksihan ko.

Flademian Monarchy 4: For the Girl Who has Everything (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon