IX

495 20 0
                                    

I didn't know what came on to me to say that but he obliged. He kissed me, very passionately. Maybe it was all because of the alcohol or it was the rebellious part of me, but I didn't care. It didn't really matter.

Hanggang sa makaramdam ako ng init na hindi nagmumula sa beer na ininom ko. In that kiss, I felt in control and very empowered and very strong and liberated.

Ramdam na ramdam kong gustong itigil ni Mason ang halik na namamagitan sa amin pero hindi niya magawa. And I was the one who made him do that. I felt very beautiful.

"Wait, nakainom ka—" Buong pwersa niyang paghawak sa magkabilang balikat ko bagaman ramdam kong maingat siya.

"I'm not drunk." Agaw ko. Gusto ko sana siyang halikang muli ngunit tumayo na siya at tumalikod. Napatayo na rin ako at pilit siyang pinaharap sa akin. Hinarap naman niya akong kunot na kunot ang noo.

"It's not right. Kapatid ka ni Wilson." Sabi niya. Hindi ko maiwasang magpakawala ng mapaklang tugon. Hanggang dito ba naman, hindi ako titigilan sundan ng anino kapatid ko?

"You're right. Unfortunately for me, he was my brother. He cares and protects other people but me. What a great brother he is!" I sarcastically said, bitterly resentful.

"Don't say that. He loves you very much." Mason said. Again, smiled bitterly at him. How long would it take for Mason to play both sides?

Mukhang nagkamali ako sa pagpunta ko rito. Ang akala ko ay maiintindihan ako ni Mason sa nararamdaman ko or at least, susubukang intindihin. I never felt this helplessness before. Hindi ko alam kung saan pa ako pupunta.

"Don't cry." He said, gently wiping my tears away. Napatingin ako sa kanya at nakitang mataman lang siya nakatingin sa aking labi. That gave me a hard time, trying to stop myself from the urge of kissing him again.

"Maybe you just obliged earlier because you pitied me so much. I know I'm not that attractive. Siguro naawa ka lang sa akin dahil nga kapatid ako ni Wilson."

"It's not that-."

"Then what is it? Or maybe you're not man enough to handle my kiss-."

Muling naglapat ang mga labi namin. Madiin ngunit ramdam ko ang pagkamarahan sa kilos niya. Hanggang sa naging mabilis ang mga ito. Wala sa wisyong sinabayan ko ang bawat kilos niya.

Lalong uminit ang bawat sandali nang ang mga halik niya nasa aking leeg, papunta sa aking dibdib. Ni hindi ko namalayang natanggal na niya ang blouse na suot ko.

Pansamantalang naputol ang halik at saka niya ako binuhat at ipinulupot ang binti sa kanyang bewang. Mason was shirtless too. Hindi nagtagal ang nang makarating kami sa pakiwari ko, ang kanyang silid.

I never realized how beautiful his body was until that moment. Bagaman napakaraming pilat sa kanyang dibdib, hindi maitatangging napaganda ng kanyang pangangatawan.

"What happened?" Hindi ko maiwasang hindi itanong habang pinaglalandas ko ang aking kamay sa kanyang balat papunta sa kanyang pilat.

"Hideous isn't it. I think we should turn the lights off. You're making me uncomfortable with that stare of yours." Mason said. Ni hindi ko akaling ni minsan ay makikitaan ko ng pagkapahiys itong si Mason. How I wanted to giggle that moment.

"No. You're beautiful." I said. There was something about those scars that made him manlier in my eyes. He looked so tough and strong.

Hinaplos niya akong muli sa aking mukha at binigyan ng mumuntik halik sa aking labi ngunit umiling-iling siya na parang mali na naman ang nangyayari.

"Alam mo ba kung gaano ka kaganda ngayon? It's as if it's sinful enough just to look at you. You're so beautiful." He whispered in my ears.

"Then why are you not kissing me now intead of talking too much?"

Flademian Monarchy 4: For the Girl Who has Everything (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon