That One Night

TON III: We Can't Be

Baby, i've been thinking about you lately 

won't you come over and save me from my memories 

yeah, and i might sound crazy 

like do you ever maybe miss me 

cause i wish you were here badly 

But i know we can't be 

i know that we can't be 

Emmanuelle's POV:

"Hay! May mga bagay talagang di pwede ipilit. Kahit anong gawin mo, di pwedeng mangyari ang gusto mong mangyari. Ano naman to! Bakit ganito ang nasa libro na to? Mukhang pangit naman ang story. Ikaw na lang magbasa Kyle."  pinasa ni Sam ang binabasang libro kay Kyle. Di ko alam bakit kanina pa nila ayaw basahin ang librong yan. Sa pagkakaalam ko, maganda ang libro. Ilang linggo na kami dito pero di pa rin tapos ang mga dapat kong tapusin. Last week lang dumating sila Alex. 

"Bruh! Ikaw na lang ang magbasa. Ayoko niyan!" tinapon ni Kyle sa akin ang libro. Di ko alam bakit ganyan sila. Kanina pa nila ayaw basahin niyan. Nilagay ko na lang sa table nila ang libro. Bigla namang may pinatug-tog si Alex. Naghahanap kasi sila ng kanta ewan ko para saan.

Baby, i've been thinking about you lately 

won't you come over and save me from my memories 

yeah, and i might sound crazy 

like do you ever maybe miss me 

cause i wish you were here badly 

But i know we can't be 

i know that we can't be

"Di ba Emman may guy bestfriend ka dito sa Pilipinas. What's his name again?" tanong ni Alex. Bigla ko namang naalala ang mga panahon na kasama ko ang bestfriend ko. Namimiss ko na ang mokong na yun. Kahit manyak yon, mahal ko pa rin yon. Di lang basta bestfriend. Kahit masakit man sa akin na isipin na marami na siyang natikman sa kama, handa ko pa din siyang tanggapin. Pero alam ko na hanggang bestfriend lang talaga ang turing niya sa akin.

"Di ba siya din ang tatay ng quads? What if magkita ulit kayo? Anong sasabihin mo? Itatago mona lang ba habang buhay ang mga anak niyo?" tanong ni Kyle. Naisip ko na yan dati pa. At ngayong nasa Pilipinas na kami, mas kinakabahan ako. Baka kunin niya sa akin ang mga anak ko. Pero di naman ibig sabihin non wala na siyang karapatan sa mga bata. Naghahanap pa lang ako ng tamang tiyempo. 

"I don't know what to do. If dumating man ang araw na yun, di ko pa alam anong gagawin." 

"Sana wag mo sila itago sa tatay nila. Kahit di sila magsalita, I know they also need a father figure. Minsan nga tinanong ako nila Elspeth Zyana kung asan daw ang tatay nila. Sinabi ko na lang na di ko alam kasi ko naman talaga alam. Di ko nga siya nakita harap-harapan. Pero alam ko gwapo siya. Ang gaganda kaya ng mga inaanak ko." parang sinaksak ako ng kutsilyo. Alam ko naman na they also need a father figure pero di ko alam na nahihirapan na pala sila. If only kaya kong sabihin sa kanya ang totoo, gagawin ko. For my children's happiness. I will do anything.

Pinanuod ko na lang sina Ellery Zayla habang naglalaro sa garden malapit sa amin. Rinig ko ang mga halakhak nila na parang music sa tenga ko. Masaya na ako kapag naririnig kong tumatawa sila. Kaya siguro mabilis kong natanggap na wala akong pag-asa kay Zaire dahil sa kanila. Whenever I see them I see Zaire na kasama na rin namin. With that, masaya na ako kahit  alam ko namang di pwede mangyari.

"Alam mo, mas magiging masaya sila If kasama nila ang Tatay nila." pahayag ni Kyle. Well, tama naman siya. Kaso I am not yet ready to face him and tell him about my daughters.

"Nanay! Nanay! Why do I need to call Ellery Zayla Ate if we are born in the same day. We do we need to call them that way?" inosenteng tanong ni Elspeth Zyana.

"Nanay. Don't let them call me us. I feel old." narinig kong tumawa ang mga kaibigan ko dahil sa sinabi ni Ellery Zayla.

"Nanay. I told them to call me Ate but they refuge. Do we need to do that?" ngumiti muna ako sa kanila bago sumagot.

"I think they have a point Elaina Zakia. Even if there is no Ate with your name, you still need to expect everyone of you. Understood?" sabay naman silang sumagot at tumango. 

 "What about a Tatay? Do we have any?"di ako makakibo sa tanong ni Elora Zaheera. Kahit tahimik si Elora Zaheera, alam kong hinahanap niya pa rin ang tatay nila na di ko naman mabigay.

"Why did you ask Elora Zaheera?"

"I saw one of my friends with their father. They ask me why don't I have a Tatay. I have no one to show them." yumuko siya and with that alam ko na malungkot siya.

"Bruh! Alis na kami. Bye kids. We have lot of things to do pa eh. Bye!" paalam ni Sam sa akin. Hinatid ko sila sa gate habang nasa likod ko naman ang mga anak ko. We wave our hand to them so as them. 

Hinatid ko na sila sa room nila pagkatapos nilang maligo. Their room is a mixture of Bistre Brown and Orange. Sila Sam ang nagpagawa ng room na to. May plano ata silang mas magstay kami dito ng mas matagal. Lahat kasi dito sa bahay na kinuha nila, ayos na. Lahat ng mga appliances parang mga brand new. Minsan nga nahihiya akong gamitin ang mga yon. May kinuha pa silang maid para maglinis ng bahay. Sa tingin ko, they are up into something. 

"Nanay. Can you read us a story. I miss you reading stories whenever we go to sleep. Please Nanay. Please." di na ako makatanggi sa cuteness ni Elspeth Zyana. I grab a book from the bookshelf. This is their favorite book. They gather around me kung nasaan ang kama ni Elspeth Zyana. 

Tapos na akong magbasa pero di pa rin sila inaantok. Kanina ko pa sila niyayaya na matulog na pero ayaw nila. Ayoko namang umalis na di pa sila tulog. Baka kasi magwala sila. 

"Kids sleep na." yaya ko ulit sa kanila. Umiling lang naman sila.

"Nanay. I saw a picture of you kanina. You are with a guy. As I look at it, I was like looking into a mirror. But that guy is the male version of us. I flip the picture and I saw Za-i-re Cameron Kerr at the back. Is he our father." kung nasa ibang sitwasyon lang kami, matatawa ako kung paano niya ibigkas ang name ni Zaire. Alam ko matalino ang mga anak ko. And I know na nahalata ni Ellery Zayla ang pagkakahawig nila sa Tatay nila.

"You go to sleep na. It's late na rin." I kissed their forehead bago lumabas. Mahal ko si Zaire pero di talaga pwede. I don't know what's going on with me!

**********

Zaire is pronounce as Zayre. Thank You!