That One Night

TON VII: Just A Kiss

Just a kiss on your lips in the moonlight

Just a touch of the fire burning so bright

No I don't want to mess this thing up

I don't want to push too far

Just a shot in the dark that you just might

Be the one I've been waiting for my whole life

So baby I'm alright, with just a kiss goodnight

Emmanuelle's POV:

 Tatakbo ako

 

Yan ang unang sumagi sa isip ko. But I know I can't hide the fact na alam na niya ang existence ng mga bata. Kahit itago ko sila, I know na mahahanap at mahahanap niya pa rin sila. Na kahit anong gawin kong takbo, he will still catch me. Nakakapagod din magtago sa loob ng limang taon maitago ko lang sila sa kanilang ama. Ngayon I need to face the consequence.

"What?! What is your decision?!" naiirita na siya sa akin. Nakakairita naman talaga ako. Pero It doesn't mean na kailangan niya akong madaliin. Di ba siya marunong maghintay?

"I am not willing to wait Emman. I need your answer NOW!" nakakatakot ang boses niya. Never niya pa akong nasigawan. He is always gentle and soft when it comes to me. Parang naging ibang tao siya dahil sa pagsigaw niya.

"Di ba pwedeng sa susunod na lang. Pag-iisipan ko munang mabuti." nakita ko ulit siyang nagsmirk. Before I know it, hinahalikan na niya ako. Gusto ko siya itulak pero kasalungat ang sinasabi ng puso ko. I responded to his kissed. Inangkla ko din ang mga kamay ko sa batok niya. I feel him smile. Pinasok niya ang dila niya sa loob ng bibig ko. I let him do that. Namalayan ko na lang na nakasandal na pala ako sa puno. Pinipisil pa niya ang bewang ko. 

"Hmmmm" I just left a moan. Bumaba ang halik niya sa leeg ko. He's giving me wet kisses at minsan kinikagat niya pa. Napapapikit ako sa sarap. Parang binibigyan niya ako ng hickeys sa leeg. His kisses went down to my cleavage. At dahil nakabikini ako, mas free siyang gawin 'yon' but I push him. Pumasok na kasi ang kamay niya sa loob ng pangibaba ko. I don't want anyone to see us making out. Di ako makatingin sa kanya ng diresto. May magbestfriend bang naghahalikan? Kami lang ata yun.

"Did that help you think?" I look at him now. He is showing his playful smirk. That playful smirk that i love. I sigh deeply.

"Okay. Payag na ako." sobrang hina ng boses ko na parang ako lang ang nakakarinig. Wala na talaga akong takas nito.

After that photoshot, hinila na naman niya ako papunta sa kotse niya. Di na ako makapalag dahil masyado siyang malakas pero not to the point na nasasaktan na ako. Dinala niya ako sa isang kwarto ng isang hotel. Iniwan lang din niya ako. May pumasok na babae at inayusan ako. Nagtataka nga ako bakit ganito ang suot ko. Kahit naguguluhan ako, sumunod na lang ako sa kanya. Dinala ako ng babae sa isang magandang kwarto. Bago makaalis ang babae, pinigilan ko siya.

"Bakit ako nandito? Bakit ganito ang damit ko?" I am wearing a white long sleeve open back see-through appliques lace dress. At dahil open back siya, mas nacoconsious ako. 

"You are safe." di ko maintindihan ang sinabi ng babae. Tatanungin ko sana siya nang bigla siyang nawala. I tried to look for her pero di ko siya nahanap. Aalis na sana ako ng may nakita akong bulto ng isang tao. Si Zaire. 

"Are you ready?" wala sa sarili akong tumango. Sobrang gwapo niya kasi lalo na at may suot siyang tuxedo. Para siyang pupunta sa kasal. That stop me. Kasal. Ibig sabihin, nandito ako dahil.....

"Yes! You are right. Ngayon na mismo ang araw ng kasal natin." di na ako nakagalaw. Hinila na lang ako ni Zaire papunta sa pari na magkakasal namin. 

Habang nagkakasal ang pari, wala ako sa sarili. Tulala lang ako. I look at the whole place. Halata na pinaghandaan talaga. So siguro na talaga siya na magpapakasal ako sa kanya? Mataas din ang confidence ng lalaking to. Nabalik lang ako sa huwisyo ng sinako ako ni Zaire. Di ko alam na tinatanong na pala ako ni father. He asked me once again.

"I do." sagot ko sa tanong ni Father. Natapos ang kasal na di ko namamalayan. Sumakay kami sa sasakyan ni Zaire. Di ko alam saan kami pupunta. Namalayan ko na lang na nasa harap na kami ng isang bahay. Di lang siya ordinaryong bahay. It is more on a mansion. 

Pumasok kami sa loob. Sobrang ganda ng loob. Kung gaano ka ganda ang labas, mas maganda ang loob. It is so elegant. The mansion has the combination of black and white. May bahid din siya gray and brown. The furnitures and everything na nasa mansion ay halatang bago at mamahalin. I know that Zaire is rich but not to the point na kaya na niyang bilhin ang ganitong mansion. Marami na talagang nagbago simula noong umalis ako. Nakarinig kami ng takbuhan galing sa taas. Lumaki ang mata ko sa mga batang nagtatakbuhan papunta sa direksyon namin. 

"Nanay! The house is so big! The house that Tatay brought is so beautiful!" I was so shock. So alam na nila. I look at Zaire. He just smirk at me. Walang hiyang lalaki talaga! May biglang pumasok sa isip ko. Ano kaya ang mangyayari sa amin lalo na ngayon at mag-asawa na kami?

**********

Emmanuelle's wedding dress on the multimedia.