4 yrs later
မနက္ခင္းေနျခည္ေလးနဲ႔အတူမင္းကိုလာျပီးနိုးတတ္တယ္
ေလေျပေလးနဲ႔အတူမင္းကိုက်ီစယ္ေနတတ္ျပန္တယ္
လမင္းႀကီးနဲ႔အတူမင္းအိပ္ရာဝင္ဖို႔အတြက္ႏႈတ္ဆက္ေနတတ္ျပန္တယ္
အဲ့လိုမင္းစိတ္ေတြကိုတစ္ေန႔လံုးစိုးမိုးထားတဲ့သူ႐ွိလား
"႐ွိတာေပါ့...႐ွိတာေပါ့"
ေရဒီယိုကဒီေဂ်ေျပာသမ်ွကိုတစ္ေယာက္တည္းေျဖေနမိသည္
"Chanyeollie Omma ၿပီးၿပီ"
"လာၿပီMrs. Parkေရ"
"Woah Wuri Mrs Parkကအျမဲလွေနတာပဲ"
"ေကာင္စုတ္ေလး...မေအကိုေနာက္ေနျပန္ၿပီ"
"ဥဣဌႀကီးေကာ"
"ကုမၸဏီသြားေပါ့"
"လာသြားရေအာင္...Omma"
Ommaပါလို႔Chanyeolကားကိုျဖည္းျဖည္းသာေမာင္းလာသည္။
"ဒီေန႔ကေလးေတြအတြက္မနက္ေစာေစာမုန္႕႔ထလုပ္လာရတာအိပ္ခ်င္ေနတယ္"
"အဲ့ဒါေတြေျပာတာေပါ့Ommaကေတာ့
အသက္ကေလးကရလာၿပီ အိမ္မွာေအးေဆးေနပါဆိုတာကို"
"ေျသာ္Chanyeollieရယ္ သားappaေရာသားေရာကကုမၸဏီသြားေနတာေလ...
Ommaလည္းပ်င္းတာေပါ့
မူႀကိဳမွာကကေလးေလးေတြနဲ႔ဘယ္ေလာက္စိတ္ခ်မ္းသာစရာေကာင္းသလဲ"
Park mamaမွာသူ မတည္ၿပီးဖြင့္ထားေသာမူႀကိဳေလးကိုအလြန္သံေယာဇဥ္ႀကီး႐ွာသည္။အသက္ႀကီးလာလို႔နားပါေျပာလည္းမရ...မူႀကိဳေက်ာင္းမွာအခုထိဆရာမလုပ္တုန္း...ကေလးေတြကလည္းသူ႔ကိုဆိုခ်စ္မွခ်စ္...
"အဲ့ဒါမင္းေၾကာင့္လည္းပါတယ္"
"ကြၽန္ေတာ္ကဘာလို႔"
"အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီးommaတို႔အတြက္ေျမးေလးတစ္ေယာက္ေလာက္ေမြးေပးသင့္တယ္ေလ
Minheeေလးကိုက်ေတာ့လည္းမယူဘူး"
"Ommaမသိပါဘူး...သားလက္တြဲေဖာ္ကသက္သက္႐ွိတယ္"
"အခုထိမင့္လက္တြဲေဖာ္ကဘယ္ဆီေနမွန္းမသိဘူး"
YOU ARE READING
UNEXPECTEDLY
Fanfictionအခ်စ္ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးကေပးလိုက္တဲ့မေမ်ွာ္လင့့္ထားတဲ့လက္ေဆာင္ေလးတစ္ခု~~~
