When It's Too Late [Jimin ff]

"졸업의 날"

Dedicated to: Dionderxz

Enjoy reading❤
======

Ilang linggo na ang nakalipas, at Graduation Day na. Hindi naman yun gaano magara. Simple lang ang mga disenyo.

Ang tanging problema ko na lang ay..

Siya.

Until now, hindi ko parin magawa. I didn't confess yet. Confess my damn feelings to that mochi.

I feel like, my heart broke into tiny pieces. Sa tuwing nakikita ko siyang makipag date sa mga babae.

Dose-dosenang bababe.

Lahat ng mga nagiging babae niya ay puro mga sexy at magaganda.

Kung sana ganyan na lang ako, baka makasali na rin ako da..

"Mga naging girlfriend ni Jimin."

I just stared at him, habang kinukuha ang diploma niya. All of the girls in here were shouting his name.

Park Jimin.

I feel jealous though.

Pero, wala namang KAMI. It just that, I can't help it.

Umiling na lang ako. Tumingin ako sakanya ng nakangiti at pumalakpak.

Hay..

Matatapos na ang araw na ito, pero wala parin akong balak na sabihin sakanya ang nararamdaman ko.

Oo na.

DUWAG na kung duwag.

Pero TAO rin naman ako.

NATATAKOT AKONG MAREJECT.

I just sighed.

Tapos na ang graduation ceremony kaya naisipan ko na umalis na dahil wala na rin naman akong gagawin.

Nakakailang hakbang pa lang ako, ng may tumawag sa aking yeppuda name.

“Krystal.”

I looked around to see who this freaking person is. Uwing uwi na ako eh.

Pero, nung nakita ko ang angelic face niya ay binawi ko na ang masamang balak kong patayin ang taong yon. Char.

I smiled at him.

“Wae? Alam mo bang uwing uwi na ako?” tanong ko.

May binigay siyang isang puting sobre.It looks like theres a letter inside.

I mentally slapped myself. Of course! Ano ba naman yan, Krystal! Malamang, may sulat diyan sa loob!

Nak ng teteng o!

I took the white envelope and looked at him. Confused.

“Ano to?” tukoy ko sa puting sobreng hawak-hawak ko.

“Letter.” sabi niya at nakangiti.

Tinignan ko naman ang hawak kong puting sobre.

Akmang bubuksan ko na ito nang pigilan niya ako, kaya napatingin na naman ako sakanya.

“Bakit?” takang tanong ko sakanya.

“Read it later, when you get home.” sabi niya at ngumiti sakin.

Tumango na lang ako.

Nag paalam na kami sa isa't-isa kay diretso uwi na ako.

Syempre, pag karating ko da bahay kumain muna ako, nag palit ng damit, at nag hilamos.

Duh, ayaw kong mag ka pimples no! Ayaw kong mag ka mountain sa napakaganda kong mukha. Its a waste for my beautiful faceu~

I sat on the edge of my bed and looks at the letter he gave me.

At dahil sa atat na akong mabasa ang "letter" ng aking napakagwapo kong krass. Binuksan ko na at sinimulang binasa iyon.

Dear Krystal,
Hello sa aking bestfriend!I just wanted to say thank you. Kamsahamnida, Krystal. Your always here beside me when I needed.

Alam mo ba na napakaswerte ko, at ikaw pa ang naging bestfriend ko?
Sobrang saya ko dahil naging kaibigan kita, Krystal.

I stopped reading the letter ng maramadaman kong tunulo na ang mga luha kong kanina ko pang pinipigilan. It hurts. It freaking hurts...

Bilang KAIBIGAN na lang ba?

BESTFRIEND?

Kahit anong pahid ang gawin ko, ay patuloy paring tumutulo ang mga peste kong luha.

I just let myself cry. Hoping that it lessen the pain.

Wala na ba talaga akong pag asa?

Kahit katiting lang?

Wala?

Ang sakit sakit naman kasi eh! Pinapaasa ako.

Ako namna si TANGA UMAASA sa kanya.

Tsk..

‘Yah! Krystal pabo, wake up!’ sabi ko sa sarili ko.

Humiga nalang ako sa kama ko at niyakap ang unan ko.

Umiyak lang ako ng umiyak, hanggang sa nakatulog na ako.

Hoping that tomorrow, the pain is gone.

+ + + + +
Yeppuda- Beautiful/Pretty
Yah- Hey
Pabo- Stupid/Idiot
Wae- Why
졸업의 날- Graduation Day