Γνωριμία κατά τύχη

Διαολάκια!!! κεφάλαιο 28

Μεριά Λίας

Είναι πρωί,8 η ώρα.Η Λία κατευθύνεται προς το σχολείο όπου και διδάσκει μουσική.Θυμάστε όλοι αυτές τις ταλαίπωρες γυναίκες που μας έκαναν μουσική στο δημοτικό,και όλοι τις έγραφαν και μιλούσαν μόνες τους και επιβίωναν μεταξύ των σαιτών και των χαρτιών που πετούσαν τα διαολάκια της τάξης?Ε,κάτι τέτοιο βίωνε καθημερινά και η Λία.Ανεβαίνει τις σκάλες και παίρνει μια βαθιά ανάσα πριν μπει στην τάξη.Αυτή του ψαροντουφεκά που ελπίζεις να κρατήσει μέχρι το τέλος της ώρας.

Λ-Καλημέρα παιδιά

Π-Καλημέρα

Λ-Σήμερα θα κάνουμε για τη μουσική στην Αφρική,εντάξει?

Π-Όχι

Λ-Γιατί όχι βρε παιδιά?Θα κάνουμε ένα αφρικάνικο τραγούδι,πολύ απλό και ρυθμικό που λένε τα παιδάκια στην Αφρική στο σχολείο τους

Π-Και τι μας νοιάζει τι κάνουν τα παιδάκια στην Αφρική?

Λ-Μας νοιάζει Τάκη,για να αποκτήσουμε γνώσεις για άλλους πολιτισμούς!

Τ-Εγώ δεν θέλω να αποκτήσω γνώσεις για άλλους πολιτισμούς!

Λ-Εσένα δε σε νοιάζει τίποτα πέρα από το Ben Ten και τα χελωνονιτζάκια σου!

Π-χαχαχαχαχαχα

Λ-Ήσυχα παιδιά,ήσυχα

Τ-Θα το πω στη μαμά μου!

Λ-Λοιπόν ας ξεκινήσουμε με το τραγούδι,πάει ΜΑ-ΜΑ ΚΕΜΠΕ ΜΑ-ΜΑ Ο ΚΕΜΠΕ ΜΑ-ΜΑ,όλοι μαζί πάμε!

Π-ΜΑ-ΜΑ ΚΕΜΠΕ ΜΑ-ΜΑ Ο ΚΕΜΠΕ ΜΑ-ΜΑ

Λ-Τέλεια!

Σ-Τι βλακείες είναι αυτές που κάνουμε?!

Λ-Πρώτον σεβασμός στην Αφρικανική μουσική και δεύτερον έχεις να προτείνεις κάτι καλύτερο?

Σ-Ναι!μπορώ να φέρω το cd του αγαπημένου μου τραγουδιστή αύριο για να το ακούσουμε όλοι μαζί!

Λ-Ποιος είναι ο αγαπημένος σου τραγουδιστής?

Σ-Ο Στέφανος Ιωαννίδης,να το φέρω?

Λ-Να το φέρεις Σταματίνα!

Την υπόλοιπη ώρα τα παιδιά πετούσανε χαρτάκια,φωνάζανε,γελούσανε,και λέγανε κεμπε μαμα ο για χάρη της Λίας κοροιδεύοντας όμως.Γενικά έκαναν ό,τι μπορούσαν για να εξαντλήσουν την υπομονή της.Ξαφνικά ένα παιδί πέταξε μια κιμωλία στο κεφάλι της και βρήκε και στόχο.Τότε όλα τα παιδιά άρχισαν να γελάνε και να κοροιδεύουν.