Γνωριμία κατά τύχη

Ποιος είναι αυτός??? κεφάλαιο 39

Το ίδιο βράδυ

Τελικά μετά από σαράντα κύματα φτάσαμε στο σπίτι του Στέφανου.Σε όλη την διαδρομή δεν μου μιλούσε.Εγώ του μιλούσα για διάφορα θέματα,για τη σχολή μου,για τα σπίτια που βρήκα να νοικιάσω,για τις εγκαταστάσεις του Πανεπηστιμίου,για τα μαθήματα,αλλά εκείνος τίποτα.Με έγραφε κανονικότατα.Πρώτη φορά το έκανε αυτό.Και στο κάτω κάτω εγώ βιάστηκα,όχι εκείνος!Λίγη κατανόηση θα ήθελα!Ανεβήκαμε ήσυχα στο δωμάτιό του και κλείδωσε.Γδύθηκε,έβαλε μια γκρι φόρμα και ξάπλωσε.Έκανα τα ίδια,γδύθηκα και πήρα μια μπλούζα του και έβαλα πάνω από τα εσώρουχα,εκείνος ήταν ξαπλωμένος πλάτη σε μένα.Πρώτη φορά.Δεν μπορεί κάτι τον πείραξε,μήπως είπα τίποτα?Μήπως έκανα κάτι?Βασάνιζα το κεφάλι μου μα δεν μπορούσα να θυμηθώ!Τον αγκάλιασα και τον καβάλησα,ήθελα να με κοιτάει.Μάταια,κοιτούσε από πίσω μου.Μόνο εμένα δεν κοιτούσε.Πόσο με ενοχλούσε αυτό!

Ε-Θα μου πεις τι έχεις? λέω ενώ τον χαιδεύω απαλά στο στέρνο

Στεφ-Τίποτα λέει και απομακρύνει το χέρι μου από πάνω του

Ε-Πώς τίποτα?Ποτέ δεν μου φέρεσαι έτσι εσύ!Σου μιλούσα στη διαδρομή και με έγραφες,σε χαιδεύω και με αποφεύγεις,θα μου πεις τι έκανα?

Στεφ-Δεν ξέρεις?λέει και με κοιτάει για πρώτη φορά μετά από ώρα

Ε-Δεν μπορώ να καταλάβω αυτή τη στιγμή,για αυτό αν θες διευκόλυνέ με!

Στεφ-Τον κοιτούσες σαν ξελιγωμένη,αυτο έκανες!Σαν να μην ήμουν εγώ εκεί!Τον θαύμαζες!Του χαμογελούσες!Δηλαδή αν έλειπα θα το κάνατε κιόλας?

Ε-Σε ποιον αναφέρεσαι?ρωτάω έκπληκτη

Στεφ-Έλα που δεν καταλαβαίνεις,σε αυτόν τον κωλοποθητό!λέει μέσα στα νεύρα.Με το που τον ακούω τον αρπάζω και τον αγκαλιάζω σφιχτά,σε λίγο ανταποκρίνεται και με αγκαλιάζει και εκείνος.Μου έλειψε αυτή η ζεστή αγκαλιά όσο ήταν αδιάφορος.Ζήλεψε το μωρό μου,και μάλιστα έναν ξένο,κούκλο μεν,αλλά ξένο.

Ε-Χαζός είσαι?λέω και τον κοιτάω μέσα στα μάτια

Στεφ-Γιατί?ρωτάει με αινιγματικό ύφος

Ε-Δεν ξέρεις πόσο τρελά και παράφορα είμαι ερωτευμένη μαζί σου?Ότι αυτές τις στιγμές μας μαζί τις ονειρευόμουν από 15 χρονών και ότι δεν υπάρχει περίπτωση να σε παρατήσω για κανέναν λόγο στον κόσμο?

Στεφ-Και ο Ποθητός? ρωτάει με ζήλεια στη φωνή του

Ε-Ε,εντάξει ωραίος άντρας είναι,αλλά λέω να τον αφήσω για τη Δάφνη λέω και του δίνω ένα πεταχτό