Zondagochtend kwam alle vermoeidheid van de 4 nachtjes in Orlando er pas echt uit. We moesten voor 11 uur het hotel uit, maar het leek alsof we allemaal geen zin hadden om wakker te worden. Ik was wel al vroeg wakker en had al een vroeg ontbijtje gehaald, om de drukte voor te zijn, maar daarna was ik ook mijn bed weer ingekropen. Nadat de meiden rond half 10 eindelijk hun bed uit kwamen hebben we onze laatste Orlando ontbijtje naar binnen gewerkt en zijn we gaan proberen om alle tassen en alle boodschappen weer in onze "Beast" te krijgen. Gelukkig is het zo'n enorme auto dat het geen enkel probleem is om alles weer in de achterbak te krijgen. Nadat Mara heeft uitgecheckt slaat haar de schrik om het hart, want ze kan haar telefoon niet vinden. De hele auto weer overhoop gehaald, tassen open, dicht, nee daar is hij niet. Is hij misschien tussen de bank gevallen, nee dat is hij ook niet. Dan maar weer even het hotel in en terug naar de kamer. Gelukkig was de schoonmaakster al zo attent dat ze de telefoon gevonden had en deze naar de receptie aan het brengen was. Mara kwam haar tegen in de gang. De schoonmaakster vroeg haar om wat foto's van haar telefoon te laten zien of zij wel echt de eigenaar was, en toen kreeg ze hem weer terug. Gelukkig maar, anders hadden we een groot probleem gehad. Op naar de benzinepomp, om de auto nog even vol te gooien met extra goedkope benzine hier in Orlando. We betalen hier maar 2,50 voor een gallon benzine. Dat is iets meer dan 60 dollarcent per liter. En waarschijnlijk wordt er nog steeds winst op gemaakt. Kan je nagaan hoe we in Nederland genaaid worden bij de benzine pomp als je daar ruim 1,60 moet betalen voor een litertje vloeibaar goud. Ook nog even 500 dollar pinnen hier, want dit is tot nu toe de enige pin automaat die we gevonden hebben waar ze geen kosten in rekening brengen voor het pinnen. Bij de meeste automaten moeten we tussen 3 en 5 dollar aan transactie kosten betalen. Daarnaast gooit ING er ook nog eens 2,25 bovenop waardoor het pinnen hier toch ook steeds duurder begint te worden. Ik heb nog geen vergelijking gemaakt met de wisselkoers, als je gewoon geld gaat wisselen, maar ik denk dat het verschil steeds kleiner wordt. Met een volle portemonnee en een gevulde benzinetank zetten we koers richting Atlanta.
Na een goed uur rijden en alleen maar binnenwegen en stoplichten gezien te hebben zeg ik tegen Mara, kijk eens naar de navigatie, want volgens mij heb ik aangevinkt dat de route tolwegen moet mijden. En ja hoor, dat was waar, alleen waren we nu al zover de binnenlanden van Florida in, dat het nu niet meer uitmaakte of we nu wel of geen tolweg zouden nemen. Dus nog even over de binnenwegen en dan richting de I-75, de snelweg die ons uiteindelijk weer helemaal naar de Canadese grens moet gaan brengen. Het was vandaag een beetje een saaie dag. Dit hadden we al gelezen voordat we vertrokken. We proberen meestal wat tips online te vinden over de route en stops die gemaakt moeten worden. Langs de snelweg staan gelukkig weer heel veel billboards, waarmee we ons kunnen vermaken. Halverwege zagen we een billboard met daarop de tekst Magnolia Plantation. Ik dacht dat het om een echt plantage huis ging, maar het bleek slechts een souvenir winkel te zijn bij een benzinepomp. We zijn hier toch even gestopt en even geshopt bij de Plantation house.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Van hier uit zijn we doorgereden naar Atlanta. We hadden ons voorgenomen om onszelf te verwennen met een heel goed hotel in Atlanta. In 2010 hebben Mara en ik het Marriot Marquis hotel geslapen (zie ook ons hoofdstuk over New York). Nu blijkt er in Atlanta een zuster hotel van dat hotel te zitten. Dat lijkt ons een leuk hotel en daarnaast is het echt midden in het centrum van Atlanta op loopafstand van alle attracties. Het hotel was wat duurder dan ons dagelijks hotelbudget (150 euro), maar dan krijgen we er wel nog een hele dag gratis (nou ja daar betalen we natuurlijk gewoon voor) parkeren en een uitgebreid ontbijtbufffet. We kregen na een vlotte check in een kamer op de 28e verdieping met een aardig uitzicht.
