Vrijdagmorgen werden we niet heel helder wakker.Het kan komen door de constant aanslaande airconditioning of gewoon door een algemeen gevoel van vermoeidheid. Ik denk dat het een combinatie is van beide. Het is ook mooi geweest deze reis en we zijn dan ook klaar om naar huis te gaan. Na ons laatste ontbijtje op de Canadese bodem gaan we de koffers voor het laatst naar onze bakbeest brengen en vertrokken we richting het vliegveld. We moeten om kwart over 5 vliegen vanmiddag, dus we hebben geen haast. Dat is maar goed ook, want zodra we de snelweg richting Toronto op draaide reden we direct de file in.
Vanmorgen nog wat laatste contact gehad met mijn oude buurjongen Yuri, die net buiten London Ontario woont of we elkaar nog even konden treffen, maar helaas lieten onze schema's dat niet toe. Op richting Toronto dan maar en als we nog iets zagen waar we nog een tijdje ons konden vermaken, dan zouden we dat doen. Helaas was er weinig aan attracties in dit gebied te vinden, of misschien keken we wel gewoon niet goed genoeg. Uiteindelijk nog maar even de snelweg afgedraaid om de auto af te tanken en daar de lokale Walmart en Dollar winkel nog even bekeken. Maar zelfs hier hadden we weinig energie meer en we besloten om het laatste geld op het vliegveld op te maken. Het bleef erg druk tot aan Toronto, misschien had dit te maken dat het een lang weekend is voor de Amerikanen en Canadezen in verband met laborday. Ook de manier van het aangeven van de afslagen hadden we wat moeite mee. Gelukkig was de grote auto hier een voordeel, want je gooit gewoon je richtingaanwijzer uit en zodra er iemand een gaatje openlaat stuur je hem opzij.
Uiteindelijk op het vliegveld aangekomen hebben we onze auto weer ingeleverd. Volgens de papieren van Alamo hebben we een kleine 7.000 kilometer gereden in de afgelopen 3 weken. We hadden op de heenweg op het vliegveld nog maar 1 trolley nodig, maar nu alle reserve tassen ook gevuld zijn met "treasure" hebben we in totaal 6 tassen die mee moeten naar Nederland. Mara heeft de halve parkeergarage, waar we afscheid hebben genomen van onze fijne auto van de afgelopen drie weken, maar uiteindelijk hadden we 2 trolleys. We zijn nu wel heel erg verwend met deze auto en als we weer naar Amerika gaan dan ga ik zeker kijken of ik weer een vergelijkbare auto kan huren. Het rijdt goed, je zit lekker hoog en je hebt een gigantische ruimte in de kofferbak. Het enige nadeel is en blijft het benzineverbruik. Maar gelukkig kost de benzine in de States niet heel veel. Canada was iets duurder, maar het lijkt erop dat we redelijk binnen het budget gebleven zijn.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Op het vliegveld was het nog even zoeken naar de incheckbalies van KLM, maar nadat we deze gevonden hadden konden we aansluiten in de rij omdat er nog niemand aanwezig was. Een goede 3 uur voor onze vertrektijd ging de check-in open en konden we onze bagage dumpen om na de douane en veiligheidschecks nog een hapje te gaan eten. Ondanks dat Canada en Amerika op het oog twee vergelijkbare landen zijn, zijn er toch heel wat verschillen, en dat kwamen we ook tot ontdekking toen we door de security gingen. Het was allemaal heel ontspannen en natuurlijk moest de laptop even uit de tas (in Amerika hoefde dat vorig jaar niet meer) en mochten we volstaan met een detectie poortje, in plaats van de full body scan, die tegenwoordig op Schiphol ook al vrij standaard is. Na de verplichte ronde door de Duty Free gingen we een hapje eten. In Amerika zie je dan toch vaak de bekende hamburgerketens op het vliegveld, maar hier zaten een paar ketens waar ik in ieder geval nog nooit van gehoord had. De hamburger bij Smashburger was goed te doen en ook chicken tenders die Kaley had waren goed te doen. Voor Mara was er eindelijk de mogelijkheid om een broodje te kopen bij Tim Horton, een keten die we in Dubai al veelvuldig voorbij hadden zien komen, maar waar we nog nooit de tijd/zin voor hadden genomen om er ook eens binnen te gaan kijken. Na het eten gingen we richting de gate en nog even een drankje doen in de Lounge van KLM.
