UMUDUMUZ AŞK

~3~

Sabah gözlerimi zorlukla açtım. Yorulmuşum baya. Bu yaşadıklarımın bir rüya olmasını isterdim. Ama etrafa bakınca rüya olmadığını anlamıştım. Keşke 4 sene önce beni görmeseydi. Ama artık olan olmuştu. Benim bir an önce burdan kaçmam lazımdı. Selin nasıl merak etmiştir beni.

Ben böyle düşüncelere dalmışken odaya bir kızın girdiğini yeni farkettim.

Ebru Hanım Mert Bey sizi yemeğe çağırıyor.
~Yemek istemiyorum ve bana Ebru Hanım deme sadece Ebru de!
Peki. Ama yemeğe gelmeniz lazım yoksa zorla indirir sizi.
~Umrumda değil odadan çıkar mısın?

Çıktığı zaman aslında korkmaya başlamıştım. Acaba zorla indirir miydi? Diye düşünürken beyfendi odaya girdi.

Çok kötü bakıyordu. Korkmuştum. Üzerime doğru gelmeye başlayınca yataktan inip öbür tarafına geçtim.

Ebru benim laflarımı dinliceksin!

Konuşmuyordum onunla ve daha fazla sinirleniyordu. Yanıma gelip kolumu sıkmaya başladı.

~Canımı acıtıyosun bırak beni.
Ben ne dersem o olur anladın mı karşı gelmiceksin bana!
~İstemiyorum seni neden anlamıyorsun?
İsteyeceksin güzelim.

Zorla aşağıya indirdiğinde masada Arasın'da olduğunu gördüm. Aras'da baya yakışıklıydı. Bildiğin zorla oturttu yanına.

Yemeğini ye çabuk beni sinirlendirme.
~Yemek istemiyorum.
Ye yoksa ben yediririm.

Dediğini yaptığı için hemen yemeğe başladım. Hiç uğraşamazdım şimdi bununla.

Bugün benimlesin güzelim.
~Yok ya git sen işinden olma.
Beraberiz bugün Ebru!

Bişey dememiştim çünkü beni dinlemeyecekti.

~Mert telefonunu kullanabilir miyim?
Napcaksın?
~Arkadaşımı arayacağım.
Kimmiş bu arkadaşın?
~Selin. Beni çok merak etmiştir.
Yemeğini ye ararsın.

İzin verceğini sanmıyordum. Ama şaşırttı beni. Yemeğim bitince kalkıp banyoya gittim. Ellerimi yıkayıp aşağıya inerken Mertle Arasın konuşmalarını dinlemeye başladım.

Abi Ebrunun dışarı çıkmaması lazım!
Neden?
Düşmanların hep onu hedef alacak.
Siz koruyacaksınız onu lan eğer ona bişey olursa hepinizi öldürürüm.
Tamam abi.
Kaçmaya falan çalışırsa dikkatli olun!

Bu kadar adamın içinden nasıl kaçacağım ben. Kurtuluş yok mu burdan?

Aşağıya indiğimde zil çalmıştı. İçeriye yakışıklı bir erkek girmişti. Heralde benden 1 ya da 2 yaş küçüktür. Bunların hepsi neden böyle yakışıklı ya?

Yiğit kardeşim?

Ne kardeşi miydi yani? Benziyorlardı zaten.

Abicim görmeyeli nasılsın?
İyi de hayırdır bişey mi oldu?
Yok abi eve kız attığını duyunca merak edip geldim.

O sırada etrafa bakmaya başladı. Beni görünce yanıma geldi.

Ovv abicim güzel kız atmışsın.
Kes lan yavşama.
Anlattığın kadar varmış.

Beni mi kardeşine anlatmıştı? Bu kadar çok mu seviyodu? Ama sevse canımı yakmaz.

Ebru odana çık!
~Neden kardeşinle tanışacaktım ben daha.
Çık odana.
~Çıkmak istemiyorum.

Üzerime doğru gelmeye başladığında Aras yetişti hemen.

Abi ben çıkarırım odaya.

Kolumdan tuttu buda ya ne istiyorsunuz bu kolumdan. Neydi günahı? Odaya geldiğimizde beni bırakıp

Abiye karşı gelme bir dahakine ben kurtaramam seni. Sinirlenince gözü dönüyor.
~Çok da umrumdaydı sanki.

Dik dik bakıp odadan çıktı. Kapıyıda kilitlemeyi unutmadı tabi.

Bir iki saat geçtikten sonra Mert odaya girdi. Yanıma oturup telefonu bana fırlattı.

Ara arkadaşını 5 dakikan var!
~Ne kadar çok. Çıkar mısın odadan?
Hayır çıkmıyorum. Ne diceksin arkadaşına?
~Sanane.
Telefonu alıyım elinden istersen.
~Tamam tamam.

Selini aradığımda açmıyordu. Niye açmıyor bu kız birşey mi oldu acaba? Açmadığı için mesaj attım.

Selin ben Ebru eve bir süre gelemeyeceğim. Beni merak etme geldiğimde her şeyi anlatacağım. Yazıp gönderdim.

İnşallah polise gitmiştir. Diye mırıldandım. Tabi Mert Beyciğimiz duymaz mı hiç? Elimden tutup yanına oturttu. Kalkmaya çalışsam da bırakmadı.

Ne dedin bir daha söyle?
~Hiç ya bişey demedim.
Eğer polise giderse onun için çok kötü olur!

Dediği gibi Seline yazmaya başladım. Selin sakın polise gitme tm mı? Ama kesin giderdi napıcam ben. Mesajı silip telefonu verince yanından kalktım.
Oda kalkıp üzerime doğru gelmeye başladı.

~Noluyo niye geliyorsun üzerime gitsene.

Birşey demiyordu. Duvara yapıştığımda hiç bir yere gidememiştim. Çok yakındık. Ellerini iki yanıma koyup daha çok yaklaşmaya başladı. İtekledim ama ne fayda kıpırdamadı bile. Nefesi yüzüme değiyordu.

Çok güzelsin.
~Me Mert na napıyosun.

Kekelemiş miydim ben? Olamaz. Heyecanlanmıştım.

Kokun çok güzel.
Gözlerin çok güzel.
Herşeyin çok güzel. Seni çok seviyorum. Sende beni seveceksin.

Kalbim çok hızlı atıyordu. Daha önce ki sevgililerimde bile böyle atmıyordu. Bu adam benim hiç bir şeyimdi oysaki. Kimseyle bu kadar yakın olmamıştım ondandır bu heyecanım. Yoksa bu adamı sevmiyorum ben.

Bak güzelim sende heyecanlanıyosun. Beni istiyosun.
~Ne isticem ben seni?

Elini kalbime koyup "ondan mı kalbin bu kadar hızlı atıyor?" dedi. Gözlerinin içi gülüyordu.
Birşey diyememiştim. Bir daha iteklediğimde bu sefer çekilmişti.

~Çık odadan!

Dediğimde çıkmıştı. Hayret. Yatağa yattığımda hala o yakınlığımız aklımdan çıkmıyordu.

Ben bu adamı sevmeyecektim.

SELAM CANLARIM. NASIL OLUYOR BEĞENİYOR MUSUNUZ? SONRAKİ BÖLÜMDE MERTİN AĞZINDAN YAZACAĞIM. KENDİNİZE İYİ BAKIN. 🌸