Mischievous Lass (On-Hold)

CHAPTER 02

Her POV

Kanina pa ako naglalakad sa gubat. Mas nakakapag isip ako pag tahimik, but this asshole- damn him. Kanina nya pa ko sinusundan, hinayahaan ko lang dahil gusto kong sya ang gumawa ng first move.

Bigla naman akong napangiti sa naisip ko. Huminto ako sa paglalakad at tinanggal ko lahat ng armas sa katawan ko, lahat. Saka ako nag patuloy sa paglalakad ngunit hindi pa man ako umaabot ng tatlong hakbang ay naramdaman kong hinagisan nya ako ng dagger sa likod ko.

Humarap ako sakanya't itinaas ang kanang kamay ko at saktong nasalo ko ang hinagis nyang dagger ng walang kahirap hirap. "What do you need?" walang emosyon kong tanong.

"I need you, I need you dead." nakangiting sagot nya. "You want me to be dead? Why don't you go first?" Seryoso kong sagot. Napalunok naman sya't umayos ng tayo.

"I know who you are. And you! No- all of you, you all deserve to die!" saad nya.

"Alam mo bang lahat ng nakakakilala saakin ay namamatay?" Sabi ko sabay lapit sakanya, medyo napa atras naman sya ngunit pinakita nya parin ang tapang nya. I smirked, tingnan natin kung hanggang saan ka aabot.

"I'm not afraid of you!" Sigaw nya. "I didn't ask." Mabilis kong sagot.

"Now, what do you know?" Tanong ko nang makalapit sakanya. "You're one of the --Arrghh!!" Bago nya pa sabihin ang dapat nasasabihin nya ay tinusok ko na ang kamay nya gamit ang kutsilyong nasa bulsa ng pantalon nya.

"You don't know anything." Malamig kong saad. Napaluhod naman sya. "Y-you kill a lot of u-us.. That's unacceptable.."

"That's because you're not innocent, and practically nagpapanggap kang inosente. Remember you are a drug pusher, and also a murderer. You killed the woman on my school's cafeteria para palabasin na ako ang may gawa non, Am I right?" mahaba kong pahayag. I'm not bad, really. Maybe slight, I guess.

"How did you k-know?" Tanong nya habang nakaluhod at nakayuko. "Oh you forgot, I'm kryptonite remember?" Pabalang kong sagot. Bigla syang nag angat ng tingin at tumawa na parang baliw.

"Pag pinatay mo ako, lalabas nanaman sakanila na pumatay ka ng inosente!" tawa nya. Napa iling naman ako. Sa isang iglap ay hawak ko nanaman ang katana ko saka ko itunurok sa ulo nya, horizontally at hinugot pabalik.

I killed another one, again.

"Maybe I'm wrong in everyone's mind, But I know I'm right." Saad ko habang tinitingnan ang duguan nyang mukha. What is he's name again? Oh Renz Cabillo right, an assassin. A friend of Minnie's brother.

By the way, Minnie is the woman on the cafeteria that kneeled on her knees just to beg Thorn-- the Alpha of my school to see me. And yup, the Myers killed her brother and yup, I was the one who killed the owner of the store na pinagbilhan ng kapatid nya.

Why? Simply because they sell drugs, hindi stuffs na makikita sa isang sari- sari store ang tinitinda nila, kundi drugs-- illegal drugs. And obviously pinatay sya ng Myer because he's a drug dealer. And Renz Cabillo? This asshole? He's the drug lord anf fuck him for that.

Naglakad muli ako sa gubat at nilanghap ang sariwang hangin. Umakyat ako sa isang puno at umupo sa isang sanga. Tanaw ko mula rito ang ipinatayo kong eskwelahan. Ang Woodside Carter University.

I hope that my students there have matured minds. Natigil ang pag iisip ko nang may maramdamang presensya, Kilala ko ang presensyang iyon.

"What do you want to tell me?" tanong ko agad. Hindi na ako nagulat nang makita kong katabi ko na sya. "Please, return." Saad nya. Napalingon naman ako sakanya.