"Poyraz ?.."
Poyarz ı görünce eymeni unutup koşarak sarıldım. Çok özlemişim en Son hastanede bırakıp gelmiştim.
"Nasılsın iyi misin ?" Bu soruyu soru sormak amaçlı değil özlemini belirtmişti. Birbirimizden ayrıldığımız da aklıma Eymen geldi . Off kesin şuan poyraz ın ölüm fermanını yazıyordur . Ona doğru baktığımda dişlerini sıkmış kaşlarını çatmış şekilde bize bakıyordu . Poyraz da eymeni görünce bana dönerek
" bu kim ? "Şimdi ne demem gerekiyordu. en iyisi biraz kıvırma
"Onu boşver de sen benim burda olduğumu nerden biliyorsun ? " başta güldü sonra ise ciddiyetini alıp
"Size Gittim . Konağı nerden buldun deme dağhan lar diyince hemen oraya götürdüler sonra Konağı bir girdin karşımda Rabia sultan başta birbirimizi görünce baya şaşırdık sonra konuşunca senin bana birsey anlatman gerekiyormuş dedi . Sonra seni sorduğumda. Fırat Abin de 'bilmiyorum ama tahminim' diyip söyledi işte böyle oldu. " diyince en çok şaşırdığım kısım fırat abimdi. Neden öyle birşey demiş olabilir ki , kesin eymene güvenmiştir .
"EE sen söyle bu kim "kim kim? Ay tabi ya eymeni soruyor . Şimdi ben müstakbel kocam mı deyim ne diyim en iyisi Rabia sultan desin
"Tamam o zaman hem sen yorgunsundur biz gidelim . Sonra evde rahatça konuşuruz dimi ama " ay valla diyorum Size ben harikayım yani ben ki ailesinin göz bebeği ben ki evimizin huzuru ben ki .... Neyse ona sonra devam ederiz artık. Ben beni övmeye devam edim durum suan karşımda boğa dan daha sinirli duran bir Eymen ve meraktan çatlayan bir adet Poyraz ve köşeye sıkışmış bir aptal ben
"Hadi sevde bin de gidelim " Poyraz arabanın kapısına yaslanmış beni bekliyor . Ama su sorun var ki Eymen hala bana bakıyor. Hatta hiç tarif edemeyeceğim bir şekilde allahım ben neydcem .
"Poyraz sen git ben eymenle gelirim ." Deyince poyraz şaşkınca Eymen ise beklediği cevap buymuşcasına öyle bakıyordu. Tabi alttan sırtıma yı da unutmadan .
"Neden onunla gidiyorsun . Bilmediğim bir şey mi var ? " kendimden emin bir şekilde ( yav he he ) diyen iç sesimle birlikte
"Onunla gitmemin sebebini evde öğrenceksin hem onunla geldim onunla gitmesem ayıp olur " sesim benim beklediğimden daha ciddi çıktı . Şimdi asıl sorum 'Eymen beni arabadan atar mı? 'Bence atar ben olsam şimdiye kadar duramazdım dimi ama . Eymenin arabasına bindiğimde aklımda ki tek soruyu korkmadan sordum
"Neden hiç bi tepki vermedin oysa ben poyraz ı öldürür beni de gile atarsın diye düşünmüştüm. Sen ise beni yanılttın hiç tepki vermedin " hafif bir şekilde kahkaha atarak
"Dokunmadım çünkü evde ki yüz halini çok merak ediyorum. Sonuçta onun için zor bir zaman olacak dimi MÜSTAKBEL KARICIĞIM "
Bir ana kalp krizi geçiriyorum sandım karıcığım mı ? Aptal ne olcak dengesiz ayı,
"Emin ol evde ki halini ben merak etmiyorum çünkü poyraz ı 2 senedir tanıyorum ve tepkilerini çok iyi ezbere biliyorum o yüzden senelik etme ben onun yanındayım. " arabayı sertçe durdurdu . Nerede olduğumuza
Baktım . Karşımda evi gördüğümde gülümsedim . Artist bir şekilde arabadan indim . Tam kapıyı açacakken kolumu sıkıca tutup 'tabiki de bekliyordum alışkın ım ' kulağıma eğilip yılan gibi tıslayarak
"Son gülen iyi güler o yüzden bence giriş gelişme de gülme sonuç da gül ki tam olsun ha canım ne dersin belki denemek istersin diye söyledim. " diyip güldü ve beni beklemeden içeri girdi . Zekasız ne olacak canım laf soktum zannediyor aptal şey hıh yani
İçeri girdiğimde kapı gibi duran abimlerimi görünce aklıma neden evlendiğim geldi . Evet doğru ya beni kardeşlerini para karşılığı satmışlardı
. Hiç yüzlerine bakmadan Rabia sultan ın yanına gittim . Poyraz da ordaydı . Şimdi nerden kopucaksa kopsun bakalım . Rabia sultan herşeyi en ince detayına kadar anlattı. Artık poyraz ı tutan aşk olsun. Yanıma gelip
"SEVDE şimdi. Sen evleniyor musun ha nasıl kabul ettin . Seninle hayallerimiz vardı unuttun mu ? Şimdi onları silecek misin ? ..." Şimdi ne diyecektim tabi ki de içimi dökmeye başlayacaktım . Yavaşça poyraz ın yanına gittim. Kimseyi umursamadan elini tutup
"Poyraz kendine gel . Nasıl bunları bana diyebilirsin ben senin sevde nim şimdi bana ve diyeceklerime inanıyor musun. " olumlu anlamda kafasını salladı. sesimi sertleştirerek ve bağırarak
"Benim Ailem dediğim insanlar beni para ile satmış insanlar şimdi söyle ne yapabilirim yok desem ne olur hiç düşündün mü ? Bana sorsalardı ben de istemezdim Ama bak şimdi ne oldu en değerlilerim dediğim insanlar beni parayla satıyorlar. Ben buna inanabiliyor muyum söyle " diye bağırdım. Ömer abimin sesini duymamla o tarafa döndüm .
" SEVDE hadi sen eve gir . Sonra konuşuruz " saçmalığa bak ya içeriye girecekmişim
"Neden içeri giriyormuşum ömer ABİ "bilerek ömer abi demiştim. Çünkü ben ona ya Abimm ya da sevgi sözcükleriyle sesleniyordum . Bana çatık kaşlarıyla bakıp eymene döndü
Ve beni işaret etti . Eymen de olumlu anlamda kafasını sallayıp yanıma geldi . Sertçe kolumu tutup yukarı çıkarırken tam poyraz ın yanına geldigimizde yüksek sesle
" Seni bir daha Mardin'de ve MÜSTAKBEL KARIM mın yanında görmücem " deyip yukarı çıktık. Tam merdivenin başındayken en Son sesimle
"BENİ AFFET POYRAZ."Arkadaşlar yorumlarınıza ihtiyacım var . Yorum atarsanız çok memnun olurum iyi okumalar inşallah allah kimsenin emeğini boşa çıkarmasın
Medya : poyraz
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Güneşim olur musun
Ficción Generalinsan ne kadar yalnız kalabilir ki ? işte bu hikayede benim yanlızlıkla ilgili bir sınavım ya hayata dönüp yapmam gerekenleri yapacaktım ya da daha fazla susup bu lanet töreye uyacaktim ben kim miyim ?BEN İNSANLARIN GÖZÜNDE KOSKOCA HANİM AGA AMA G...