ÇiRKiNE

Giriş

    Ece herşeyden bunalmıştı artık yaşamak bile ona zor geliyordu ya son bir defa daha ayakta duracaktı ya da ölecekti. Yaşamak için çok geç ölmek için çok erken diye düşünürken yaşamaya sebep bulamadı 'artık ablamın yanına gitme zamanı' diye düşündü ve ölmeye çabalamaya her akşam ölmek için dua etmeye başlamıştı 'son çarem' dedi ve evdeki ilaçları toplamaya başladı. Ev ilaç deposu gibiydi çünkü annesinin babasının ve kendisinin torbalarca ilaçları vardı. Hepsinden birer ikişer alıp tarihi geçmiş ilaç şişesine dökmeye başladı. Artık tüm ilaçların bir karışımı vardı var gücüyle çalkalayıp kafasına dikti.

     Gözlerini açtığında öldüğünü düşünüp sevinmişti ama hastanede olduğunu ve elini sıkıca tutan birinin olduğunu anladı bu kişi ondan 3 yaş küçük olan kuzeniydi. Elinde hareketlenme hissedince gözlerini kapadı." Niye yaptın bunu kendine, niye? Seninle aynı yaşta değiliz tamam kuzeniz ona da tamam ama ben sana aşığım be kızım bu sevene yapılır mı? Sana seni sevdiğimi söylediğimde şaka zannettin ben seni gerçekten seviyorum ama sen sevgimi sahte zannediyorsun. "  Anlık bir değişimle sinirlenen kuzeni " kızım öleceksin diye korktum lan. Çocukluk aşkım ölüyor dedim ulan hiç mi hatırlamıyon sen Gizem'le evcilik oynardın ablan öldüğü için Gizem'le abla kardeş olurdunuz ben hep senin sevgilin veya eşin olurdum ulan amına koduğumun kızı oyunda bile benim olman güzel be seviyom lan seni. " Kuzeninin söylediklerini duyunca gözlerinden yaşlar akmaya başladı. Evdekiler işlerine gittiği için evde tek olmayı fırsat bilip intihar etmişti ama kapı kilitli olmadığı için kuzeni onu görmeye gittiğinde yerde baygın görünce korkmuş acile kaldırmıştı. Neyse ki birşeyi yoktu midesini yıkamışlardı ve müşade odasında uyanmasını bekliyorlardı. Ece için bu kötü haberdi ölmeyi bile becerememişti.