The Gifted and Cursed

Proloog

Er was eens een familie met unieke krachten. Ze waren de machtigste familie. Maar op een dag, besloot een familielid om de straffen voor de ongehoorzaamden erger te maken. "Als betere boodschap dat ze moeten oppassen" zei hij altijd. Niemand van de familie stemde in met het idee. Ze wisten dat het een hele oorlog zou kunnen ontketenen en wie wat nog meer... Hij luisterde niet. Op een dag hing hij 13 ongehoorzaamden aan een lange muur, wat de mensen moest afschrikken. Maar zoals verwacht, bracht het niets, dan oorlog. De mensen werden woest en kwamen in opstand. Zonder dat de mensen het zelf wisten, riepen ze demonen op die ook heel sterk en machtig waren. Maar er waren op een moment zo veel demonen opgeroepen, dat de familie bijna uitgemoord werd. Enkele leden overleefden en moesten vluchten. Sindsdien zijn ze op de vlucht en laten ze niemand het kenmerk zien, waaraan ze herkend kunnen worden door de gewone mens; het teken op hun hand. Ze bedekten het met van alles. Niemand, maar dan ook niemand, mocht erachter komen wie ze in werkelijkheid waren. Ze zijn voor eeuwig en altijd gedoemd om te vluchten. Hij gave was veranderd in een vloek.". Meneer Rogen slaat het boek dicht. "Ik heb dit verhaal pas duizend keer gehoord of zo" zegt Jackson, die bijna in slaap viel. "Dat mag dan wel zo zijn, maar dit stukje geschiedenis is heel belangrijk. Je moet weten waarom je niet buiten mag komen zonder handschoen" zegt hij. Hij weet ook wel dat hij het bijna iedere geschiedenis'les' vertelt, maar het is belangrijk. Hij zal het nog wel inzien, denkt hij. "Zijn we klaar?" vraagt Jackson verveeld. Meneer Rogen knikt. Jackson loopt naar boven, naar zijn kamer. Hij gaat op het bed zitten. Hij bekijkt het teken op zijn hand eens goed. "Stom ding" mompelt hij zacht. Jackson begint naar wat huiswerk te maken, aangezien Meneer Rogen het nodig vindt om dat op te geven boor de volgende les, die meestal ook al de volgende dag is. Sls Jackson alles klaar heeft, is het al 23.17uur. Jackson besluit maar eens om zich klaar te maken voor de slaap. De enige plek waar hij rust heeft en vaak ook vrede. Al snel ligt Jackson te slapen. Vrede. Rust. Eindelijk rust. Eindelijk. Ondertussen loopt ook Meneer Rogen de trap op. Ook hij is moe. Hij bedenkt zich op de trap iets en loopt weer naar beneden. Boek vergeten! Hij wil het boek pakken als hij iets vreemds op het boek ziet liggen. Het is een briefje. Als hij het leest, schrikt hij. Hij slaat bleek uit. Hij besluit tegenover Jackson maar te doen alsof er niets aan de hand is. Hij hoeft het niet te weten. Hij loopt weer de trap op met het boek. Hij loopt langs de slaapkamer van Jackson en opent hem en beetje. Arme jongen denkt hij. Hij loopt weer door naar zijn eigen kamer. Hij gaat op het bed zitten en legt het boek in het boekenrekje onder zijn nachtkastje. Hij gaat liggen maar komt moeizaam in slaap. De gedachte aan de brief hield hem wakker. Hij kijkt na een tijdje op zijn klok. 23.56uur. Hij zucht eens diep en probeert nog een keer te slapen. Geen gedachte naar de brief. Het werkt. Al snel ligt hij te slapen. De brief is even vergeten.