The Gifted and Cursed

Ξ2

Bij die laatste woorden lopen de rillingen over de rug bij Jackson. Demonen. "Demonen? Als in demonen die ook mijn familie hebben vermoord?" vraagt hij, nieuwsgierig en angstig voor het antwoord. "Waarschijnlijk wel ja. Mijn familie is namelijk deel geweest van het onderdeel waar de demonen een familie stervelingen vermoorden zodat ze nog meer kracht hebben om jouw familie uit te roeien" antwoordt Ruby hierop. "En jij, mijn lieve vriend, gaat mij helpen om wraak te nemen". "Wil je wraak nemen op de demonen die de Alleskunnenden hebben uitgeroeid? De demonen die bijna net zoveel kunnen als de Alleskunnenden? Jij? Een sterveling?" "Ik mag dan een sterveling zijn, maar ik ben al sinds mijn 12e aan het trainen en ik ben nu 17, bijna 18. Ik kan heus wel wat hoofden afhakken hoor!" zegt Ruby, boos, op hem, maar ook op anderen, die alleen maar een meisje zien. Ze loopt naar de keuken om een glas water te pakken. Dan bedenkt ze zich dat die gast misschien ook wat te drinken wilt. Als ze zich omdraait om het hem te vragen, ziet ze hem niet staatn, zitten, liggen of wat dan ook. Ze draait zich maar weer om maar laat bijna het glas uit haar handen vallen als ze die gast bijna tegen zich aan ziet staan. "Wat de hel?" vraagt ze hem. "Wat? Jij wou vragen wat ik wou drinken hoor! Ik dacht dat het makkelijker was als ik zelf even ging kijken wat er was". "Nou doe maar niet. Trouwens, ik dacht dat je gave hier gebruiken tegen de regels was" begint Ruby, in de hoop dat het de laatste keer was. "Nou, het is eigenlijk om te voorkomen dat mensen erachter komen wie ik ben, maar aangezien jij het al weet boeit het vrij weinig" antwoordt Jackson, niet zeker wetend of het wel helemaal klopt wat hij zegt. 

Ruby zit zwijgzaam tegenover Jackson. Hij drinkt. Wat interessant. Ze kijkt even weg naar de klok. Half zes alweer! Ruby haalt wat van de cheeseburgers uit de tas van Jackson en warmt ze op. Jackson wil haar vragen waarom, maar hij hefet te veel honger en te weinig zin om het haar te vragen. Hij haalt nog maar een glas drinken als hij het zijne leeg heeft gedronken. Hij probeert de pijnlijke stilte te verbreken. "Van wie is dit huis eigenlijk?" vraagt hij maar. "Het staat al heel lang leeg dus heb ik er maar wat spullen neergezet zodat ik toch een dak boven mijn hoofd heb en een ijskast en zo. En ik heb connecties dus ik kan hier nog wel even blijven". Jackson kijkt maar wat rond. Hopeloze poging om de stilte te verbreken voor 10 seconden, gelukt! Als de magnetron piept, staat Jackson snel op en loopt naar de keuken. "Waar staan de..." vraagt hij als hij bedenkt dat hij te gast is en hij probeert snel iets anders te bedenken "...condooms" brengt hij uit. Hij wordt een beetje rood en kijkt naar de grond. Domme idioot!, denkt hij bij zichzelf. Ruby kijkt hem even raar aan. "In je achterzak", zegt ze voor ze hem een bord met 2 cheeseburgers in zijn handen douwt. "Smakelijk" zegt ze en ze gaat zitten. Jackson knikt maar en gaat tegenover  haar zitten. In stilte wordt er gegeten. Buiten horen Ruby en Jackson een speld vallen. Ruby legt een van haar messen op tafel. "Je weet maar nooit", zegt ze om de nog niet gestelde vraag van Jackson te beantwoorden. Jackson knikt weer, terwijl hij maar gewoon dooreet. Als hij de eerste op heeft gegeten, schuift hij het bord van zich weg. "Ik heb niet zo'n honger". Ruby pakt de cheeseburger en legt het op haar eigen bord. Jackson kijkt naar de klok en ziet dat het al bijna 18.00 is. "Ik moet nu echt naar huis, bedankt voor het stelen van mijn eten en bedreigen en zo. Zie je misschien weer een andere keer". Hij is nog niet uitgesproken of hij is alweer weg, met dat wat over is van de boodschappen. "Maar ik heb je handschoen nog" zegt Ruby terwijl ze hem uit haar jaszak haalt. Maar het is al te laat. Hij is al weg.

Jackson komt na een paar minuutjes weer thuis aan. Als hij dan zijn handschoen uit wil doen merkt hij pas dat Ruby die nog heeft. "O o" zegt hij. "Wat o o?" vraagt meneer Rogen, die hem hoorde. "Niks" zegt Jackson. "Ik heb al gegeten. Sorry als u op mij moest wachten". Jackson loopt meteen naar boven en brengt de rest van de avond maar door achter zijn laptop. Meneer Rogen loopt maar weer de kamer in. Vragen spoken hem door het hoofd. Wat was dat een vreemde actie. Zelfs voor hem, denkt hij maar. Hij laat het er maar bij zitten en leest nog maar wat. Als Jackson later die avond op zijn wekker kijkt, ziet hij dat het al bijna 23.00 is en gaat hij maar in bed liggen. Meneer Rogen gaat een halfuur later naar boven, als hij ziet dat Jackson nog wakker is. "Is er iets?", vraagt hij hem. "Nee. Welterusten" antwoordt Jackson maar. "Mijn handschoen ligt nog bij iemand anders die mij bedreigd heeft en zei dat ik hem af moest doen" laat hij maar erbuiten. Hij draait zich om en probeert te slapen. 

Probeert...