Zombilerin İstilası / Kaçış Vakti

2.Bölüm - Öldürülen İlk Zombi

Yatmadan önce 13:20 ye kurduğum alarm beni uyandırmıştı. Yüzümü yıkadım ve anneeeee diye bağırdım. Evde ses soluk yoktu. Dışarı çıkmışlardır diyerek üzerimi giyindim, evin anahtarını aldım, arabanın anahtarını aldım sonuçta 20 yaşındaydım ve ehliyetim vardı. Telefonumu aldım, evden tam çıkarken kapıda bir not vardı ve söyle yazıyordu :

'' Oğlum baban, ben ve Ayşe ile markete gittik dışarı çıkıyorsan anahtarı al ''

Arabaya bindim ve parka doğru sürdüm.
Mahallede tek insan yoktu, esnaf dükkanı açık bırakıp yerin dibine girmişti sanki. Yolda 1 kişi gördüm yavaş yavaş yürüyordu, ölü gibiydi. Sarhoş biri sandım ve hemen uzaklaştım. Ara sokaklardan sesler geliyordu. Çok korkunçtu. Ve sonunda parka ulaştım.

Bizimkiler ağacın dibine oturmuş konuşuyorlardı yanlarına gittim ve ;

Ben : Selam gençlik naberiz.

Can : İyiyiz be kanka.

Bengü : Bizde şu ara sokaklardan gelen sesleri konuşuyorduk.

Mert : Aynen ya çok korkunç değilmi.

Naz : (Korkmuş bir sesle) ıııı çocuklar, galiba sarhoş ve garip sesler çıkartan biri bizim üzerimize doğru geliyor.

Herkes bi anda ayağa kalktı. Bengü hemen arkama saklandı. Mert, Can ve ben önde kızlar ise arkada duruyorlardı.
Çok yaklaşmıştı, tam önümde yere düştü ve ayağımı çekip benide düşürdü.
Boş ayağım ile yüzüne doğru tekme atmaya başladım ve ayağım birden kafasının içine girdi.

Herkes korkmuştu. Yanlışlıkla öldürdüğümüz adamı ters çevirip incelemeye başladık. Vücudu çürümüştü. Yürüyebilmesi bile bir mucizeydi.

Telefonumda haber uygulaması vardı. Ona girip baktım ki Amerika yeni bir hap üretmiş ve ondan oluyormuş tüm bunlar. İnsanlara saldırma, yada ısırma hastalığı da denebilir.

İlk başta herkes kamera şakası falan olduğunu düşündü. Fakat bu kamera şakası olamayacak kadar gerçekti. Herkesin evlerine araba ile teker teker gittik ailelerini kontrol etmek için. Hiç kimsenin ailesini bulamadık. Bengü ve Mert hariç. Aileleri evlerinde kan içindelerdi. Hatta mertin annesini bıçak ile öldürmek zorunda kalmıştık. Mertin psikolojisi bozulmuştu. Bengü de aynı şekilde. En son bizim eve geldik, ev yine bıraktığım gibiydi, boş. Evde oturup ne yapacağımızı düşünmeye başladık.

****************************************

👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇